Высокі, шыракаплечы, з высакародным тварам - такі акцёр не мог не стаць любімым у публікі. Яго рамантычныя героі, якіх ён выконваў у кіно на пачатку сваёй кар'еры, стварылі яму бездакорнае амплуа. Першае з'яўленне на кінаэкранах краіны ў біяграфіі Васіля Ланавога адбылося ў 1954 годзе, у ролі прыгажуна-эгаіста з фільма "Атэстат сталасці". Затым былі Грэй з "Пунсовых ветразяў", Паўка Карчагін, малады ўрач з фільма "Калегі". З 1957-га акцёр пачынае служыць у Тэатры імя Вахтангава.
Толькі зарабіўшы рэпутацыю таленавітага акцёра, атрымлівае характэрныя ролі, сярод якіх варта адзначыць графа Вронскага з "Ганны Карэнінай", Анатоля Кулагіна з фільма "Вайна і мір", генерала Вольфа з "Семнаццаці імгненняў вясны" і Івана Вараву з "Афіцэраў". Сярод яго тэатральных роляў, не менш папулярных чым ролі ў кіно - Форцінбрас у "Гамлеце", Дон Гуан у "Маленькіх трагедыях", Прынц Калаф у "Прынцэсе Турандот", Маякоўскі ў "Конарміі", Цэзар у "Антоніі і Клеапатры", Троцкі ў "Брэсцкім міры", Бернард Шоу ў "Мілым хлусе".
Голас Васіля Ланавога гучыць у літаратурных праграмах з вершаў Пушкіна, Блока, Ахматавай, Маякоўскага. Акцёр прымаў удзел у каля 70 радыёпастаноўках. А таксама агучваў любімыя гледачамі фільмы: "Чорны цюльпан" Крысціяна-Жака, "Рамэа і Джульета" Франка Дзефірэлі. За чытанне дыктарскага тэксту ў амерыканскім серыяле "Вялікая Айчынная" у 1980 годзе ён быў уганараваны Ленінскай прэміяй.
Першай жонкай акцёра была акторка Таццяна Самойлава. Больш за 40 гадоў Васіль Ланавы жанаты на актрысе Ірыне Купчанка, у сям'і нарадзіліся два сыны - Аляксандр (1973) і Сяргей (1976-2013).