Развітанне з экс-кіраўніком БССР прайшло ў Мінску

МІНСК, 11 жні – Sputnik. Развітанне з экс-кіраўніком БССР Мікалаем Слюньковым прайшло ў Мінску ў Доме афіцэраў, перадае Sputnik.

Былога першага сакратара ЦК КПБ пахавалі на Усходніх могілках.

Развітацца з былым кіраўніком БССР прыйшлі дэпутат Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага Сходу Рэспублікі Беларусь, член Пастаяннай камісіі па адукацыі, культуры і навуцы Сяргей Клішэвіч, генеральны дырэктар ААТ "ЦУМ Мінск" і першы сакратар Камуністычнай партыі Беларусі Аляксей Сокал, дэпутаты Мінскага гарадскога савета, кіраўнікі адміністрацый сталічных раёнаў і іншыя.

Будучы кіраўнік БССР нарадзіўся 26 красавіка 1929 года ў вёсцы Гарадзец у Рагачоўскім раёне ў самай звычайнай сялянскай сям’і.

Пасля заканчэння школы Мікалай Слюнькоў накіраваўся атрымліваць вышэйшую адукацыю ў Мінскі аўтамеханічны тэхнікум. Сваю кар’еру ён пачынаў як просты рабочы на МТЗ.

У цэхах Мінскага аўтатрактарнага завода ён прайшоў сур’ёзную школу і стаў членам КПСС у 1954 годзе. Таксама ён атрымаў завочна вышэйшую адукацыю ў Беларускім інстытуце механізацыі сельскай гаспадаркі.

У 1960-1965 гадах ён займаў пасаду дырэктара Мінскага завода трактарных запчастак. У 1965-1972 гадах – стаў дырэктарам роднага Мінскага трактарнага завода, а затым і генеральным дырэктарам Мінскага трактарнага вытворчага аб’яднання.

Слюнькоў паспяхова будаваў кар’еру і на палітычнай арэне, і ў 1972-1974 гадах быў першым сакратаром Мінскага гаркома партыі. У 1974 годзе яму было прысвоена званне Героя Сацыялістычнай Працы з уручэннем ордэна Леніна і Залатой Зоркі "Серп и Молот".

Перспектыўнага кіраўніка заўважылі ў Маскве, і ў 1974-1983 гадах ён працаваў у якасці намесніка старшыні Дзяржплана СССР. Пасля чаго Слюнькоў вярнуўся ў БССР, дзе ў 1983-1987 гадах быў першым сакратарам ЦК Камуністычнай партыі Беларусі. Пасля чаго ён стаў сакратаром ЦК КПСС, членам Палітбюро ЦК КПСС.

Слюнькоў таксама абіраўся ў якасці дэпутата Вярхоўнага Савета СССР некалькіх скліканняў і быў народным дэпутатам СССР з 1989 года. З 1988 года быў старшынёй Камісіі ЦК КПСС па сацыяльна-эканамічнай палітыцы. У 1990 годзе ён выйшаў на пенсію і жыў у сталіцы Беларусі.