Міжнародны дзень помнікаў і гістарычных мясцін, які таксама называюць Днём Сусветнай спадчыны, адзначаецца ў свеце 18 красавіка.Асамблея Міжнароднага савета па пытаннях аховы помнікаў і славутых мясцін (ICOMOS), створаная пры ЮНЕСКА, устанавіла яго ў 1982 годзе. А адзначаць яго пачалі ў 1984-м, такім чынам зараз праходзіць юбілейнае, 40-е святкаванне гэтага дня.Мэта мерапрыемстваў, якія традыцыйна праходзяць у гэты дзень, – нагадаць аб праблемах захавання і абароны сусветнай культурнай спадчыны.Беларусь у складзе ЮНЕСКА з 1954 года, а да Канвенцыі па ахове сусветнай культурнай і прыроднай спадчыны далучылася ў 1988-м. Цяпер у спіску Сусветнай спадчыны нашу краіну прадстаўляюць чатыры аб’екты: Белавежская пушча, замкі ў Міры і Нясвіжы, а таксама геадэзічная дуга Струвэ.У сакавіку краіну наведала Місія ЮНЕСКА і Міжнароднага саюза аховы прыроды, якая працавала ў нацыянальным парку з мінулага тыдня і павінна ацаніць негатыўныя наступствы ўзвядзення ў Белавежскай пушчы загароды, якую пачалі будаваць падчас міграцыйнага крызісу восенню 2021 года. Зараз яе даўжыня складае 186 кіламетраў, вышыня – пяць метраў.>>> Хочаце яшчэ больш актуальных і цікавых навін – падпісвайцеся на Telegram-канал Sputnik Беларусь, чытайце нас у Дзэн, а таксама сачыце за намі ў сацсетках "Одноклассники" і "ВКонтакте"
З нагоды Дня Сусветнай спадчыны Sputnik Беларусь прапануе падборку небанальных ідэй для вандровак.
Міжнародны дзень помнікаў і гістарычных мясцін, які таксама называюць Днём Сусветнай спадчыны, адзначаецца ў свеце 18 красавіка.
Асамблея Міжнароднага савета па пытаннях аховы помнікаў і славутых мясцін (ICOMOS), створаная пры ЮНЕСКА, устанавіла яго ў 1982 годзе. А адзначаць яго пачалі ў 1984-м, такім чынам зараз праходзіць юбілейнае, 40-е святкаванне гэтага дня.
Мэта мерапрыемстваў, якія традыцыйна праходзяць у гэты дзень, – нагадаць аб праблемах захавання і абароны сусветнай культурнай спадчыны.
Беларусь у складзе ЮНЕСКА з 1954 года, а да Канвенцыі па ахове сусветнай культурнай і прыроднай спадчыны далучылася ў 1988-м. Цяпер у спіску Сусветнай спадчыны нашу краіну прадстаўляюць чатыры аб’екты: Белавежская пушча, замкі ў Міры і Нясвіжы, а таксама геадэзічная дуга Струвэ.
У сакавіку краіну наведала Місія ЮНЕСКА і Міжнароднага саюза аховы прыроды, якая працавала ў нацыянальным парку з мінулага тыдня і павінна ацаніць негатыўныя наступствы ўзвядзення ў Белавежскай пушчы загароды, якую пачалі будаваць падчас міграцыйнага крызісу восенню 2021 года. Зараз яе даўжыня складае 186 кіламетраў, вышыня – пяць метраў.
Храмавы комплекс старажытнага ліванскага горада Баальбек.
Першапачаткова на месцы, дзе цяпер стаіць горад Баальбек, было фінікійскае свяцілішча бога Баала. Пасля прыходу Аляксандра Македонскага грэкі прыраўнялі Баала да бога сонца Геліяса і далі гораду назву Геліяполіс. А рымляне пабудавалі тут храмы, прысвечаныя Юпітэру, Бахусу і Венеры. Рэшткамі гэтых велічных збудаванняў можна палюбавацца і сёння.
ЮНЕСКА прызнала старажытны горад часткай Сусветнай спадчыны ў 1984 годзе.
Карлсбадскія Пячоры ў штаце Нью-Мексіка – нацыянальны парк у гарах Гуадалупе (ЗША). Назву сваю парк атрымаў па гарадку Карлсбад, які знаходзіцца непадалёку.
Галоўная славутасць парку – ланцуг з 80 карставых пячор, узрост якіх складае 250 млн гадоў, глыбіня – да 339 м, сумарная даўжыня ўсіх праходаў і залаў – каля 12 км. У парку жыве 16 відаў кажаноў агульнай колькасцю да 1 млн асобін.
