https://bel.sputnik.by/20210514/Belaruska-ab-tym-shto-adbyvaetstsa--zral-khochatstsa-kab-us-khutchey-skonchylasya-1047625618.html
Беларуска аб тым, што адбываецца ў Ізраілі: хочацца, каб усё хутчэй скончылася
Беларуска аб тым, што адбываецца ў Ізраілі: хочацца, каб усё хутчэй скончылася
Sputnik Беларусь
Сутыкненні ў Ізраілі застаюцца ў цэнтры ўвагі сусветных СМІ. Эксперты кажуць пра тое, што цяперашняе абвастрэнне адрозніваецца ад папярэдніх - узяць сітуацыю... 14.05.2021, Sputnik Беларусь
2021-05-14T14:21+0300
2021-05-14T14:21+0300
2022-06-28T15:44+0300
навіны
турызм
у свеце
галоўнае
здарэнні
беларусы
ізраіль
смі
кантроль
бяспека
https://cdnn11.img.sputnik.by/img/07e5/05/0e/1047625253_0:0:3072:1738_1920x0_80_0_0_2c4f6fa0c08bb762e8a669cd7c97165c.jpg
Мясцовая прэса паведамляе пра магчымую наземную аперацыю. Sputnik звязаўся з беларускай, якая жыве ў Тэль-Авіўскай акрузе ў горадзе Халон. Кацярына працуе ў мясцовай бальніцы, дзяўчына пагадзілася расказаць некаторыя падрабязнасці.- Кацярына, як тое, што адбываецца, дзейничае на звычайнае жыццё?- Калі мы чуем сірэны, то павінны на працягу двух хвілін схавацца ў сховішча. Гэта можа быць абаронены пакой у кватэры. Ён адрозніваецца ад іншых патоўшчанымі сценамі, масіўнымі жалезнымі дзвярыма і аканіцамі. У больш старых дамах у падвалах прадугледжана ўладкаванае бамбасховішча для ўсяго будынка. Дзе няма ні таго, ні іншага, рэкамендуецца заставацца на лесвічных праёмах не на ніжніх і не на верхніх паверхах.Вельмі шкада загінуўшых. Сёння паведамлялася пра шэсць ахвяра, у тым ліку пра пяцігадовае дзіця - ракета трапіла ў жалезныя аканіцы і прабіла абарону. Гэтым смерцям няма апраўдання.Я ўпершыню тут сутыкнулася з такім маштабнымі абстрэламі. Пражываю ў Ізраілі пяць гадоў. Прыкладна два гады таму гучалі сірэны, ракеты ляцелі ў бок Тэль-Авіва, тады сітуацыю хутка ўзялі пад кантроль. Але больш чым за ракеты, ад якіх можна схавацца, мяне турбуе раскол грамадства. Абвастраюцца ўзаемаадносіны арабаў і яўрэяў, натоўп робіць самасуд над выпадковымі мінакамі. Вельмі страшна. Хочацца, каб людзі заставаліся людзьмі ў любой сітуацыі.- Ці ёсць нейкія абмежаванні?- У нас няма вулічных беспарадкаў, але гукі сірэн парушаюць звыклы рытм жыцця. Я, напрыклад, лішні раз не пакідаю кватэру, паколькі ведаю, што тут хутка магу апынуцца ў бяспечным пакоі.Абмежаванняў не ўводзілі, тут больш-менш спакойна, чаго не скажаш пра іншыя гарады у цэнтры краіны. Напрыклад, у горадзе Лод (у 20 км паўднёва-ўсход ад Тэль-Авіва - Sputnik) сітуацыя выйшла з-пад кантролю паліцыі. Недалёка горад Бат-Ям (на ўзбярэжжы Міжземнага мора), дзе таксама здарыліся хваляванні.- З Беларусі здаецца, што з кожным днём сітуацыя пагаршаецца. Ці адчуваецца нарастаючую напругу?- Напружанне адчуваецца банальна з-за таго, што людзі не могуць выспацца. Нават у абароненым пакоі прачынаешся ад гукаў сірэн. Учора я была на працы, і тройчы за змену трэба было пакідаць кабінеты ці пакой адпачынку (уначы).