У гутарцы з вядучым радыё Sputnik Беларусь Вячаславам Шарапавым генеральны дырэктар і мастацкі кіраўнік Маскоўскага цырка на Каляровым бульвары Максім Нікулін прызнаўся, што ніколі не адчуваў сябе датычным да "клана абраных", нягледзячы на тое, што яго прадзед быў дваранінам. "Калі ён сканаў, скончылася і дваранства, яно ж па спадчыне не перадаецца", - адзначыў суразмоўца Sputnik.
"Мне часам няёмка, калі да мяне падыходзяць людзі ў розных гарадах і кажуць: "Дзякуй вам за вашага тату! Ён столькі для нас зрабіў..." Але я ж не рабіў, за што мне-то дзякуй? Я ж толькі атрымліваў у спадчыну... Разумееце, наогул слова "вялікі" для мяне трошкі агіднае, гэта ўжо нейкае абагаўленне, бацька ж аб гэтым ў жыцці не думаў", - распавёў Нікулін.
На адным з нядаўніх расійскіх ток-шоу гаворка ішла пра Юрыя Нікуліна, у яго адрас гучалі традыцыйныя эпітэты - "вялікі артыст", "вялікі клоўн", "вялікі комік", якія выклікалі ў сына пачуццё збянтэжанасці.
"Вось, напрыклад, "вялікі артыст кіно". А побач былі Лявонаў, Папанаў, Міронаў, Ціханаў і іншыя-іншыя, гэта значыць была плеяда артыстаў, сярод якіх бацька, у прынцыпе, не надта і вылучаўся ў гэтай абойме прафесіяналаў. Ці "вялікі клоўн" - быў Алег Папоў, нават не бяру Карандаша, быў Енгібараў, быў Ротман і Макоўскі, было шмат клоўнаў - розных, добрых клоўнаў. І былі Нікулін і Шуйдзін ў гэтай абойме", - успомніў Нікулін.
Усенародную любоў да Юрыя Нікуліна яго сын тлумачыць проста: яго бацька не былі вялікім - ні клоўнам, ні артыстам, ён быў Вялікім чалавекам.
"Чалавечнасць - гэта тое, што заўсёды ў дэфіцыце. Што галоўнае і чаго не хапае? Дабра, сумленнасці, праўды, міласэрнасці не хапае, шчырасці - гэта ўсё ў дэфіцыце. Усё ў чалавеку было ў максімуме, вось за гэта яго і любілі. Толькі за гэта. А ўсё астатняе - гэта толькі складнікі", - рэзюмаваў Нікулін.
Вялікае інтэрв'ю з сынам знакамітага артыста Юрыя Нікуліна, генеральным дырэктарам і мастацкім кіраўніком Маскоўскага цырка на Каляровым бульвары Максімам Нікуліным чытайце на Sputnik Беларусь>>
