Тэма перанакіравання беларускага экспарту нафтапрадуктаў і хімічных угнаенняў з Клайпеды ў Літве і Вентпілса ў Латвіі на расійскія парты Усць-Лугу і Прыморск у Ленінградскай вобласці гучыць ужо вельмі даўно, нагадвае суразмоўца Sputnik.
"Расійскі бок даўно казаў Беларусі, што калі мы сапраўды частка Саюзнай дзяржавы, калі мы інтэгруемся і ў рамках ЕАЭС, адпаведна для нас сапраўды мае сэнс пераводзіць гандлёвыя аперацыі і транзіт адзін на аднаго, каб больш зарабляць нам. Але Беларусь заўсёды казала, што тады вы павінны нам даплочваць, таму што гэтыя парты далей, чым прыбалтыйскія, і Расія давала пэўныя паблажкі і па тарыфах чыгуначных, каб давозіць беларускія тавары, але гэтага было недастаткова", - распавядае Мітраховіч.
Зараз, на думку эксперта, Беларусь павінна шукаць "не проста эканамічную выгаду, але і разумець, што калі Літва адносіцца да тых краін, якія хочуць скінуць уладу ў Беларусі, напэўна, у гэтых умовах трэба хутчэй перакладаць транзіт на Расію", перакананы Мітраховіч.
Што тычыцца страт для Літвы і Латвіі, то гэтыя краіны сапраўды залежаць ад беларускага экспарту, для іх гэта частка заробку, дадае эксперт.
"Гэта невялікія краіны, якія шмат у чым зарабляюць менавіта таму, што выконваюць транзітныя функцыі для іншых гульцоў сусветнай эканомікі, напрыклад, доля беларускіх тавараў у чыгуначных перавозках у Літве - гэта некалькі дзясяткаў працэнтаў", - кажа Мітраховіч.
"Калі беларускія тавары знікаюць, гэта можна кампенсаваць павышэннем цэн на перавозкі для іншых вытворцаў, гэта будзе азначаць падзенне канкурэнтаздольнасці гэтых вытворцаў, у тым ліку, і літоўскіх, гэта даволі сур'ёзны ўдар, і тое ж самае тычыцца і марскіх партоў", - разважае Мітраховіч.
Да таго ж, у марскіх партах Літвы ёсць беларускія інвестары і "пакуль незразумела, ці будуць яны прадаваць гэтыя долі ці неяк часова замарожваць", дадае эксперт.