У першы дзень бамбаванняў цэнтра сірэны працавалі практычна нон-стоп - па 30-40 хвілін сядзелі ва ўмацаваных памяшканнях. Учора (размова адбылася познім вечарам 13 траўня - Sputnik) было тры гукавых абвесткі, сёння адна. Гэта значыць можна казаць, што снарады ў наш рэгіён ляцяць ўсё радзей. Але гэта тычыцца толькі цэнтра. Магу судзіць па навінах, што поўдзень бамбяць часцей, і жыццё там больш неспакойнае. Мы з нецярпеннем чакаем шчаслівай развязкі з мінімальнай колькасцю ахвяр.- Пра што кажуць мясцовыя СМІ? Ці магчыма рэальная наземная ваенная аперацыя?- Мясцовыя СМІ цалкам асвятляюць тое, што адбываецца ў розных пунктах краіны. Паведамляюць і пра лінчаванні мірнага насельніцтва. І ў апошні час сапраўды кажуць, што ёсць некалькі варыянтаў наземных аперацый. Але ці будуць да гэтага звяртацца - застаецца таямніцай. Усе мы хочам найменшай колькасці ахвяр, а наземнае сутыкненне багата сур'ёзнымі наступствамі.- Не плануеце на час вярнуцца ў Беларусь, калі гэта магчыма?- Нават калі я б хацела, то не змагла б. Зачыненыя аэрапорты, у тым ліку "Бэн Гурыён". У першы дзень рэйсы перанакіроўвалі на Кіпр, затым у Эйлат. Зараз я не ўпэўнена, што Ізраіль наогул прымае якія-небудзь самалёты.Муж і дзіця знаходзяцца ў Беларусі. Яны вылецелі туды за тыдзень да пачатку абстрэлаў. І пакуль вярнуцца павінен толькі муж. Гэта не звязана з падзеямі, што адбываюцца, так было запланавана. Але я ў любым выпадку не хацела б, каб цяпер у Ізраілі знаходзіцца мой чатырохгадовы сын. Усё залежыць ад таго, як будзе развівацца сітуацыя.Чытайце таксама:
ізраіль
Sputnik Беларусь
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2021
Sputnik Беларусь
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
Навіны
ru_BY
Sputnik Беларусь
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
https://cdnn11.img.sputnik.by/img/07e5/05/0e/1047625253_0:0:3072:1930_1920x0_80_0_0_c2dc526c3023a204848c14687f804ae4.jpgSputnik Беларусь
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
навіны , турызм, у свеце, галоўнае, здарэнні, беларусы, ізраіль, смі, кантроль, бяспека
навіны , турызм, у свеце, галоўнае, здарэнні, беларусы, ізраіль, смі, кантроль, бяспека
Беларуска аб тым, што адбываецца ў Ізраілі: хочацца, каб усё хутчэй скончылася
14:21 14.05.2021 (абноўлена: 15:44 28.06.2022) Сутыкненні ў Ізраілі застаюцца ў цэнтры ўвагі сусветных СМІ. Эксперты кажуць пра тое, што цяперашняе абвастрэнне адрозніваецца ад папярэдніх - узяць сітуацыю пад кантроль хутка не атрымліваецца.
Мясцовая прэса паведамляе пра магчымую наземную аперацыю. Sputnik звязаўся з беларускай, якая жыве ў Тэль-Авіўскай акрузе ў горадзе Халон. Кацярына працуе ў мясцовай бальніцы, дзяўчына пагадзілася расказаць некаторыя падрабязнасці.
- Кацярына, як тое, што адбываецца, дзейничае на звычайнае жыццё?
- Калі мы чуем сірэны, то павінны на працягу двух хвілін схавацца ў сховішча. Гэта можа быць абаронены пакой у кватэры. Ён адрозніваецца ад іншых патоўшчанымі сценамі, масіўнымі жалезнымі дзвярыма і аканіцамі. У больш старых дамах у падвалах прадугледжана ўладкаванае бамбасховішча для ўсяго будынка. Дзе няма ні таго, ні іншага, рэкамендуецца заставацца на лесвічных праёмах не на ніжніх і не на верхніх паверхах.
