Абрадавае мерапрыемства "Гуканне вясны" ў Музеі народнай архітэктуры і побыту ў Строчыцах пад Мінскам — гэта мастацкая рэканструкцыя абраду на аснове этнаграфічных звестак. У гэтым годзе была прадэманстравана Лельчыцкая традыцыя гукання вясны.
Спачатку ўсе жадаючыя маглі вырабіць сваімі рукамі сімвалы вясны — птушачак з розных матэрыялаў.
Асаблівасць абраду ў тым, што дзяўчаты спачатку плялі адзін вялікі вянок з барвенку, потым плялі сабе маленькія вянкі, упрыгожвалі іх перазімаваўшымі раслінамі, надзявалі на галовы. Вялікі вянок урачыста і весела закідвалі на асобна стаячую грушу, потым закідвалі свае вянкі на дрэва. Усё гэта суправаджалася вясновымі песнямі і карагодамі.
Затым у агульным карагодзе ўсе выходзiлi на ўзгорак, дзе запальвалі вясновае вогнішча і потым танцавалі народныя танцы вакол яго і спявалі вясновыя песні.
