З аднаго боку, немалая частка ўмацаванняў да 1941 фактычна засталася без гарнізонаў і ўзбраення. Бо ў 1939-м мяжа СССР, у тым ліку і Беларусі, ссунулася на захад. Адпаведна, некаторыя кулямёты і гарматы таксама "пераехалі" туды.
У 1941-м савецкае камандаванне разумела, што вайна з Германіяй цалкам рэальная, і можа спатрэбіцца лінія абароны ў глыбіні тэрыторыі. Менш чым за месяц да нападзення Гітлера нарком абароны Сямён Цімашэнка і начальнік Генштаба Георгій Жукаў выдалі сумесны загад, умоўна кажучы, аб аднаўленні Мінскага ўмацаванага раёна. Але іх план рэалізаваць не паспелі. Праціўнік напаў даволі хутка.
У адным з матэрыялаў Sputnik ужо гаварылася, што многія ДОТы Мінскага ўмацаванага раёна былі проста не гатовы да сустрэчы з ворагам.
Тым не менш, былі бастыёны, якія сустрэлі ворага агнём, у тым ліку з гармат. Імёны некаторых байцоў, якія фактычна тады былі або смяротнікамі, або кандыдатамі ў палонныя, захаваліся да нашых дзён. Пра кагосьці, на жаль, нічога не вядома.
Засталіся толькі сляды ад траплення варожых куль у масіўны бетон умацаванняў. Значыць, бітвы былі, і ўжо тады для вермахта прагучалі першыя званочкі – Усходні фронт не такі просты. У выніку ўсё завяршылася крахам адладжанай нямецкай ваеннай машыны.
Карэспандэнт Sputnik у чарговы раз пабываў у ДОТах і артылерыйскіх паўкапанірах, дзе Чырвоная Армія пацярпела паражэнне, але менавіта з яго пачыналася гісторыя Перамогі. Цяпер гэта помнікі цэлай эпохі.
На жаль, некаторыя ДОТы засмечаныя, але іншыя добра захаваліся: ад унутраных дубовых дзвярэй да складных сядзенняў кулямётчыкаў. А ў адным паўкапаніры яўна гуляюць у вайнушку нашчадкі пераможцаў. Там нават зроблены цацачныя гарматы. Адну з іх можна разгледзець у відэа Sputnik.
Хочаце яшчэ больш актуальных і цікавых навін – падпісвайцеся на Telegram-канал Sputnik Беларусь, чытайце нас у Дзэн, а таксама сачыце за намі ў сацсетках "Одноклассники" і "ВКонтакте"