У мінскім музеі гісторыі тэатральнай і музычнай культуры ідзе ўнікальная выстава. У адной з залаў музея выстаўленая калекцыя гітар, якія былі і марай, і прадметам гонару для многіх музыкаў ці проста аматараў гуляць на электрагітары. Праўда, у адной, асобна ўзятай краіне, той, якая звалася СССР. Хоць у Савецкім Саюзе, само сабой, вырабляліся музычныя інструменты, якасць іх і гучанне пакідалі жадаць лепшага. І на чэшскія, нямецкія і балгарскія гітары на адной шостай частцы сушы ішло сапраўднае паляванне.
Балгарскія бас-гітары Orpheus былі асобным прадметам культу, так, як некаторыя з іх мадэляў былі "як у Пола Макартні з Бітлз". Мала хто тады ведаў, што гэта копія Hofner. Як, увогуле, мала каго цікавіла пытанне, з якіх мадэляў заходніх інструментаў скапіяваныя гітары Iolana, Musima, Eterna, Galaxis, Cremona, Record, Lignatone.
Хай каштавалі яны адзін-два месячныя заробкі, іх трэба было даставаць з-пад палы, запісвацца ў чаргу ў краме, або абшнырваць камісійныя крамы. Але гэта каштавала таго: выняць гучанне, як у любімага гурта, гуляць на гітары "як у Мулявіна", ці "як у Макара".
Унікальную калекцыю сабраў дырыжор Уладзімір Мітраеў. Экспанаты, паводле яго слоў, часам даводзілася выцягваць літаральна з гарышчаў і з сутарэнняў, асабіста рэстаўраваць або аднаўляць асабліва рэдкія экземпляры. Напрыклад, прадстаўленую ў экспазіцыі адну з першых гітар Уладзіміра Мулявіна.
Усяго ў калекцыі Уладзіміра Мітраева каля сотні інструментаў. На выставе ў "Доме масонаў", дзе і размешчаны музей гісторыі тэатральнай і музычнай культуры, прадстаўленая толькі нямецкая, чэшская і балгарская яе частка. Але хутка можна чакаць і экспазіцыю інструментаў, вырабленых у Беларусі і па ўсім СССР. Выстава працуе да 24 сакавіка.
