Фота

Як гукалі Чырачку ў Лельчыцкім раёне на Масленіцу

У мінулую нядзелю на Палессі сустракалі вясну падчас унікальнага абрада, які з даўніх часоў захаваўся ў першапачатковым выглядзе.
Sputnik
У нядзелю 14 сакавіка, у завяршэнне Масленіцы, давялося пабываць на ўнікальным палесскім абрадзе сустрэчы вясны!
Гэта абрад "Чырачка", з дапамогай якога ў вёсцы Тонеж Лельчыцкага раёна Гомельскай вобласці Беларусі гукаюць вясну. "Чырачкамі" жыхары вёскі Тонеж называюць птушак чыркоў, якія з'яўляюцца прадвеснікамі вясны.
Рыхтавацца да абраду пачынаюць загадзя, у суботу: выпякаюць спецыяльнае печыва ў выглядзе качак-"чырачак", прыносяць з лесу маладую ялінку, вырабляюць жаночае пудзіла.
У нядзелю мясцовыя жыхары, старыя і маладыя, збіраюцца з раніцы ў адным доме. Дзяўчынкі і хлопчыкі ўпрыгожваюць ялінку рознакаляровымі папяровымі кветкамі, каб вясна была яркая і весёлая! Потым адпраўляюцца на гару за вёскай. Наперадзе хлопчыкі нясуць прыбраную ялінку і пудзіла Зімы. Старыя едуць да гары на конных павозках і спяваюць народныя песні. Па шляху ўсім сустрэчным раздаюць печыва "чырачкі".
На гары пачынаецца самае цікавае: клічуць вясну, водзяць карагоды, гуляюць у народныя гульні... Затым хлопцы ўмацоўваюць прыбраную ялінку на высокім дубе, бліжэй да сонца, каб на яе хутчэй зляталіся "чырачкі", потым распальваюць вогнішча і кідаюць у яго пудзіла Зімы.
Фота
Як развітваліся з зімой у Строчыцах
Яшчэ адзін важны і вельмі вясёлы элемент абраду - качэнне з гары па снезе. Раней лічылася, што калі хаця б адзін раз скаціцца з гары, то ў хаце ўвесь год будзе дабрабыт і ўсе будуць здаровыя! Калі снегу няма, як у гэтым годзе, мясцовыя раскладваюць па зямлі дывановыя дарожкі, і па іх коцяцца з гары.
Кожная добрая гаспадыня прыходзіць на гару з кошыкам пачастункаў, якія пасля завяршэння свята ставяцца на агульны стол і з'ядаюцца разам усімі ўдзельнікамі абраду!
Чытайце таксама:
1 / 24
У нядзелю 14 сакавіка, у завяршэнне Масленіцы, давялося пабываць на ўнікальным абрадзе сустрэчы вясны.
2 / 24
Гэта абрад "Чырачка", я дапамогай якога ў вёсцы Тонеж Лельчыцкага раёна Гомельскай вобласці Беларусі гукаюць вясну.
3 / 24
Абрад "Чырачка" у вёсцы Тонеж захаваўся з даўніх часоў ў першапачатковым выглядзе.
4 / 24
"Чырачкамі" жыхары вёскі Тонеж называюць птушак чыркоў, якія з'яўляюцца прадвеснікамі вясны.
5 / 24
Рыхтавацца да абраду пачынаюць загадзя, у суботу.
6 / 24
Выпякаюць спецыяльнае печыва ў выглядзе качак-"чырачак".
7 / 24
Вырабляюць жаночае пудзіла і прыносяць з лесу маладую ялінку.
8 / 24
У нядзелю дзяўчынкі і хлопчыкі ўпрыгожваюць ялінку рознакаляровымі папяровымі кветкамі.
9 / 24
Мясцовыя жыхары, старыя і маладыя, збіраюцца з раніцы разам.
10 / 24
Адпраўляюцца на гару за вёскай.
11 / 24
Старыя едуць да гары на конных павозках і спяваюць народныя песні.
12 / 24
Па шляху ўсім сустрэчным раздаюць печыва "чырачкі".
13 / 24
Наперадзе нясуць прыбраную ялінку і пудзіла Зімы.
14 / 24
Хутка на гары пачнецца самае цікавае.
15 / 24
Тут клічуць вясну, спальваюць пудзіла...
16 / 24
...і водзяць вакол вогнішча карагоды.
17 / 24
А таксама віншуюць адзін аднаго...
18 / 24
...і гуляюць у народныя гульні.
19 / 24
Хлопцы ўмацоўваюць прыбраную ялінку на высокім дубе, бліжэй да сонца, каб на яе хутчэй зляталіся "чырачкі".
20 / 24
Важны і вельмі вясёлы элемент абраду - качэнне з гары па снезе, бо, калі хаця б адзін раз скаціцца з гары, то ў хаце ўвесь год будзе дабрабыт і ўсе будуць здаровыя! Калі снегу няма, як у гэтым годзе, мясцовыя раскладваюць па зямлі дывановыя дарожкі, і па іх коцяцца з гары.
21 / 24
Пасля можна спекчы бульбу на вогнішчы.
22 / 24
Якое ж гуканне вясны без традыцыйных страў!
23 / 24
Кожная добрая гаспадыня прыходзіць на гару з кошыкам пачастункаў.
24 / 24
Прысмакі пасля завяршэння свята ставяцца на агульны стол і з'ядаюцца разам усімі ўдзельнікамі абраду!