Сям’я Ірыны Міхайлаўны Жудрык, Таццяны Фёдараўны Пузевіч, Таццяны Міхайлаўны Хоцька і іншых пякуць гэты хлеб спрадвеку і па сёння.
"Няма хаты без гаспадыні, гаспадыні без печы, а печы без хлеба", – гэтак казалі у Кузьмічах.
Рэцэптура перадаецца ад пакалення ў пакаленне нязменнай. Кузьмічанка Ірына Міхайлаўна Жудрык, у дзявоцтве Нагорная, перавезла яе з сабой у вёску Жораўка, куды "пайшла замуж".
Кузьміцкі і яго прадаўжальнік Жораўскі хлеб уяўляе сабой круглы бохан, па мясцоваму "кулітка", шэраватага колеру. Чым болей няроўнасцей мае форма куліткі, тым больш якасным лічыцца хлеб.
Рэцэптура хлеба даволі простая: мука двух гатункаў жытняяя і пшанічная, малочная сыроватка, або простая вада ў пост, соль, прыправы і дадаткі. Прыправамі да хлеба можа быць насенне: чарнушкі, кмен, каляндра, укроп. У якасці дадаткаў выкарыстоўваюцца: сушаныя чарніцы, сушаныя яблыкі, сушаныя ігрушы, "гарбузікі" – насенне гарбузоў, сырая надраная ці вараная тоўчаная бульба.
У 2020 годзе Жораўскі хлеб быў уключаны у спiс нематэрыяльнай культурнай спадчыны Беларусi. Традыцыю захоўваюць пры удзеле клуба аматараў народнага хлебапекарства "Кулітка" Жораўскага Дома народнай творчасці ды клуба сучаснай вясковай кулінарыі "Кузьміцкія прысмакі" Кузьміцкага сельскага Дома культуры.