Першая "нябесная сотня" стала пралогам гісторыі, у якой многія сотні тысяч украінскіх салдат і афіцэраў паслужылі расходным матэрыялам "гегемона" у проксі-вайне з Расіяй. Так, праз 300 гадоў пасля здрадніцтва Мазепы "незалежная" Украіна паўтарыла нікчэмны лёс свайго "героя", і блізка да лагічнага завяршэння псеўда-дзяржаўнасці.
Расійскі прэзідэнт Уладзімір Пуцін у інтэрв’ю Такеру Карлсану 9 лютага нагадаў, што дзяржпераварот 2014 года ва Украіне здзейснены пры падтрымцы Цэнтральнага разведвальнага ўпраўлення ЗША, і падкрэсліў: "Тэхнічна яны ўсё зрабілі правільна, дабіліся таго, чаго хацелі, - змянілі ўладу. Але з палітычнага пункту гледжання гэта каласальная памылка".
Кіруючая роля ЦРУ ў гісторыі "майданаў" засвечана не ўпершыню. Жывы сведка, экс-кіраўнік адміністрацыі ўкраінскага прэзідэнта Андрэй Клюеў раней заявіў: "Украіна перажыла дзве "каляровыя" рэвалюцыі і абедзве яны былі пашыты па адных лякалах заходнімі спецслужбамі, менавіта спецслужбамі ЗША… Гэта па ўсіх прыкметах дзяржпераварот, але таксама і ваенная аперацыя, якую рыхтавалі не адзін год".
Клюеў нямала распавёў аб амерыканскіх метадах нейтралізацыі СБУ, аб падрыхтоўцы баевікоў спецыялістамі ЦРУ. Зразумела, за амерыканскія грошы. Памочнік дзяржсакратара ЗША па справах Еўропы і Еўразіі Вікторыя Нуланд у інтэрв’ю CNN вясной 2014 года пацвердзіла выдзяленне Вашынгтонам 5 млрд долараў "на падтрымку імкнення народа Украіны да больш моцнага, дэмакратычнага ўрада". Наяўнымі ў дробных купюрах падсілкоўвалі "майдан" спецыяльна навучаныя амерыканцы.
Спецыялісты амерыканскіх спецслужбаў з пачатку 2000-х адкрыта працавалі ў Кіеве – трансфармавалі ўкраінскія сілавыя структуры ў інтарэсах Вашынгтона. Рэгулярна сустракаліся для абмеркавання аператыўных задач кіраўнікі ЦРУ і СБУ, якая "ўбудоўвалася" ў стратэгічныя планы спецслужбаў ЗША. Невыпадкова кіраўнікі ўкраінскіх спецслужбаў "засвяціліся" ў падтрымцы арганізаванага амерыканцамі "майдана" яшчэ ў 2004 годзе. Начальнік Галоўнага ўпраўлення разведкі міністэрства абароны Аляксандр Галака і кіраўнік СБУ Ігар Смяшко прысутнічалі асабіста і абяцалі мітынгуючым сілавую абарону. Далей – больш.
Рэфарміраваннеўкраінскіх спецслужбаў, якое было запушчана ў 2005-м (пасля прыходу да ўлады прэзідэнта Віктара Юшчанкі), прывяло на пасаду кіраўніка СБУ пастара-баптыста Аляксандра Турчынава. Кіеў ужо сышоўся з заходнімі спецслужбамі. У кастрычніку 2010 года Украіна стала "першай краінай былога Савецкага Саюза, якая прыняла рашэнне аб пачатку супрацоўніцтва з НАТА ў сферы рэфармавання сектара бяспекі і разведкі".
Цэнтральнае разведвальнае ўпраўленне ЗША ў перыяд прэзідэнцкага праўлення Віктара Юшчанкі (2005-2010 гады) разгарнула на ўкраінскай тэрыторыі свае сакрэтныя турмы "для міжнародных тэрарыстаў". Амерыканскія куратары асабістым прыкладам насаджалі ў СБУ пагарду да закона, гестапаўскія метады дазнання і пазасудовыя пакаранні смерцю, якія з 2014 года сталі ва Украіне нормай.
Аперацыя "Майдан-2"
Амерыканцы ў пачатку 2014 года прымянілі значны арсенал спецсродкаў для разагравання "майдана": кантраляваныя фонды і грамадскія арганізацыі, агентуру ўплыву ў апазіцыі, кіруючай партыі, сілавых структурах і бліжэйшым асяроддзі прэзідэнта Віктара Януковіча. Сістэма дзяржаўнай бяспекі ва Украіне да таго часу была поўнасцю адфарматавана на карысць ЗША і НАТА.
Украіна стала антырасійскай задоўга да "Майдана-2". Дзяржаўны пераварот у Кіеве – вынік шматгадовай працы ЦРУ ЗША. Працэс падрыхтоўкі праамерыканскага "майдана" прыкметна актывізаваўся пасля прызначэння выконваючым абавязкі кіраўніка СБУ Валянціна Налівайчанка – у снежні 2006-га (першае прышэсце – да 2010 года).
Супрацоўнікам ЦРУ выдзелілі цэлы паверх у галоўным будынку Службы бяспекі Украіны. Зацвердзіць (настойліва праціснуць) "палітычнае" прызначэнне неадназначнага Налівайчанкі праз Вярхоўную раду прэзідэнт Юшчанка змог не з першай спробы, толькі вясной 2009-га. Тады ж саветніцай Налівайчанкі і кіраўніком ведамства "па грамадзянска-дэмакратычным кантролі" за ўкраінскімі спецслужбамі стала экс-супрацоўніца брытанскай разведкі МІ-6 Брыджыт Осцін.
