Генпракурор Украіны распавёў аб новай інфармацыі ў справе Шарамета

Юрый Луцэнка прызнаўся журналістам, што ў яго ёсць "асабісты матыў для эфектыўнага кантролю гэтай справы".
Sputnik

МІНСК, 21 жні — Sputnik. Ва ўкраінскіх следчых з'явілася інфармацыя, якая можа прывесці да выканаўцаў і, магчыма, заказчыкаў забойства журналіста Паўла Шарамета, заявіў генеральны пракурор Украіны Юры Луцэнка.

Два гады з дня смерці Шарамета: што вядома

"У нас цяпер ёсць інфармацыя, якая, верагодна, выведзе нас як мінімум на выканаўцаў, а затым і на заказчыкаў (забойства Шарамета — Sputnik). Але — магчыма. Падкрэсліваю гэта слова", — сказаў Луцэнка у інтэрв'ю выданню "Украінская праўда", апублікаваным у аўторак.

Паводле яго слоў, у яго ёсць асабісты матыў "для эфектыўнага кантролю гэтай справы". Падрабязнасцяў ён не паведаміў. Распавёў, што "нітачка, якая, магчыма, прывядзе да адказу на гэтае пытанне", з'явілася на працягу апошняга месяца. Ён ужо выслухаў даклады прадстаўнікоў структур, якія займаюцца расследаваннем гэтага забойства, — Міністэрства ўнутраных спраў, Службы бяспекі Украіны і Генпракуратуры.

"Адчуваю, што ў нас ёсць яшчэ адзін недаследаваны след. Калі ён спрацуе, тады скажу", — заявіў генеральны пракурор.

Ён таксама распавёў, што падазраваных у гэтай справе па ранейшаму няма, і паўтарыў, што не бачыць падстаў для перакваліфікацыі гэтай крымінальнай справы. Справа была ўзбуджаная па артыкуле "Забойства", а блізкая знаёмая Шарамета і ўладальніца інтэрнэт-выдання "Украінская праўда" Алёна Прытула мяркуе, што ёсць усе падставы кваліфікаваць забойства журналіста як тэракт.

МУС: галоўная версія забойства Шарамета - прафесійная дзейнасць

Павел Шарамет загінуў 20 ліпеня 2016 года ў Кіеве ў выніку выбуху ў аўтамабілі.

Кар'еру ён пачынаў у Беларусі, затым каля дзесяці гадоў працаваў на расійскім тэлебачанні, у тым ліку на Першым канале, апошнія гады жыў у Кіеве, працаваў у інтэрнэт-выданні "Украінская праўда", а таксама на "Радыё Весці".

Украінскае следства разглядае пяць версій: забойства як расплата за прафесійную дзейнасць, забойства як расплата за крытычныя публікацыі, забойства па асабістых матывах, забойства па памылцы (аўтамабіль, у якім ўзарвалі Шарамета, належаў Прытуле), а таксама выбух як спроба дэстабілізацыі сітуацыі на Украіне.