Адно з кратэрных азёр вулкана Гарэлага на Камчатцы.
Аб’ект Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА на Камчатцы з’явіўся ў 1996 годзе і быў пашыраны ў 2001 годзе. У склад гэтага аб’екта, які так і называецца "Вулканы Камчаткі", уваходзяць шэсць асобных асабліва ахоўных прыродных тэрыторый агульнай плошчай каля 3,8 млн гектараў. Тут размяшчаюцца 28 дзеючых і каля 300 патухлых вулканаў.
Адзін з самых вялікіх і багатых сербскіх праваслаўных манастыроў. Манастыр прысвечаны Успенню Багародзіцы.
Унутры ўмацаваных сцен манастыра знаходзяцца дзве царквы: царква Багародзіцы і царква Іаакіма і Ганны, пабудаваныя з выкарыстаннем белага мармуру. Галоўная славутасць манастыра – фрэскі візантыйскага стылю, датаваныя XIII і XIV стагоддзямі.
Гэты ўчастак некранутай прыроды плошчай 152 тыс гектараў – частка нацыянальнага парку Бемараха. Створаны ў 1927 годзе для аховы ўнікальных карставых ландшафтаў і розных відаў лемураў і індры. Тут растуць некранутыя трапічныя лістападныя лясы.
Падземны калектар у крэпасці Мазарган у старым горадзе Эль-Джадзіда, Марока.
Партугальская крэпасць размясцілася каля порта. У гісторыю ўвайшоў выпадак, калі каля 3 000 воінаў загінулі ў агні ўнутры гэтай крэпасці. Цяпер там жылыя кварталы і сувенірныя крамы.
Гістарычны цэнтр Сан-Марына і гара Тытана (на фота) – адзіны аб’ект Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА на тэрыторыі дзяржавы Сан-Марына, якая лічыцца найстарэйшай з цяперашніх у свеце рэспублік. Быў унесены ў яго ў 2008 годзе.
Від з гары Тытана сам па сабе можна прызнаць турыстычнай славутасцю.
У гэтай вобласці знаходзіцца вельмі вялікая колькасць касцей і акамянеласцей дыназаўраў, а таксама акамянеласцей раслін, зацягнутых глінай. Маляўнічыя пусткі Альберты – гэта тэрыторыя, якая багатая на выкапнёвыя расліны і жывёлы, і новыя іх віды ўсё яшчэ адкрываюцца. У спіску Сусветнай спадчыны – з 1979 года.
Горад Шыбам у Йемене. Яго часта называюць "старэйшым горадам хмарачосаў у свеце", а таксама "Манхэтэнам у пустыні". Гэта таксама найстаражытны прыклад гарадскога планавання, заснаванага на прынцыпе вертыкальнага будаўніцтва.
Бухара – старажытны горад-музей, на тэрыторыі якога захавалася нямала помнікаў сярэднеазіяцкага дойлідства, якія адносяцца да розных гістарычных перыядаў. У 1993 годзе Сусветнай спадчынай быў прызнаны гістарычны цэнтр гэтага горада.
Амфітэатр Гардыяна быў пабудаваны па вобразу і падабенству рымскага Калізея праконсулам Афрыкі Гардыянам у Тысдры (цяпер Эль-Джэм, Туніс). Цалкам дабудаваны не быў, хоць упрыгожыць шматколернымі мазаікамі яго паспелі.
У XX стагоддзі старажытнарымскія мазаікі, якія выпадкова захаваліся, перанесены ў мясцовы археалагічны музей. А ў 1979-м рэшткі амфітэатра ЮНЕСКА аб’явіла сусветнай спадчынай.
Лумбіні – паселішча ў Непале, у акрузе Рупандэхі, на мяжы з Індыяй. Вядомае сваім храмавым комплексам, яно прэтэндуе на права звацца месцам нараджэння Буды Гаутамы, заснавальніка будызму, з прычыны чаго з’яўляецца месцам паломніцтва будыстаў.
Белавежская пушча на тэрыторыі Польшчы была ўключана ў Спісак Сусветнай спадчыны ў 1979 годзе. Як некрануты ўчастак першабытных лясоў Белавежская пушча стала пятым прыродным аб’ектам у гісторыі, уключаным у Спісак Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.
З часам межы аб’екта пашырыліся – у 1992 годзе, пасля распаду СССР, беларуская частка Белавежскай пушчы была таксама ўключана ў зону Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА і стала першым аб’ектам на тэрыторыі былога СССР, які атрымаў такі значны прыродаахоўны статус.