Вельмі шкада загінуўшых. Сёння паведамлялася пра шэсць ахвяра, у тым ліку пра пяцігадовае дзіця - ракета трапіла ў жалезныя аканіцы і прабіла абарону. Гэтым смерцям няма апраўдання.
Я ўпершыню тут сутыкнулася з такім маштабнымі абстрэламі. Пражываю ў Ізраілі пяць гадоў. Прыкладна два гады таму гучалі сірэны, ракеты ляцелі ў бок Тэль-Авіва, тады сітуацыю хутка ўзялі пад кантроль. Але больш чым за ракеты, ад якіх можна схавацца, мяне турбуе раскол грамадства. Абвастраюцца ўзаемаадносіны арабаў і яўрэяў, натоўп робіць самасуд над выпадковымі мінакамі. Вельмі страшна. Хочацца, каб людзі заставаліся людзьмі ў любой сітуацыі.
- Ці ёсць нейкія абмежаванні?
- У нас няма вулічных беспарадкаў, але гукі сірэн парушаюць звыклы рытм жыцця. Я, напрыклад, лішні раз не пакідаю кватэру, паколькі ведаю, што тут хутка магу апынуцца ў бяспечным пакоі.
Абмежаванняў не ўводзілі, тут больш-менш спакойна, чаго не скажаш пра іншыя гарады у цэнтры краіны. Напрыклад, у горадзе Лод (у 20 км паўднёва-ўсход ад Тэль-Авіва - Sputnik) сітуацыя выйшла з-пад кантролю паліцыі. Недалёка горад Бат-Ям (на ўзбярэжжы Міжземнага мора), дзе таксама здарыліся хваляванні.
- З Беларусі здаецца, што з кожным днём сітуацыя пагаршаецца. Ці адчуваецца нарастаючую напругу?
- Напружанне адчуваецца банальна з-за таго, што людзі не могуць выспацца. Нават у абароненым пакоі прачынаешся ад гукаў сірэн. Учора я была на працы, і тройчы за змену трэба было пакідаць кабінеты ці пакой адпачынку (уначы).
У першы дзень бамбаванняў цэнтра сірэны працавалі практычна нон-стоп - па 30-40 хвілін сядзелі ва ўмацаваных памяшканнях. Учора (размова адбылася познім вечарам 13 траўня - Sputnik) было тры гукавых абвесткі, сёння адна. Гэта значыць можна казаць, што снарады ў наш рэгіён ляцяць ўсё радзей. Але гэта тычыцца толькі цэнтра. Магу судзіць па навінах, што поўдзень бамбяць часцей, і жыццё там больш неспакойнае. Мы з нецярпеннем чакаем шчаслівай развязкі з мінімальнай колькасцю ахвяр.
- Пра што кажуць мясцовыя СМІ? Ці магчыма рэальная наземная ваенная аперацыя?
- Мясцовыя СМІ цалкам асвятляюць тое, што адбываецца ў розных пунктах краіны. Паведамляюць і пра лінчаванні мірнага насельніцтва. І ў апошні час сапраўды кажуць, што ёсць некалькі варыянтаў наземных аперацый. Але ці будуць да гэтага звяртацца - застаецца таямніцай. Усе мы хочам найменшай колькасці ахвяр, а наземнае сутыкненне багата сур'ёзнымі наступствамі.
- Не плануеце на час вярнуцца ў Беларусь, калі гэта магчыма?
- Нават калі я б хацела, то не змагла б. Зачыненыя аэрапорты, у тым ліку "Бэн Гурыён". У першы дзень рэйсы перанакіроўвалі на Кіпр, затым у Эйлат. Зараз я не ўпэўнена, што Ізраіль наогул прымае якія-небудзь самалёты.
Муж і дзіця знаходзяцца ў Беларусі. Яны вылецелі туды за тыдзень да пачатку абстрэлаў. І пакуль вярнуцца павінен толькі муж. Гэта не звязана з падзеямі, што адбываюцца, так было запланавана. Але я ў любым выпадку не хацела б, каб цяпер у Ізраілі знаходзіцца мой чатырохгадовы сын. Усё залежыць ад таго, як будзе развівацца сітуацыя.