Выстава "Арт-Мінск" праходзць у Палацы мастацтва – фота
Выстава "Арт-Мінск" праходзць у Палацы мастацтва – фота
Sputnik Беларусь
У беларускай сталіцы можна палюбавацца творамі сучаснага мастацтва. Карэспандэнт Sputnik прагуляўся па экспазіцыі з мастацтвазнаўцам і даведаўся, на што варта... 15.05.2023, Sputnik Беларусь
У гэтым годзе ў Палацы мастацтва прадстаўлена больш за 450 работ 207 аўтараў. Пры гэтым на ўдзел было пададзена больш за 1 300 заявак. З кожным годам конкурс сярод мастакоў, графікаў і скульптараў толькі расце."Мы ўпершыню выстаўляем мастакоў па стэндах. Раней для экспазіцыйнага ўзмацнення работы аднаго мастака маглі апынуцца ў розных залах. Цяпер мы гарманіруем не за кошт работ, а за кошт аўтараў", - сказаў куратар карпаратыўнай калекцыі "Белгазпрамбанка" мастацтвазнаўца Аляксандр Зінкевіч.Паводле яго слоў, гэта значна складаней у падрыхтоўцы, таму што няпроста дабіцца эфекту, калі розныя аўтары "б’юцца" разам, але вынік таго варты.Графіка і высокая тэхнікаПрама на ўваходзе ў галоўную залу наведвальнікаў сустракаюць дзве літаграфіі Усевалада Швайбы, прысвечаныя трагедыі ў Хатыні. Гэта вобразнае беларускае прачытанне класічнага сюжэта, калі Маці Божая трымае на руках Ісуса, знятага з крыжа.П’ета з Хатыні, як кажа мастацтвазнаўца, не з’яўляецца дакладным прачытаннем падзеі, але перадае ўвесь драматызм. Тут маці трымае немаўля, якое паўстае перад гледачом у выглядзе абгарэлага дрэва."Гэта работа добра вырашана і творча, і сімвалічна. Яна перадае нерв", - лічыць Аляксандр Зінкевіч.Следам ідуць фантастычныя ілюстрацыі Валерыя Славука, якія не могуць не прыцягнуць увагі дзякуючы свайму непаўторнаму стылю і высокай дэталізацыі."Усё гэта зроблена на каляровай паперы капілярнымі ручкамі. Кожная выява стварае свой абсалютна ўнікальны свет", - звярнуў увагу мастацтвазнаўца.Цікавай з пункту гледжання тэхнікі з’яўляецца і работа Міхаіла Дайлідова, які робіць аўтарскія краявіды Мінска."Нягледзячы на тое, што ён графік, тут мастак выкарыстоўвае фламастар. Гэта унікальны творчы інструмент, таму што дае магчымасць сумяшчаць і графіку, і жывапіс", - растлумачыў мастацтвазнаўца.Найскладаная тэхніка літаграфіі, калі выкарыстоўваюцца адразу некалькі колераў, адрознівае графіку Фёдара Шурмялёва, які аддае перавагу міфічным выявам.Праўда, у яго чытанні міфа аб Мінатаўры галоўным персанажам становіцца не Тэсей, а Арыядна, якая не толькі выводзіць яго з лабірынта, але і кіруе напалову чалавекам, напалову быком.Геаметрыя і дзіўная калабарацыяАсобным пунктам на выставе можна вылучыць геаметрычныя работы Фёдара Бажына, які запомніўся сваімі арыгінальнымі каляровымі рашэннямі яшчэ на "Асеннім салоне"."Геаметрыя, павелічэнне, цені – гэта тое, што кладзецца ў аснову яго работ. На карціне з дзяўчынай ён выкарыстоўвае каляровы каламбур", - падкрэсліў Аляксандр Зінкевіч.Адсутнасць зроку яшчэ не азначае адсутнасць жадання рабіць, што пацвярджаюць работы Аляксандра Канавалава, які страціў магчымасць бачыць. Цяпер ён працуе ў творчым саюзе з жонкай."Мастак расказвае ёй сюжэт твора, а яна дапамагае яго аднаўляць. Гэта і творчая калабарацыя, і яго новае жыццё як мастака", - лічыць мастацтвазнаўца.Штучны інтэлект і мастацтваАляксандр Зінкевіч асабліва адзначыў, што нягледзячы на тое, што лічбавізацыя пакуль што недастаткова глыбока пранікла ў беларускае мастацтва, на выставе "Арт-Мінск" паспрабавалі вылучыць яе ў асобны напрамак."Увесь гэты блок у зале называецца "піксель", таму што аснова любога колеру ў прынцыпе – гэта піксель", - растлумачыў мастацтвазнаўца.Тут на сцяне вісяць калажы, створаныя ў сааўтарстве з нейрасеткай Midjourney. Любы глядач можа супаставіць аўтарскія калажы і прыдуманыя штучным інтэлектам."Гэта цяжка назваць саперніцтвам, але грэх не скарыстацца такімі ініцыятывамі, калі яны з'яўляюцца", - лічыць мастацтвазнаўца.Выбар рэдакцыіАматары жывапісу даўно ведаюць Алесю Скарабагатую і шануюць яе за дзіўную дэталізацыю, таму што яе карціны маслам, літаральна, ажываюць дзякуючы гэтаму.Сёлета "Арт-Мінск", зразумела, не мог абысціся без яе работ. На экспазіцыі можна ўбачыць тры новыя: "Позняя вячэра", "Мурашыны алгарытм" і "Хрустальны туфлік". Апошняя работа паўстае спачатку, як звычайны нацюрморт, але пры ўважлівым разглядзе і там можна выявіць жыццё.Зусім дзіўнае ўражанне пакідаюць работы Зоі Літвінавай. Яны сустракаюць наведвальнікаў выставы на другім паверсе ў галерэі "Арт Беларусь".Побач вісіць і адна работа Валянціна Губарава. Яго творчасць не мае патрэбы ў прэзентацыі і даўно палюбілася за ўласцівую яму наіўнасць.Палеская бабуля пэндзля Настассі Чадзій не пакіне вас абыякавым, калі вы паглядзіце ёй у вочы. Ствараецца ўражанне, што гэта гісторыя пра самабытнасць і гісторыю цэлага рэгіёна, якія сыходзяць у мінулае.>>> Хочаце яшчэ больш актуальных і цікавых навін – падпісвайцеся на Telegram-канал Sputnik Беларусь, чытайце нас у Дзэн, а таксама сачыце за намі ў сацсетках "Одноклассники" і "ВКонтакте"Таксама на Sputnik:
У беларускай сталіцы можна палюбавацца творамі сучаснага мастацтва. Карэспандэнт Sputnik прагуляўся па экспазіцыі з мастацтвазнаўцам і даведаўся, на што варта звярнуць увагу.
