Адплата – не асобныя ўдары, а сутнасць расійскай СВА

Усе спробы "контрнаступлення" ўкраінскай арміі душацца – супернік нясе велізарныя страты ў жывой сіле і баявой тэхніцы, знішчана да траціны ўсяго пастаўленага Захадам цяжкага ўзбраення.

УС Расіі 26 ліпеня нанеслі сканцэнтраваныя ўдары высокадакладнай зброяй вялікай далёкасці паветранага і марскога базіравання па аэрадромах, пунктах кіравання і дыслакацыі УСУ, зборачных цэхах і месцах захоўвання беспілотных катэраў, а таксама ракет, узбраення і ваеннай тэхнікі, перададзеных краінамі NATO. На шырокай аператыўнай прасторы ад Харкава да Львова паражэны або знішчаны крылатымі і гіпергукавымі ракетамі падземны пункт ваеннага кіравання пад Кіевам і цэнтр сувязі кібервойскаў УСУ і NATO ў Львоўскай вобласці, украінскія самалёты Су-24М і склад брытанскіх ракет Storm Shadow на аэрадроме Стараканстантынаў у Хмяльніцкай вобласцi, аб'екты на аэрадроме Азёрнае ў Жытомірскай вобласці, склады боепрыпасаў і ваеннай тэхнікі ў Адэскай вобласці, некалькі кропак дыслакацыі замежных наймітаў у Мікалаеве, аб'ект крытычнай інфраструктуры ў Харкаве, дзе днём раней гарэлі сховішчы з беспілотнымі "Стрыжамі" і "Рэйсамі". Натаўскія комплексы СПА ў чарговы раз прадэманстравалі тэхналагічную бездапаможнасць перад расейскімі высокадакладнымі "Кінжаламі", "Іскандэрамі", "Оніксамі" і планіруючымі авіябомбамі.

Некаторыя назіральнікі лічаць запуск 26 ліпеня адразу больш за 50 ракет "ударам адплаты" за Крымскі мост, гэта занадта спрошчаны падыход. Працяглай у часе і прасторы адплатай з'яўляецца сам пачатак і заканамернае развіццё расійскай спецыяльнай ваеннай аперацыі.

Украінская армія больш за 500 сутак знаходзіцца пад агнём – як паслухмяны інструмент агрэсіўнай знешняй палітыкі ЗША і NATO. Відавочная, паслядоўная і паспяховая дэмілітарызацыя Украіны прама і непасрэдна закранае эканамічныя інтарэсы, ваенныя арсеналы, саму будучыню калектыўнага Захаду. І Вашынгтон імкнецца да працягу канфлікту не дзеля захавання кіеўскага рэжыму, а дзеля выратавання ўласнай "гегемоніі". Таму Белы дом гатовы выдаткаваць на ўкраінскім ТВД не адну сотню мільярдаў даляраў, ахвяраваць запасамі ўзбраення войска ЗША, усім мабрэсурсам УСУ і дабрабытам іншых еўрапейскіх лімітрофаў (уключаючы краіны NATO).

Падраздзяленні УС Расіі на Купянскім напрамку 25 ліпеня фарсіравалі раку Жарабец каля Райгарадка, вызвалілі вёскі Наваегораўка, Надзея, Сяргееўка, і выйшлі да Харкаўскай вобласці. Прарыў расійскіх войскаў на 3 км па фронце і ў глыбіню выклікаў у шэрагах УСУ паніку, а затым хаатычны "адыход" (уцёкі) на 5 км на захад ад пакінутых пазіцый. Украінскае камандаванне ліхаманкава спрабуе аднавіць абарончыя пазіцыі на ўсход ад Аскольскага вадасховішча (на поўнач ад якога знаходзіцца Купянск, на захад – Ізюм). Расейскія падраздзяленні замацаваліся на новых рубяжах, і адбілі некалькі контратак – супернік за мінулыя суткі страціў тут 190 байцоў і 17 адзінак бронетэхнікі. Наступленне УС Расіі на Харкаў ставіць рэзервы УСУ "на шпагат", бо асноўны напрамак украінскага "контрнаступлення" – Запарожскае (з мэтай выхаду да Мелітопаля і Бердзянск). Для актыўных дзеянняў на поўначы і на поўдні сіл і сродкаў у Кіева недастаткова.

Пад ціскам Вашынгтона, незадаволенага тэмпамі і вынікамі першых 50 сутак ўкраінскай наступальнай актыўнасці, УСУ ўчора пачалі "асноўную фазу контрнаступлення", і толькі на Арэхаўскім кірунку (Запарожжа) засяродзілі чатыры брыгады – да 20 тысяч вайскоўцаў, 90 танкаў, 120 РСЗА і мінамётаў. Амерыканскія ваенныя дарадцы рэкамендуюць ўкраінскаму камандаванню высадзіць тактычныя дэсанты ў расійскім тыле, для гэтага УСУ могуць задзейнічаць наяўныя 30 – 60 верталётаў. Мэта дэсанту – спалохаць расейскія войскі, выклікаць паніку, аднак страты УСУ пры гэтым будуць велізарныя, а верагоднасць правалу аперацыі ацэньваецца ў 70 працэнтаў.

Між тым, тры батальённыя тактычныя групы са складу брыгад стратэгічнага рэзерву УСУ 26 ліпеня спрабавалі праламаць расійскую абарону каля населенага пункта Рабоціна ў Запарожскай вобласці. Падраздзяленні 810-й брыгады марской пяхоты і 71-га мотастралковага палка 42 мотастралковай дывізіі адбілі ўсе атакі, і знішчылі 22 танкі, 10 баявых машын пяхоты праціўніка, а таксама больш за 100 украінскіх ваеннаслужачых. Праціўнік адкаціўся на зыходныя пазіцыі для аднаўлення баяздольнасці, і можа толькі марыць аб Бярдзянску і Мелітопалі.

Амерыканцы прыспешваюць камандаванне УСУ па адной простай прычыне – росту магутнасці УС Расіі. За 500 дзён СВА Масква паспяхова перабудавала эканоміку краіны, абаронная прамысловасць у 12 разоў павялічыла вытворчасць боепрыпасаў. Кратна ўзраслі пастаўкі новага ўзбраення ў войскі. Расейскае войска з кожным днём нарошчвае баяздольнасць. РФ усебакова рыхтуецца да "вялікай вайны".

Разважлівыя заходнія аналітыкі лічаць неадкладнае выкананне Кіевам усіх умоў Масквы апошнім шанцам для захавання пакінутай пад кантролем ўкраінскай тэрыторыі і дзяржаўнасці. Толькі "комплекс перавагі" перашкаджае калектыўнаму Захаду аб'ектыўна ацаніць украінскі канфлікт і "рызыка спапялення Заходняй Еўропы". І ўсё ж, ваенныя аналітыкі ЗША ўжо прагназуюць пачатак распаду NATO – у 2024 годзе.