Жыткавіцкі торфабрыкетны завод знаходзіцца ў Гомельскай вобласці, а радовішча карыснага выкапня - у Мінскай. Нядзіўна, што прадпрыемствы і тарфяныя палі звязвае самая доўгая вузкакалейка ў Беларусі.
Кожную раніцу па вузкай каляіне на палявую базу адпраўляецца блакітны вагончык. Зараз у ім працуе печка-буржуйка, каб працоўныя ў 7 раніцы адчувалі сябе ў цяпле і камфорце. Пусты састаў перасоўваецца па вузкакалейцы з хуткасцю ўсяго 20 кіламетраў у гадзіну.
На тарфяных палях ужо насыпаны велізарныя караваны - у кожным па 1,5-2 тоны "палескага вугалю". Торф валодае ўнікальнай уласцівасцю - ён саманаграваецца, і ў штабелях яго тэмпература складае 50-60 градусаў. Пры тэмпературы ў 75 градусаў ён запальваецца, і тады ў ход ідзе пажарная брыгада.
Зараз завод у пасёлку Чырвонае перапрацоўвае 600 тон торфу ў дзень, з якога атрымліваецца 300 тон торфабрыкету. Гружаны састаў вяртаецца ўжо з хуткасцю 10 кіламетраў у гадзіну.
Цікавы факт: Жыткавіцкі ТБЗ - гэта адзіны ў Беларусі завод, які працуе па айчыннай тэхналогіі, калі сыравіну падсушваюць на пнеўмагазавай сушылцы. Гэта дазваляе атрымаць самы трывалы і энергаёмісты торфабрыкет у краіне.
