Радыё

Кінакрытык Паўлава: было адчуванне, што Георгій Данэлія – вечны

Расійскі кінакрытык Ірына Паўлава патлумачыла Sputnik, чаму навакольны свет у цэлым і жыццё кожнага гледача ў прыватнасці яшчэ з савецкіх часоў немагчыма ўявіць без фільмаў Георгія Данэліі, як і без самага культавага рэжысёра.
Sputnik
Кінакрытык Паўлава: было адчуванне, што Георгій Данэлія – вечны

Горкая навіна з'явілася на стужках ў чацвер, 4 красавіка - у Маскве пайшоў з жыцця культавы кінарэжысёр, народны артыст Савецкага Саюза Георгій Данэлія, яму было 88 гадоў. Раней з'яўлялася інфармацыя аб экстранай шпіталізацыі рэжысёра і штучнай коме, у якую медыкам прыйшлося ўвесці Георгія Мікалаевіча для стабілізацыі яго стану. Аднак намаганні ўрачоў апынуліся дарэмнымі.

Рэжысёр Георгій Данэлія памёр у Маскве

"Калі сыходзіць вельмі пажылы чалавек, кажуць, што ён пражыў доўгае жыццё. А ўсё ж такі ведаеце, было адчуванне, што Георгій Мікалаевіч вечны, што ён будзе заўсёды і што, пакуль ён ёсць, нейкая душэўная чысціня, дабрыня у тым ліку, і мастацкасць свету будуць у ім заўсёды разам з Данэліям. І вось аказалася, што ён не вечны", - распавяла радыё Sputnik Беларусь расійскі кінакрытык, кіназнаўца, сцэнарыст Ірына Паўлава.

Як прызналася субяседніца Sputnik, ёй, як і мноству гледачоў, складана сабе ўявіць жыццё без фільмаў, створаных Георгіем Данэліям - у якасці як рэжысёра, так і сцэнарыста.

"Я расла з яго фільмамі, гэта ўсё маё жыццё. Дзіцём я глядзела фільм "Сярожа", падлеткам - "Я крочу па Маскве", потым я закахалася ў карціны "Не бядуй", "Міміно", "Восеньскі марафон", "Зусім прапалы", "Кін-дза-дза". Усё гэта этапы не толькі залатога фонду нашага кіно і наогул мастацтва, гэта этапы чалавечага жыцця, калі выяўляеш, што рэжысёр робіць фільмы як раз пра тыя рэчы, якія цябе хвалююць", - адзначыла кінакрытык.

Звесткі пра цырымонію развітання з вялікім рэжысёрам і яго пахаванне з'явяцца пазней, гаворка ідзе пра Новадзявочыя могілкі ў Маскве.

Каментар расійскага кінакрытыка, кіназнаўцы, сцэнарыста Ірыны Паўлавай слухайце на радыё Sputnik Беларусь.