Абрад Шчадрэц альбо як кажуць мясцовыя "козлікі" ў такім выглядзе захаваўся толькі ў двух вёсках Салігорскага раёна: Восава і Рог. На сённяшні дзень у вёсцы Рог засталося крыху болей за чатыры хаты жыхароў, таму асноўнае святкаванне адбываецца ў Восаве.
На пачатку ўсе збіраюцца ў мясцовым доме культуры на рэпетыцыю абраду. Тут мясцовыя і турысты бачуць пастановачны абрад такім, як ён бытаваў тут спрадвеку.
Затым маладыя дзяўчаты ідуць варажыць. Кожная насыпае па жменьцы зернейка, а гаспадар выпускае пеўня — да чыёй жменькі певень найперш падыйдзе — тая дзяўчына й першая замуж пойдзе ў гэтым годзе.
Галоўнымі персанажамі ў гэтым абрадзе і адметнымі ад усіх іншых у Беларусі з'яўляецца Дзед і Баба. У Дзеда адмысловы берасцяны "шлем-маска". Зайшоўшы ў хату дзед найперш грукае ў столю і пытаецца дзе скарб схаваны. За тое яго задабрываюць грашыма. Баба засявае ў хаце зерне — што сімвалізуе ўрадлівасць і пладавітасць.
Сёлета следам за дзедам ішлі жанчыны з мясцовага хора: неслі Казу і Коніка, Жураўля, цыганка намагалася паваражыць. Кожнаму персанажу адведзена свая роля і свой пачастунак ад гаспадароў. Казу частавалі калбасой і бутэлькай, коніку і жураўліку меней шанцавала — часцей за ўсё іх чакала рэшата аўса і вада ў гарлачыку.