Латвія адмовіла Беларусі ў прававой дапамозе па справе аб генацыдзе

МІНСК, 8 вер - Sputnik. Генпракуратура Беларусі атрымала адмову ад латвійскіх калег на запыт у садзейнічанні расследаванню "фактаў удзелу нацыстаў і іх памагатых з ліку членаў Латышскіх легіёнаў СС у знішчэнні насельніцтва БССР" у гады Вялікай Айчыннай, паведамілі ў прэс-службе ведамства ў сераду.

У красавіку была ўзбуджаная крымінальная справа па ст.127 КК РБ (генацыд) па фактах здзяйснення нацыстамі і іх памагатымі ў ходзе Вялікай Айчыннай вайны і пасляваенны перыяд дзеянняў, накіраваных на планамернае знішчэнне савецкіх грамадзян, у тым ліку беларусаў і прадстаўнікоў іншых нацыянальнасцяў.

У выніку генацыду, па дадзеных Генпракуратуры, на тэрыторыі БССР загінула больш за два мільёны чалавек. У чэрвені нагляднае ведамства Беларусі звярнулася ў Вільнюс і Рыгу з просьбай аб аказанні прававой дапамогі па крымінальнай справе.

У прыватнасці, Мінск апавясціў Рыгу пра тое, што ў Латвіі і за яе межамі жыве каля 400 былых латышскіх легіянераў СС, якія датычныя да здзяйснення ваенных злачынстваў і злачынстваў супраць чалавечнасці ў гады Другой сусветнай вайны.

Акрамя таго, разам з хадайніцтвам быў перададзены і спіс з прозвішчамі і імёнамі 22 былых членаў латышскага легіёну СС, 15-й латышскай дывізіі Вафен-СС, 24-га тэрытарыяльнага стралковага корпуса.

У Генпракуратуры Беларусі падкрэслілі, што ўлады Латвіі ў адказ на просьбу аб правядзенні працэсуальных дзеянняў у дачыненні да датычных да карных аперацыях па знішчэнню мірнага насельніцтва БССР латышскімі легіянерамі СС паведамілі, што "выкананне запыту немінуча нанесла б шкоду суверэнітэту Латвійскай Рэспублікі, паставіла б пад пагрозу правы яе грамадзян, стварыла б рызыкі дзяржаўнай бяспекі Латвіі".

Беларускі бок назваў такую ​​пазіцыю адкрытай дапамогай ва ўтойванні ваенных злачынцаў. Таксама ў Генпракуратуры рэспублікі заявілі, што дадзены адказ - ігнараванне міжнародных абавязацельстваў і элементарнае адмаўленні каштоўнасці чалавечага жыцця, а таксама - ухіленне ад рэалізацыі прынцыпу непазбежнасці адказнасці.

Раней аналагічная адмова паступіла і з Літвы. У ведамстве гэта назвалі дапамогай да "ўкрывальніцтва нацысцкіх злачынцаў". Беларускі бок хацеў дапытаць пражываючых на тэрыторыі Літвы ўжо устаноўленых членаў карных літоўскіх батальёнаў, у тым ліку даручэнца Мінскага мясніка (Антанас Людвіка Імпулявічус-Імпуленас) - Вальдэмараса Хубертаса Лаймуціса Адамкавічуса (пасля змены персанальных дадзеных - Валдас Адамкус, былы Прэзідэнт Літоўскай Рэспублікі).