У гэтым годзе ў Палацы мастацтва прадстаўлена больш за 450 работ 207 аўтараў. Пры гэтым на ўдзел было пададзена больш за 1 300 заявак. З кожным годам конкурс сярод мастакоў, графікаў і скульптараў толькі расце.
"Мы ўпершыню выстаўляем мастакоў па стэндах. Раней для экспазіцыйнага ўзмацнення работы аднаго мастака маглі апынуцца ў розных залах. Цяпер мы гарманіруем не за кошт работ, а за кошт аўтараў", - сказаў куратар карпаратыўнай калекцыі "Белгазпрамбанка" мастацтвазнаўца Аляксандр Зінкевіч.
Прама на ўваходзе ў галоўную залу наведвальнікаў сустракаюць дзве літаграфіі Усевалада Швайбы, прысвечаныя трагедыі ў Хатыні. Гэта вобразнае беларускае прачытанне класічнага сюжэта, калі Маці Божая трымае на руках Ісуса, знятага з крыжа.
П’ета з Хатыні, як кажа мастацтвазнаўца, не з’яўляецца дакладным прачытаннем падзеі, але перадае ўвесь драматызм. Тут маці трымае немаўля, якое паўстае перад гледачом у выглядзе абгарэлага дрэва.
"Нягледзячы на тое, што ён графік, тут мастак выкарыстоўвае фламастар. Гэта унікальны творчы інструмент, таму што дае магчымасць сумяшчаць і графіку, і жывапіс", - растлумачыў мастацтвазнаўца.
Найскладаная тэхніка літаграфіі, калі выкарыстоўваюцца адразу некалькі колераў, адрознівае графіку Фёдара Шурмялёва, які аддае перавагу міфічным выявам.
Праўда, у яго чытанні міфа аб Мінатаўры галоўным персанажам становіцца не Тэсей, а Арыядна, якая не толькі выводзіць яго з лабірынта, але і кіруе напалову чалавекам, напалову быком.
Геаметрыя і дзіўная калабарацыя
Асобным пунктам на выставе можна вылучыць геаметрычныя работы Фёдара Бажына, які запомніўся сваімі арыгінальнымі каляровымі рашэннямі яшчэ на "Асеннім салоне".
"Геаметрыя, павелічэнне, цені – гэта тое, што кладзецца ў аснову яго работ. На карціне з дзяўчынай ён выкарыстоўвае каляровы каламбур", - падкрэсліў Аляксандр Зінкевіч.
Адсутнасць зроку яшчэ не азначае адсутнасць жадання рабіць, што пацвярджаюць работы Аляксандра Канавалава, які страціў магчымасць бачыць. Цяпер ён працуе ў творчым саюзе з жонкай.
"Мастак расказвае ёй сюжэт твора, а яна дапамагае яго аднаўляць. Гэта і творчая калабарацыя, і яго новае жыццё як мастака", - лічыць мастацтвазнаўца.
Штучны інтэлект і мастацтва
Аляксандр Зінкевіч асабліва адзначыў, што нягледзячы на тое, што лічбавізацыя пакуль што недастаткова глыбока пранікла ў беларускае мастацтва, на выставе "Арт-Мінск" паспрабавалі вылучыць яе ў асобны напрамак.
"Увесь гэты блок у зале называецца "піксель", таму што аснова любога колеру ў прынцыпе – гэта піксель", - растлумачыў мастацтвазнаўца.
Тут на сцяне вісяць калажы, створаныя ў сааўтарстве з нейрасеткай Midjourney. Любы глядач можа супаставіць аўтарскія калажы і прыдуманыя штучным інтэлектам.
Аматары жывапісу даўно ведаюць Алесю Скарабагатую і шануюць яе за дзіўную дэталізацыю, таму што яе карціны маслам, літаральна, ажываюць дзякуючы гэтаму.
Сёлета "Арт-Мінск", зразумела, не мог абысціся без яе работ. На экспазіцыі можна ўбачыць тры новыя: "Позняя вячэра", "Мурашыны алгарытм" і "Хрустальны туфлік". Апошняя работа паўстае спачатку, як звычайны нацюрморт, але пры ўважлівым разглядзе і там можна выявіць жыццё.
Палеская бабуля пэндзля Настассі Чадзій не пакіне вас абыякавым, калі вы паглядзіце ёй у вочы. Ствараецца ўражанне, што гэта гісторыя пра самабытнасць і гісторыю цэлага рэгіёна, якія сыходзяць у мінулае.