"Няўдачліваму" аўтобусу нарэшце пашанцавала: як Польшча адкрывала мяжу з Беларуссю

Калі польскі прэм'ер-міністр Дональд Туск заявіў аб закрыцці мяжы з Беларуссю, для многіх перавозчыкаў гэта стала шокам. Выездаў у ЕС і так засталося не вельмі многа, а ў ноч на 12 верасня быў перакрыты фактычна адзін з асноўных каналаў.

Многія верылі, што сітуацыя павінна вырашыцца з дня на дзень, бо кожныя суткі прастою – гэта страты не толькі для беларускіх грузаперавозчыкаў і прыдарожнага сэрвісу, але і для аналагічных польскіх бізнесаў.

Да таго ж былі закрануты інтарэсы трэціх краін. Праз Беларусь і польскую тэрыторыю, у тым ліку, ідзе нямала грузаў з КНР па чыгунках. Нездарма міністр замежных спраў Кітая Ван І нядаўна прыязджаў у Польшчу на перагаворы з міністрам замежных спраў гэтай краіны Радаславам Сікорскім. Пекін даволі ясна абазначыў свой пасыл: паток тавараў спыняцца не павінен.

Раніцай у сераду польскія органы праінфармавалі беларускі бок, што зноў пачнуць дзейнічаць аўтадарожныя пункты Брэст – Цярэспаль і Казловічы – Кукурыкі, а таксама чатыры чыгуначныя пункты пропуску: Гродна – Кузніца-Беластоцкая, Бераставіца – Зубкі Беластоцкія, Свіслач – Сямёнаўка і Брэст – Цярэспаль.

Гэта стала падзеяй не толькі для бізнесу, але і для простых людзей. Камусьці трэба было вярнуцца дадому ў Польшчу ці іншыя краіны ЕС, хтосьці спяшаўся да сваякоў. Ды ці мала якія жыццёвыя сітуацыі могуць узнікнуць. Шмат хто спрабаваў заехаць у Еўрасаюз ці вярнуцца.

Аўтатранспарт пачаў пад’язджаць да пункта пропуску Брэст яшчэ завідна. Прычым легкавушкі ў цэлым не асабліва спяшаліся, бо яны ўсё роўна рухаюцца па электроннай чарзе.

А вось з аўтобусамі іншая гісторыя. Хто першы прыехаў, той у больш выгадным становішчы. Атрымалася так, што лепш за ўсіх зарыентаваліся кіроўцы аўтобуса Гомель – Магілёў – Брэст – Варшава – Познань. Па іроніі лёсу менавіта перад гэтым аўтобусам 12 верасня апусціўся польскі шлагбаум. І вось зараз ён стаіць першым у сваёй катэгорыі на выезд у Польшчу.

Беларускія пагранічнікі вырашылі пайсці насустрач і пасажырам гэтага аўтобуса, і ўсім астатнім: афармленне на выезд пачалі яшчэ за дзве гадзіны да адкрыцця мяжы. Прапусціўшы некалькі легкавушак, на пункт пропуску заехаў і аўтобус. Пасажыры радаваліся і махалі рукамі ў аб’ектывы журналісцкіх камер. Кожны з іх едзе па сваіх справах і ўжо стаміўся чакаць адкрыцця мяжы.

Адзін з вадзіцеляў аўтобуса, Дзяніс, пагадзіўся расказаць пра свае прыгоды.

"Мы паехалі праз Латвію (пасля закрыцця мяжы з Польшчай. - Sputnik), таму што пасажырам жа трэба неяк выбірацца на месца працы, камусьці дадому...", - растлумачыў ён.

Аднак гэты варыянт аказаўся не такім зручным. Прыйшлося стаяць двое сутак, каб заехаць на тэрыторыю Латвіі. Таму, калі стала вядома, што мяжа ў Брэсце зноў адкрываецца, брыгада кіроўцаў вырашыла на гэты раз адправіцца звыклым маршрутам.

