Ці будзе прорва супярэчнасцей паміж цывілізацыямі разрастацца далей, прывёўшы да самых сур'ёзных наступстваў аж да канчатковага разрыву, альбо ёсць надзея на нейкі іншы шлях, які дазваляе цывілізацыям мірна суіснаваць і канкурыраваць?
"Тэарэтычна мірная канкурэнцыя магчымая, але ў дадзеным выпадку галоўнай перадумовай для мірнага суіснавання можа быць актыўнае ўзаемадзеянне, класічны прыклад - калі англасаксонская цывілізацыя і злучаныя дзяржавы Амерыкі пачалі выводзіць свае вытворчасці ў Кітай, былы тады рэгіёнам з вельмі таннай працоўнай сілай. Гэта было добрай асновай і для мірнага суіснавання", - разважае Васерман.
Праз такое вывядзенне вытворчасцей у свой час наладзілася вельмі цеснае ўзаемадзеянне паміж англасаксонскай і кітайскай цывілізацыямі, а затым да яго падключылася яшчэ і заходнееўрапейская цывілізацыя, "але вельмі хутка па гістарычных мерках (усяго за некалькі дзесяцігоддзяў) Кітай набраў такую моц, што стаў далей развіваць ужо і навуку, на якую абапіраецца вытворчасць, і цяпер міжцывілізацыйныя рознагалоссі зноў усплылі на першы план", адзначае аналітык.
Такія міжцывілізацыйныя рознагалоссі не абавязкова стануць супярэчнасцямі, мяркуе эксперт, але яны цалкам могуць імі стаць. Напрыклад, сярод некаторых ключавых каштоўнасцей англасаксонскай і рускай цывілізацый ёсць прама супрацьлеглыя, такія ж ёсць і ў кітайскай цывілізацыі.
"Ці атрымаецца развіваць далейшае гаспадарчае ўзаемадзеянне так, каб яно перакрыла гэтыя супярэчнасці, не бяруся прадказаць, хоць і спадзяюся на гэта", - рэзюміруе Васерман.
Чытайце таксама:
- Як Захад выкарыстоўвае Расію для дасягнення сваіх мэт, распавёў Пуцін
- Магчымыя санкцыі з-за Навальнага пракаменціравалі ў МЗС РФ
- Лаўроў назваў умову нармалізацыі адносін з ЕС