Гісторыя, насычаная крывёй: партызанская вайна ля мяжы з Польшчай

© Sputnik / Николай МихновецУнікальны гісторыка-культурны комплекс пад Гродна
Унікальны гісторыка-культурны комплекс пад Гродна - Sputnik Беларусь, 1920, 21.06.2021
Падпісацца
Пра тое, у якіх умовах партызаны жылі ў зямлянках, як паспявалі вучыцца самі і перадаваць веды дзецям, як падтрымлівалі здароўе і рабілі аперацыі ў звычайных буданах і навошта па каналах падпольнай сувязі правяралі "новенькіх" - у матэрыяле Sputnik.
Дзесяць гадоў таму ў вёсцы Каробчыцы, што пад Гродна, адкрылі ўнікальны гісторыка-культурны комплекс, у якім узнавілі сапраўдны партызанскі лагер.
Ініцыятарам стварэння музея "Гродзенская крэпасць. Партызанскі лагер" выступілі ветэраны Гродзеншчыны, мясцовыя ўлады падтрымалі. За гэты час комплекс наведала вялікая колькасць гасцей, у тым ліку замежных. Напярэдадні 80-годдзя з дня пачатку Вялікай Айчыннай вайны ў комплекс наведаўся і карэспандэнт Sputnik Мікалай Міхнавец.

Па ініцыятыве ветэранаў

Пра гэты комплекс вядома не так шырока, як аб музеі гісторыі Вялікай Айчыннай вайны ў Мінску ці "Партызанскім лагеры" у Станькава, тым не менш, каробчынскі музей - месца вельмі і вельмі цікавае і па-свойму ўнікальнае. Яго стваральнікі сабралі тут не толькі экспазіцыю, прысвечаную падзеям перыяду 1941-1945 гадоў, але і Першай сусветнай вайны.
Гэта зроблена для таго, каб наведвальнікі прадстаўлялі і разумелі, што на Гродзеншчыне ў розныя часы ішлі страшныя баі, а мясцовая зямля літаральна насычана крывёй яе абаронцаў.
Экспанаты, прысвечаныя Першай сусветнай вайне, уражваюць, каля кожнага з іх можна спыняцца надоўга, разам з экскурсаводам апускаючыся ў тое ліхалецце, але сёння размова не пра гэта - пра Вялікую Айчынную.
© Sputnik / Николай МихновецВоенным консультантом при создании партизанской деревни выступил Иван Павлович Бохан
Военным консультантом при создании партизанской деревни выступил Иван Павлович Бохан - Sputnik Беларусь, 1920, 29.06.2021
Военным консультантом при создании партизанской деревни выступил Иван Павлович Бохан
Ваенным кансультантам пры стварэнні партызанскай вёскі выступіў Іван Паўлавіч Бохан
Як распавялі ў музеі, бліжэйшыя ад Каробчыц партызанскія атрады базіраваліся ў Ліпічанскай і Налібоцкай пушчах. Аднак байцы нябачнага фронту рэгулярна здзяйснялі баявыя вылазкі аж да Беластока. У прыватнасці, з гродзенскім падполлем звязвалася вядомая брыгада імя Кастуся Каліноўскага - яна ўчыняла дыверсіі на мясцовым чыгуначным вакзале.
Наводзіў страх на фашыстаў на гэтых землях і знакаміты атрад Піліпа Капусты па мянушцы "партызанскі генерал". Яго баяліся з-за жалезнага правіла: "У палон нікога не браць!".

Свет не чорна-белы

Партызанскіх атрадаў у гады Вялікай Айчыннай вайны ў Беларусі было шмат. Гісторыкі пішуць, што да канца вайны колькасць беларускіх народных мсціўцаў перавышала 374 тыс чалавек. Яны былі аб'яднаны ў 1255 атрадаў.
© Sputnik / Николай МихновецОружие победы. Танк Т-34
Оружие победы. Танк Т-34 - Sputnik Беларусь, 1920, 29.06.2021
Оружие победы. Танк Т-34
Зброя перамогі. Танк Т-34
Вядома, што некаторыя атрады немцы стваралі спецыяльна для таго, каб дыскрэдытаваць партызанскі рух. Таксама актыўна дзейнічалі літоўскія, яўрэйскія, польскія (армія Крайова, армія Людова), нацыяналістычныя атрады. Пра гэта ў музеі таксама распавядаюць.
"У кожнага атрада была свая матывацыя: многія ішлі ў лес, каб адпомсціць немцам за гібель родных і спаленыя вёскі, хтосьці супрацьстаяў савецкай уладзе з-за калектывізацыі і раскулачвання бацькоў, другія змагаліся за свае, як яны лічылі, гістарычныя землі", - распавядае адзін з супрацоўнікаў музея.
Ён таксама ўспомніў, што некаторыя сталыя наведвальнікі комплексу дзяліліся шакавальнымі ўспамінамі: распавядалі, як немцы прылюдна здымалі скуру з бацькоў, чые дзеці сышлі ў партызаны, пагражалі тым, хто будзе перадаваць лясным байцам ежу.
© Sputnik / Николай МихновецПартизанская кухня
Партизанская кухня - Sputnik Беларусь, 1920, 29.06.2021
Партизанская кухня
Па словах музейнага работніка, нават вайна не дзеліць свет на чорнае і белае. Заўсёды ёсць момант выбару, абставін і лёсаў канкрэтных людзей. Ён таксама звярнуў увагу, што ў тых месцах, дзе старасты выбіраліся галасаваннем, кіраўнікі як правіла імкнуліся зрабіць так, каб "і немцы не забілі, і партызаны не расстралялі".
Былі нават такія эпізоды, калі, шпацыруючы па лесе, паліцаі маглі сустрэць знаёмых партызан, закурыць і абмеркаваць тое, што адбываецца ў вёсцы. А вось кіраўнікі, якія прызначаліся немцамі, маглі, падпіўшы, дзеля весялосці спаліць хату. Пасля вайны такіх паліцаяў ніхто не хацеў хаваць.
© Sputnik / Николай МихновецПамятник сожженным деревням
Памятник сожженным деревням - Sputnik Беларусь, 1920, 29.06.2021
Памятник сожженным деревням
Помнік спаленым вёскам

