Радыё

Ханок: за песню "Потолок ледяной" атрымаў чатырохпакаёвую кватэру

© Sputnik / Виктор ТолочкоКампазітар Эдуард Ханок
Кампазітар Эдуард Ханок - Sputnik Беларусь
Падпісацца
Роўна 50 гадоў таму - 30 снежня 1970 года - Эдуард Хіль упершыню праспяваў на канцэрце навагоднюю песню пра "Потолок ледяной", і з таго моманту пачалася творчая біяграфія кампазітара Эдуарда Ханка.
Ханок: после песни "Потолок ледяной" я получил четырехкомнатную квартиру

Ужо паўстагоддзя гісторыя пра ледзяную столь і рыпучыя дзверы застаецца адной з галоўных песень святочных плэйлістоў, навагодніх застолляў і карпаратываў. Яе прэм'еру ў выкананні мегапапулярнага на той момант Эдуарда Хіля аўтар музыкі, кампазітар Эдуард Ханок да гэтага часу лічыць "грандыёзнай, вельмі важнай падзеяй" і тлумачыць чаму.

"З тых часоў пачалася мая творчая біяграфія, і ўвесь 1971 год гэтая песня гучала "ад відна да відна, ад цямна да цямна" і ў канцы года, на маё шчасце, арганізавалі фестываль, які сёння вядомы як "Песня год ". Гэта быў фестываль "Песня-71", туды ўвайшлі самыя папулярныя ў той час Аляксандра Пахмутава, Мікіта Багаслоўскі, Эдуард Калманоўскі, увогуле, увесь колер і толькі трое пачаткоўцаў - маладых кампазітараў. Алег Іваноў - цяпер народны артыст, вядомы па песні "Алеся" ансамбля "Сябры", другі - Валодзя Івасюк з "Чырвонай Рутай", і трэці шчасліўчык - Эдуард Ханок, які трапіў туды з гэтай песняй", - успамінае кампазітар.

Дарэчы, сам Ханок, які да прэм'еры песні жыў у двухпакаёвай кватэры ў Крывым Рогу, пасля ўдалага яе пракату па ўсім Саюзе пераехаў у абласны цэнтр - Днепрапятроўскі, дзе замест "двухпакаёўкі" атрымаў чатырохпакаёвую двухпавярховую кватэру на беразе Дняпра.

Цяпер, праз 50 творча насычаных гадоў, Ханок, па яго ўласных словах, "атрымлівае задавальненне ад старасці". "Калі ты песні не пішаш, цябе ўжо не мучыць - ці возьмуць песню, не возьмуць, зробяць, ці атрымаецца", разважае аўтар і дадае, што абавязкова павінна быць нейкая замена.

"Я цяпер спяваю з моладдзю іх моладзевыя песні, то бок мая творчая сустрэча з моладдзю называецца "Ад маіх песень да вашых". Я прыходжу і кажу: "Я не ваш кампазітар, я пісаў песні для вашых мам, пап, бабуль і дзядуляў" , а потым хачу паслухаць, як яны даведаюцца свае песні. І пачынаецца самае галоўнае: "Медлячок, чтобы ты заплакала", або "Она хотела бы жить на Манхэттене", або нашага Цімы Беларускіх "Незабудка ― твой любимый цветок", і асабліва даводзіць да кіпення NILETTO "Время пострелять, между нами пальба", у мяне такой папулярнасці ніколі ў жыцці не было. Адна такая сустрэча зараджае на месяц", - распавядае Ханок.

Людзі старэюць, таму што заблытваюцца ў сваёй прафесіі і сваім часе, а трэба ісці далей, тады вы захаваеце сваё здароўе, дзеліцца мудрасцю кампазітар.

Стужка навiн
0