У Фінскім заліве пад Выбаргам паблізу мыса Бычыная галава прайшла ўнікальная спецаперацыя - са дна дасталі гранітныя калоны, якія праляжалі на дне два стагоддзі. Калоны патанулі разам з суднам на пачатку 19 стагоддзя, калі іх перапраўлялі ў Пецярбург, яны павінны былі дапоўніць унутранае ўбранне Ісакіеўскага сабора.
Апоры выявілі даўно, але не вырашаліся падняць на паверхню - яны маглі раскалоцца падчас уздыму. Вага кожнай калоны 45 тон, даўжыня - 9 метраў, таўшчыня 1 м 20 см.
Адзіны, хто ўзяўся дастаць знаходку з дна - беларускі вадалаз Ігар Мацюк. Ён скарыстаўся "дзедаўскім спосабам": з-пад калонаў вымылі пясок і з дапамогай моцных рамянёў і лябёдкі выцягнулі з вады.
У будучыні калоны стануць здабыткам Выбаргскага Эрмітажа. А поспех гэтай аперацыі мае не толькі тэхнічнае, але і культурнае значэнне, бо перад людзьмі паўстае гістарычнае сведчанне больш чым 200-гадовай даўніны, якое дэманструе майстэрства рускіх людзей, што здолелі стварыць такі тэхнічны цуд.