Зямлянкі, баявая тэхніка, зялёная школа

Важную ролю ў сувязі партызан і мясцовых жыхароў гулялі леснікі, якія падказвалі, дзе лепш уладкоўваць партызанскія лагеры, каб іх нельга было знайсці ў балоцістай мясцовасці. Леснікі добра ведалі ўсе сцежкі, перадавалі партызанскім атрадам зброю, выходжвалі параненых. Менавіта таму ў комплексе аднавілі дом лесніка.
© Sputnik / Николай МихновецКомандирская землянка
Командирская землянка - Sputnik Беларусь, 1920, 29.06.2021
Командирская землянка
Камандзірская зямлянка
Таксама тут ёсць розныя віды зямлянак (камандзірская, медыцынская, зброевая). Як распавёў экскурсавод Канстанцін Мірошнікаў, многія прадметы ў зямлянках - арыгінальныя (напрыклад, сцяг), іх у свой час прынеслі ветэраны.
Ёсць і знакавая баявая тэхніка, якая дапамагала перамагаць: танк Т-34, "Кацюша", зенітная гармата, якой кіравалі ў асноўным дзяўчаты.
"Хваробы ва ўмовах пастаяннай сырасці і раненні маглі падкасіць баяздольнасць байцоў, таму ўжывалі сродкі народнай медыцыны і нават праводзілі аперацыі ў спецыяльна створаных буданах. У партызаны ішлі людзі розных прафесій, і некаторыя ведалі медыцынскую справу", - звярнуў увагу экскурсавод.
© Sputnik / Николай МихновецВ подобных шалашах делали операции
В подобных шалашах делали операции - Sputnik Беларусь, 1920, 29.06.2021
В подобных шалашах делали операции
У падобных буданах рабілі аперацыі
Каб засцерагчы сябе ад паразітаў, партызаны намазваліся дзёгцем з попелам і рабілі лазні-званочкі: развешвалі над вуглямі вопратку, яна станавілася перашкодай для дыму днём, пры гэтым прасушвалася і абеззаражвалася. Звычайна партызанскае вогнішча раскладвалі вечарам і ноччу.
© Sputnik / Николай МихновецМедицинская землянка
Медицинская землянка - Sputnik Беларусь, 1920, 29.06.2021
Медицинская землянка
Медыцынская зямлянка
Для прадстаўнікоў рабочых спецыяльнасцей - цесляроў і шаўцоў - спецыяльна стваралі майстэрні.
Унікальная з'ява ва ўмовах вайны і падполля - зялёная школа. Вучыліся ў ёй і дарослыя (баявой падрыхтоўцы), і дзеці з навакольных вёсак - калі ў атрадзе быў педагог. Лічыльнікі рабілі з жалудоў, пісалі на бярозавай кары, на палях газет чарнічных сокам, змяшаным з попелам.
Канстанцін Мірошнікаў падчас экскурсій распавядае і пра тое, што магло стаць рэальнай пагрозай для партызан. Немцы спрабавалі ўкараняць у атрады сваіх людзей. Пазнаючы падрабязнасці, яны перадавалі звесткі, і названае месца абстрэльвала авіяцыяй ворага. З'явілася пасада памочніка камандзіра, які правяраў новенькіх і па каналах падпольнай сувязі высвятляў, ці можна ім давяраць.

Аб вайсковай славе замовіце слова

Гісторыкі адзначаюць, што партызанскія атрады зрабілі шмат карыснага і неацэннага ў барацьбе з ворагам. Калі б не было народных мсціўцаў, страты на фронце былі б больш маштабнымі. Вылазкі партызан на "чыгунку", знішчэнне жывой сілы, ваеннай тэхнікі, сцягванне на сябе значных сіл ворага - гэта вялікі ўклад у Перамогу.
© Sputnik / Николай МихновецЭкскурсия для детей-сирот Детского дома семейного типа г. Дятлово
Экскурсия для детей-сирот Детского дома семейного типа г. Дятлово - Sputnik Беларусь, 1920, 29.06.2021
Экскурсия для детей-сирот Детского дома семейного типа г. Дятлово
Экскурсія для дзяцей-сірот Дзіцячага дома сямейнага тыпу г. Дзятлава
У музеі перакананы: ушаноўваючы вялікіх палкаводцаў, франтавікоў, якія "Пол-Европы прошагали, полземли", трэба абавязкова ўспомніць пра партызан і падпольшчыкаў. Ім было невыносна цяжка на акупіраванай тэрыторыі, але яны не проста выжывалі - змагаліся з ворагам, набліжаючы святую дату - 9 траўня.
Чытайце таксама:
Стужка навiн
0