Алена Васільева, Sputnik.
Верш Янкі Купалы "А хто там ідзе" у будынку міністэрства замежных спраў сёння гучаў не менш за дзесятак раз і на розных мовах. Прадстаўнікі дыпкорпуса сабраліся ў МЗС, каб адзначыць міжнародны дзень роднай мовы за чытаннем вершаў беларускага класіка, якому сёлета спаўняецца 135 гадоў.
Арганізатары мерапрыемства зрабілі ўсё, каб пераканаць прысутных, што Купала мае дачыненне да кожнага і кожнаму ж павінен быць блізкі і зразумелы. Так, яшчэ ў 1970 годзе ў Эрроу-парку гарадка Манро, што непадалёк ад Нью-Ёрка, усталявалі бюст Янкі Купалы, а некаторыя яго вершы былі перакладзеныя на італьянскі.
Калі прамой сувязі паміж паэтам і краінай не было, яе па-майстэрску стваралі: хто б мог падумаць, што ў Купалы было нешта агульнае з Эквадорам! Але арганізатары распавялі: Эквадор наведваў Аляксандр Галынскі, удзельнік польскага паўстання 1830-1831 гг., а менавіта паўстанцамі натхняўся Купала, заўважылі вядучыя. Адным словам, на другой гадзіне чытанняў уся шматвектарнасць беларускай палітыкі адчувалася ўжо ўсімі прысутнымі.
Дыпламаты чыталі вершы ў вышэйшай ступені натхнёна. Гэта быў унікальны для беларусаў шанец пачуць пра беларускую мову тое, што прынята казаць па-англіску — "sorry for my Belarusian".
"Дзякуй, што нягледзячы на леташні вопыт, вы запрасілі мяне, паспрабую палепшыць сваё вымаўленне сёлета", — пажартаваў пасол Германіі Пэтэр Дэтмар.
Часовы павераны ЗША Роберт Райлі прызнаўся, што верш выбіраў не ён сам, а прадстаўнікі МЗС, але і Купалу ён шануе, і ролю культуры ў дыпламатычных адносінах не прыніжае.
Такое мерапрыемства ў міністэрстве праводзяць ужо трэці год — раней чытанне вершаў Купалы арганізоўвалі пры ягоным музеі, але пару гадоў таму вырашылі павялічыць размах. Дарэчы, калі ў папярэднія гады многія чыталі вершы на роднай мове — Купала пераведзены на больш чым шэсцьдзесят моў свету — то ў гэтым годзе чыталі і на беларускай, і на роднай. Пасольства Швецыі нават самастойна выканала пераклад аднаго з твораў Купалы на шведскую мову. Адным словам, у шматвектарнай палітыцы Беларусі намеціўся вектар душэўнасці.
Няпростая беларуская арфаэпія амбасадараў не зламала, а некаторыя з іх так і зусім чыталі з артыстызмам. Пасол Кубы Херарда Суарэс Альварэс сказаў, што пасля дэкламацыі Купалы пасла Італіі Стэфана Б'янкі яму няёмка выступаць са сваёй версіяй верша.
Кожнаму прысутнаму на лацкан пінжака вядучыя вечарыны клеілі значок з выявай Янкі Купалы.
