Велікодныя пірагі ў Данілевічах Лельчыцкага раёна пачынаюць выпякаць з чацвярга. Іх мажуць духмяным алеем і пасыпаюць упрыгожваннямі. Хто не можа пячы пірагі, купляе ў мясцовай краме.
Вялікдзень пачынаюць адзначаць вечарам у суботу, калі ў вёску прыязджае святар. Мясцовай царквы тут няма. Малітву здзяйсняюць каля крыжа, што стаіць на месцы спаленага храма.
Пасля асвячэння велікоднай ежы запальваюць вогнішчы каля дамоў — такая традыцыя. На ноч святло ў дамах не гасяць і кладуцца спаць, не распрануўшыся — "у нас свая ўсяночная", кажуць мясцовыя.
А раніцай на Вялікдзень ідуць мяняць адзенне ў вясковых крыжоў і "каменнай дзяўчынкі" — маленькага каменнага крыжа. Паводле легенды, маці пракляла сваю дачку за тое, што яна не паслухаўся, і тая стала каменем. Падобны ці то на крыж, ці то на постаць чалавека па пояс, камень не бачны пад кучай "фартушкоў", кветак. Сюды прыносяць велікодныя пірагі і яйкі. Камень лічаць абярэгам.