https://bel.sputnik.by/20151102/1018215926.html

Разважанні драматурга пра беларускі тэатр

Разважанні драматурга пра беларускі тэатр

Sputnik Беларусь

Драматург Дзмітрый Багаслаўскі распавёў пра стан сучаснай беларускай драматургіі. 02.11.2015, Sputnik Беларусь

2015-11-02T17:13+0300

2015-11-02T17:13+0300

2023-07-25T18:05+0300

у беларусі

навіны

культура

увесь свет

беларусь

еўропа

культура і мастацтва

сучасны беларускі тэатр

тэатр

https://cdnn11.img.sputnik.by/img/101815/12/1018151285_0:23:1300:841_1920x0_80_0_0_369f284a87fcbcedc7766b25bf5da706.jpg

Юлія Хвошч, Sputnik.Што зараз адбываецца з беларускай драматургіяй, чаму драматычны тэатр адстае ад лялечнага амаль на 30 год, навошта рэжысёры абіраюць для сябе такую прафесію — на гэтыя і іншыя тэмы карэспандэнт Sputnik пагутарыў з маладым перспектыўным беларускім драматургам, рэжысёрам-пастаноўшчыкамі, акцёрам Дзмітрыем Багаслаўскім.Беларускі тэатр сённяАдно з асноўных пытанняў, якія мы хацелі закрануць у размове з Багаслаўскім — гэта цяперашні стан беларускага тэатра. На думку драматурга, зараз беларускі тэатр знаходзіцца ў нейкім заціску і не можа быць цалкам свабодным і натуральным, а драматургі і рэжысёры не заўжды могуць займацца тым, што ім падабаецца."Апошнім часам беларускі тэатр жыве як быццам з аглядкай, прычым гэта праяўляецца ў вельмі многіх момантах. З аглядкай, напрыклад, на Расію, з аглядкай на Еўропу. Нават з аглядкай на акцёрскае існаванне — давайце паспрабуем так, давайце паспрабуем гэдак..", — разважае Багаслаўскі."У нас проста застаўся яшчэ з савецкіх часоў такі момант як жаданне выслужыцца".На думку драматурга, гэта адзін з тых момантаў, якія перашкаджаюць беларускаму тэатру быць сучасным і свабодным. "Паказаць некаму, хто крыху вышэй, што ён годны, каб яго па галаве пагладзілі. Мне здаецца, тэатр гэтага не прымае. Так не павінна адбывацца"."Таму што тэатр — гэта ў першую чаргу выказванне. Мы хочам пагутарыць і запытацца ў гледача. Самі. Гэта нас хвалюе. І мы ў першую чаргу хочам запытацца, што адбываецца, а не паказаць некаму, якія мы годныя", — тлумачыць сваю пазіцыю Багаслаўскі.Багаслаўскі з сумам адзначае, што ў кожным беларускім тэатры ёсць ідэалагічны складнік. "У беларускага рэжысёра проста звязаны рукі. Замест таго, каб рабіць тое, што хочацца, ён павінен думаць пра рэпертуарную палітыку і пра запаўняльнасць залы. Гэта вельмі шкодная для тэатра з'ява, якой не павінна быць".Падводзячы вынік, драматург адзначыў, што менавіта з-за гэтай прычыны вельмі шмат спектакляў робяцца на ўгоду гледача і менавіта таму драматычны тэатр адстае ад лялечнага на 30 гадоў.Пра сучасную драматургіюА яшчэ сучасная драматургія практычна не ідзе ў беларускіх тэатрах.І калі сучасная драматургія ўвогуле прадстаўлена вельмі слаба ў Беларусі, то пра беларускую драматургію няма чаго і казаць.Што датычыцца п'ес на беларускай мове, то тут справы складаюцца яшчэ горш, хаця б здавалася куды ўжо…"Ва ўсялякім выпадку наша драматургія вельмі арыентаваная на расійскі рынак. Менавіта рынак. Таму што беларускія драматургі разумеюць, што іх тут не ставяць, а якому аўтару хочацца пісаць у стол? Табе ж хочацца, каб цябе пачулі, каб нехта прыходзіў на твае спектаклі, каб нехта іх потым ацэньваў, казаў пра нешта, каб выходзілі рэцэнзіі, водгукі… Рынак — вельмі непрыемнае слова, але гэта так", — распавядае Багаслаўскі.  Драматург таксама адзначыў, што драматургію на беларускай мове ва ўсялякім выпадку трэба падымаць, але гэта рызыка застацца не пачутым."І нават калі ў цябе "набалела", то ты, канешне, будзеш пра гэта пісаць. Але перад табой паўстае выбар: пісаць на рускай ці на беларускай", — падводзіць сумны вынік Багаслаўскі.Мастацтва — гэта эгаізмПаразмаўлялі з драматургам і на больш філасофскія пытанні. Напрыклад, чаму і для чаго творцы займаюцца мастацтвам, ці ёсць у іх нейкая звыш-ідэя. Багаслаўскі лічыць, што мастацтва — гэта толькі адзін з відаў эгаізму. Ён не адмаўляе наяўнасці ў творчых людзей звыш-ідэй і звышмэтаў, але ўпэўнены, што калі быць па-сапраўднаму шчырым з сабой, то імкненне тварыць і несці мастацтва ў масы вынікае з жадання задаволіць уласныя амбіцыі."Творца сцвярджае, што быццам задае пытанні ў космас і хоча, каб яго пачулі, — канешне, гэта ўсё ёсць, але ў падкорцы… Калі быць шчырым, то ў падкорцы гэта проста момант самалюбавання", — тлумачыць Багаслаўскі.Па сутнасці, нават абіраючы падзею ў якасці творчага аб'екта, большасць творцаў прадумвае, якую менавіта падзею ўзяць для апісання, каб атрымаць максімальны фід-бэк ад гледача. Няма цалкам спантаннага мастацтва. Аўтар, як правіла, абірае менавіта тую падзею, якая знойдзе водгук у як мага большай колькасці слухачоў."Для чаго ты бярэш гэтую падзею? Ты можаш абраць зусім іншую, але абіраеш менавіта гэтую і менавіта сёння. Таму што ты ведаеш, што на гэтую падзею адгукнецца больш людзей і яна прынясе табе больш славы. Менавіта таму мастацтва — гэта эгаізм", — разважае Багаслаўскі.І тут жа дадае, што, канешне, ёсць і такія цудоўныя п'есы, якія заведама не збяруць аншлагаў. "Ёсць і аўтары, і рэжысёры, і артысты, якія ведаюць, што спектакль не будзе мець поспеху, што на гэта людзі не прыйдуць, але ёсць прафесійная рыса — я не магу рабіць дрэнна, таму я зраблю вось так"."Але ва ўсялякім выпадку ў падкорцы сядзіць самалюбаванне. Нажаль. І дзецца мы ад гэтага пакуль нікуды не можам", — засмяяўся драматург.

https://bel.sputnik.by/20151209/1018938696.html

https://bel.sputnik.by/20151207/1018891057.html

https://bel.sputnik.by/20151029/1018152174.html

увесь свет

беларусь

еўропа

2015

Навіны

ru_BY

у беларусі, навіны , культура, увесь свет, беларусь, еўропа, культура і мастацтва, сучасны беларускі тэатр, тэатр