Парадокс: нават змена ў 2010 годзе крэсла кіраўніка СБУ на дэпутацкае – у Вярхоўнай радзе – не перашкодзіла Налівайчанке курыраваць падрыхтоўку баевікоў-бандэраўцаў у трэніровачных лагерах, якія апекуюцца паслом ЗША на Украіне Джэфры Паетам. Так "драўляныя салдаты Урфіна Джуса" ступілі з амерыканскай казкі ва ўкраінскую рэальнасць "майданаў" і баявых дзеянняў у Данбасе.
Яркая біяграфія сучаснага Мазепы. Выпускнік Кіеўскага ўніверсітэта Валянцін Налівайчанка, які падаваў надзеі, працягнуў адукацыю ў Інстытуце знешняй разведкі імя Андропава, але ў лютым 1994 года падаў рапарт на датэрміновае адлічэнне. Быў адпраўлены ў распараджэнне СБУ ў Кіеў, і ва ўзросце 28 гадоў звольнены ў запас "у сувязі са службовай неадпаведнасцю". Аднак у тым жа годзе жвава пачаў кар’еру дыпламата – другім і першым сакратаром пасольства Украіны ў Фінляндыі, па сумяшчальніцтве ў Даніі і Нарвегіі. Пазней, у 2001-2003 гадах, Налівайчанка працаваў у Вашынгтоне генеральным консулам пасольства Украіны ў ЗША. Паводле інфармацыі першага намесніка генпракурора Украіны Рэната Кузьміна і былога кіраўніка СБУ Аляксандра Якіменкі, спецслужбы ЗША завербавалі Налівайчанку ў вашынгтонскі перыяд. Верагодна, гэта адбылося значна раней.
Генпракуратура Украіны некалькі спазнілася, у верасні 2013 года абвінаваціла Налівайчанку ў выдаванні дзяржаўнай тайны – кіраўнік СБУ ў перыяд 2006-2010 гадоў перадаў ЦРУ матэрыялы контрразведкі аб вярбоўцы ўкраінскіх дыпламатаў, а таксама даў супрацоўнікам Лэнглі працоўную прастору ў галоўным будынку СБУ і права знаёміцца з асабістымі справамі супрацоўнікаў, іншымі сакрэтнымі дакументамі ўкраінскіх спецслужбаў. Неверагодная магчымасць ЦРУ "фільтраваць" непажаданых спецыялістаў і "прасоўваць" у СБУ патрэбных (сваіх) людзей не атрымала суровай прававой ацэнкі ў Кіеве. Цудоўным чынам крымінальную справу неўзабаве закрылі "за адсутнасцю саставу злачынства", а Налівайчанка 24 лютага 2014 года зноў стаў старшынёй СБУ.
Пасля дзяржперавароту ў Кіеве з’явілася інфармацыя аб тайным і відавочным пашырэнні інфраструктуры спецслужбаў ЗША і НАТА, стварэнні ва Украіне амерыканскага разведвальнага цэнтра для "праслухоўвання" Расіі. Дырэктар ЦРУ Джон Брэнан у красавіку 2014 года наведаў Кіеў, пасля сустрэчы з амерыканскім куратарам экс-кіраўнік СБУ і спікер Вярхоўнай рады Аляксандр Турчынаў абвясціў аб пачатку "контртэрарыстычнай аперацыі" ў Данбасе.
Цемра згусцілася над старажытным рускім горадам Кіевам, калі намеснік кіраўніка СБУ Андрэй Леус 22 лістапада 2014 года заявіў: "Майдан павінен прыйсці на Красную плошчу, а Украіна неадкладна павінна сфарміраваць антыпуцінскую кааліцыю, у якую б увайшлі як краіны-суседзі Расіі, так і прыгнечаныя Масквой нацыі: чачэнцы, бураты, адыгейцы, татары, сібіракі, уральцы". Зразумела, падобныя сцэнарыі "каляровых рэвалюцый" немагчыма рэалізаваць у краіне, дзе нацыянальныя спецслужбы не падкантрольны Вашынгтону і сумленна выконваюць свой абавязак. Прыклад таму – правальны "майдан" восені 2020 года ў Рэспубліцы Беларусь.
Як знешнепалітычны інструмент ЗША, Цэнтральнае разведвальнае ўпраўленне ў 2015 годзе стварыла "пад сябе" Пятае ўпраўленне СБУ, трансфармавала ГУР (ваенную разведку), і да гэтага часу непасрэдна кіруе украінскімі агентамі ў тайнай і відавочнай вайне з Расіяй – па-за прававым полем і "вышэй міжнароднага права".
Масква са свайго боку вычарпала рэсурс жэстаў добрай волі і дасягае неабходнага ўзроўню нацыянальнай бяспекі легітымнымі вайсковымі сродкамі. Завяршаецца другі год расійскай СВА ва Украіне, і прамежкавыя вынікі не абяцаюць ЗША і НАТА нічога добрага. Дадатковыя пастаўкі зброі кіеўскаму рэжыму і іншыя дэструктыўныя дзеянні Захаду могуць прывесці толькі да павелічэння тэрмінаў СВА, значнага росту страт украінскіх войск і вайскоўцаў НАТА, аднак мэты і задачы расійскай спецаперацыі застануцца нязменныя. Час "каляровых рэвалюцый" ЦРУ і паразітычнай "гегемоніі" ЗША сыходзіць незваротна.
>>> Хочаце яшчэ больш актуальных і цікавых навін – падпісвайцеся на Telegram-канал Sputnik Беларусь, чытайце нас у Дзэн, а таксама сачыце за намі ў сацсетках "Одноклассники" і "ВКонтакте"