Забіць у сабе цмока: у Мінску пакажуць легендарную п'есу Шварца

У Савецкім Саюзе пастаноўка чакала сваёй прэм'еры цэлых 18 гадоў, пасля першага паказу гледачу.
Sputnik

У Мінску пакажуць спектакль па знакамітай п'есе Яўгена Шварца "Цмок" ("Дракон"). Прэм'ера пройдзе на сцэне Сучаснага мастацкага тэатра.

Віця, апусці ружжо! Чым скончыцца "Паляванне на сябе"?

У Савецкім Саюзе пасля першага паказу гледачам пастаноўка чакала сваёй прэм'еры цэлых 18 гадоў. У розныя часы яе жанр вызначаўся па-рознаму. Нейкі час п'есу лічылі антыфашысцкай, потым антыкамуністычнай. Аднак звычайнага, непалітычнага жыцця ў ёй усё ж больш.

Забіць у сабе цмока

Прэм'ера п'есы адбудзецца 27 кастрычніка. На спектакль амаль не засталося білетаў, паведаміў у аўторак у МПЦ Sputnik рэжысёр і мастацкі кіраўнік Сучаснага мастацкага тэатра Уладзімір Ушакоў.

Галоўныя ролі выканаюць вядомыя ў Беларусі персоны. У якасці Ланцэлота выступіць тэлевядучы і музыкант Дзяніс Дудзінскі. Ролю Эльзы выканае актрыса Анастасія Ушакова, Бургамістра - акцёр і бізнесмен Віталь Новікаў.

У Мінску жанр п'есы вызначылі як "#несказка". І сапраўды, казачнага тут мала.

Асноўная ідэя пастаноўкі - забіць цмока ўнутры сябе, расказаў Уладзімір Ушакоў.

"У кожнага чалавека шмат фобій і страхаў, якія перашкаджаюць жыць, свабодна і паўнавартасна сябе адчуваць. Тут, напэўна, больш барацьба для сябе. Пераадоленне гэтых рэчаў. Не баяцца сказаць, не баяцца падумаць, не баяцца, што цябе за гэта пакараюць і будуць за штосьці лаяцца", - адзначыў ён.

"Як нам жыць так, каб быць шчаслівымі. Як нам прайсці гэты шлях да самога сябе і да тых, хто нас акружае", - дадаў рэжысёр.

У п'есе таксама будзе роля цмока. Пастаноўшчык паспрабаваў зрабіць яго такім жахлівым, каб ён не спадабаўся ніводнаму гледачу. У п'есе цмок усё ж памірае. Гэтая сцэна стане адной з самых яркіх. Ушакоў паабяцаў, што галава цмока "будзе лётаць".

Дабро + зло

Ролю адмоўнага персанажа ў спектаклі сыграў Віталь Новікаў. Ён лічыць, што зло нашаму свету таксама неабходна. Інакш як бы мы даведаліся пра дабро? Зло ёсць у кожным з нас. Шлях па яго выкараненні і ёсць рай для чалавека.

"Ратуйце нашы душы": як Пушкін з Коласам у Мінску запальвалі

"Мы ад чаго ўсе пакутуем? Ад таго, што свядомасць пачынае жэрці нас саміх. Яна аналізуе тое, што з намі адбываецца, а гэта непрыемна і балюча. Гэта дастаўляе дыскамфорт", - заўважыў Віталь Новікаў.

"Але свядомась павінна быць звонку. Псіхолагі вучаць: для таго, каб чалавек мог нармальна аналізаваць свае праблемы, ён павінен вынесці іх з галавы і паставіць перад сабой. Калі ён пачынае разглядаць знешнюю гісторыю, тады ў яго вызваляюцца ўнутраныя заціскі. Ён становіцца вольным і можа прымаць узважаныя рашэнні", - дадаў ён.

Аўтар п'есы Яўген Шварц у гэтым плане як добры псіхолаг.

"Ён не робіць балюча. Усе гэтыя праблемы, якія грызуць любога чалавека, размяшчае перад ім у вобразе такой казачнай гісторыі. Чалавек па сваёй волi ўцягваецца і залазіць у тыя куткі, у якія ён бы не адважыўся зазірнуць", - растлумачыў Новікаў.

Плакалі з-за ролі

Самай складанай для акцёраў і рэжысёра стала рамантычная сцэна, калі Эльза і Ланцэлот прызнаюцца адзін аднаму ў каханні.

Актрыса Анастасія Ушакова прызналася, што яна не змагла стрымаць слёз падчас рэпетыцыі.

"У мяне была істэрыка. Гэта было вельмі цяжка. Мы не маглі зразумець, што нам рабіць і як нам зрабіць так, каб гэта было не проста казкай. Мы спрабавалі знайсці логіку дзеянняў. Я ўвогуле разраўлася, і на наступны дзень усё знайшлося", - распавяла Ушакова.

Ідэя пра забойства цмока праявіла сябе нават у харэаграфіі. У спектаклі шмат новых і нечаканых прыёмаў.

"У харэаграфіі мы таксама забіваем цмока. У многіх артыстаў ёсць унутранае адчуванне, што гэта нельга. Новае не прымаецца", - растлумачыў харэограф спектакля Гіві Кбілашвілі.

Мастак Паліна Картавіцкая імкнулася напоўніць касцюмы акцёраў тонкім сімвалізмам, які, аднак, будзе зразумелы кожнаму.

Яна распавяла, што Эльза з'явіцца перад гледачом у дзвюх вясельных сукенках - чорнага і белага колераў. Колер сукенак залежыць ад тых падзей, што адбываюцца з гераіняй.

"Але кожны касцюм будзе ўпрыгожаны прынтамі лілей. Гэтыя кветкі сімвалізуюць некранутасць, духмянасць, грацыю, захапленне. Яны незвычайна вялікія, каб было відаць кожнаму гледачу", - заўважыла Паліна Картавіцкая.

Гутарку са стваральнікамі спектакля глядзіце на відэа Sputnik.