Рашэнне аказалася правільным. Прайшло крыху больш за гадзіну, і ўдалося трапіць на польскую тэрыторыю.

Ён пацвердзіў, што ўся гэтая сітуацыя негатыўна паўплывала і на вадзіцеляў, і на кампанію-перавозчыка. Прычым абодва кіроўцы аўтобуса – беларускія грамадзяне, а кампанія – польская. Але закрыццё мяжы ўдарыла па абодвух баках.

"Кіламетраж павялічыўся, і паток людзей не моцна так... быў таксама. Не ўсе хацелі дабірацца так далёка", - растлумачыў вадзіцель.

На яго думку, калі такая сітуацыя паўторыцца, то ніякага гатовага рашэння няма.

"Я спадзяюся, гэта не паўторыцца. Не хацелася б, каб гэта паўтаралася. Вельмі нязручна і некамфортна", - рэзюміруе вадзіцель.

Тым часам на выезд з Беларусі працягваюць афармляцца вадзіцелі легкавушак. Пераважная большасць машын – з нумарамі Брэсцкай і Гродзенскай абласцей.

Адзін з кіроўцаў па імені Андрэй прызнаўся, што чакаў выезду ў Польшчу два тыдні. Магло быць і хутчэй, калі б мяжу не закрывалі.

Мужчына, як і многія іншыя, збіраўся ехаць праз адну з прыбалтыйскіх рэспубалік.

"Але не паехаў, таму што сказалі, што будуць адкрываць (мяжу з Польшчай. - Sputnik), і вырашыў пачакаць", - растлумачыў Андрэй.

Даслухаць яго гісторыю не атрымліваецца: усіх журналістаў запрашаюць на мост праз Заходні Буг. З хвіліны на хвіліну палякі пачнуць разбіраць загароды.

Як высветлілася, бетонныя канструкцыі польскія пагранічнікі дэманціравалі яшчэ днём 24 верасня. За паўгадзіны да адкрыцця мяжы на мосце заставаліся толькі адносна невялікія металічныя шчыты.

Прыкладна за паўгадзіны да часу "Ч" на польскім баку з’явілася машына з уключанымі сінімі мігалкамі. Неўзабаве яна пад’ехала да загароды.

З аўто выйшлі людзі ў чорных балаклавах (польскія пагранічнікі лічаць за лепшае закрываць свае твары) і пачалі знімаць часовую загароду.

Фактычна ўжо ў 00:45 па беларускім часе мяжа была адкрыта, але заехаць у Польшчу ніхто не мог. Фармальна трэба было чакаць да 01:00.

І вось гадзіна надышла. Першым у Польшчу паехаў электрамабіль з беларускімі нумарамі. Затым прайшла яшчэ адна машына, трэцяя, чацвёртая...

А з польскага боку доўгі час ніхто не ехаў. Прыкладна праз паўгадзіны з’явілася святло фар з таго боку. Першай прыехаў легкавік з польскімі нумарамі.

Вадзіцель добра гаворыць па-руску. Ахвотна расказвае пра сітуацыю на тым баку. Даведаўшыся аб адкрыцці мяжы, ён прыехаў да пункта пропуску яшчэ ў сераду ў 12:00 па польскім часе. Гэта значыць у агульнай складанасці прастаяў крыху больш за 12 гадзін, што па цяперашніх мерках не так доўга.

Па яго словах, у чаргу на выезд з Польшчы прыехалі самыя розныя машыны.

"Прыкладна 50 на 50. І беларускія, і еўрапейскія машыны", - сказаў ён.

Многія яшчэ не паспелі поўнасцю ўсвядоміць ні факт закрыцця мяжы, ні яе адкрыццё... Людзі стаміліся і не заўсёды былі настроены на зносіны.

Так, байкеры на матацыклах з брэсцкімі нумарамі, якія затрымаліся ў Польшчы, адмовіліся даваць каментарый. Усім сваім выглядам яны далі зразумець, што прыгод і гутарак ужо дастаткова. Ёсць толькі адно жаданне – прыехаць дадому і адпачыць...