Выдатныя фільмы з удзелам актрысы гледачы любяць і з задавальненнем глядзяць ужо шмат гадоў.Ірына Мураўёва нарадзілася ў Маскве ў 1949 годзе. Яе бацькі пазнаёміліся на вайне, бацька Вадзім Сяргеевіч вызваліў з фашысцкага палону беларускай дзяўчыну Ліду.Першую прыкметную ролю ў кіно маладая актрыса выканала ў дэтэктыве "Чыста ангглійскае забойства" 1974 года. На пробах яна не спадабалася нікому, акрамя самога рэжысёра Самсона Самсонава, які здолеў пераканаць мастсавет, што акрамя яе гэтую ролю ніхто не згуляе.Калісьці Мураўёву не прынялі ні ў адзін з тэатральных ВНУ - у яе была нестандартная знешнасць, якая не трапляла пад сцэнічныя тыпажы. Яна скончыла студыю пры Цэнтральным Дзіцячым тэатры, гуляла на ранішніках. А яе акцёрскі ўзлёт пачаўся з пераходам у тэатр Массавета ў 1977 годзе.Ірына Мураўёва 40 гадоў была замужам за рэжысёрам Леанідам Эйдліным, у яе двое сыноў: Данііл і Яўген
Адна з самых любімых у гледача роляў Ірыны Мураўёвай - вядома ж, Людміла з легендарнага фільма "Масква слязам не верыць" Уладзіміра Меньшова, які атрымаў "Оскар" і прызнанне амерыканскага гледача. Самай акторцы на праглядзе яе гераіня падалася агіднай, нахабнай. Але яна выдатна разумела, што такой і павінна была там быць.А яе гераіня ў фільме "Карнавал" па сцэнары толькі скончыла школу, акторцы ж на момант пачатку здымак было ўжо 32 гады. З-за гэтага яна лічыла, што выглядала недарэчна. Аднак гледачам фільм спадабаўся вар'яцка. Яе песенны маналог каля тэлефона-аўтамата "Патэлефануй мне, патэлефануй!" стаў хітом на многія-многія гады.Поспех чакаў і іншую ролю актрысы - Надзю Клюеву ў меладраме "Самая абаяльная і прывабная". Пры гэтым сама Мураўёва вельмі саромелася здымацца ў гэтай карціне. Яна наогул заўсёды дзівілася, чаму яе запрашаюць на такія ролі, бо ў жыцці акторка - сур'ёзная, ціхая, спакойная.Актрыса Ірына Мураўёва ў ролі Філумены Мартурано ў сцэне са спектакля па п"есе Эдуарда дэ Філіпо "Філумена Мартурано" у пастаноўцы Стэфана дэ Лука ў Малым тэатры
У 1982 годзе Мураўёва скончыла ГIТЫС. Пасля многіх паспяховых роляў у тэатры Массавета, з 1993 года яна з'яўляецца актрысай Малога тэатра. Сярод яе апошніх роляў - свацця у музычнай камедыі "Заўсёды клічце Долі!" па матывах п'есы Торнтана Уайлдара, прэм'ера якой адбылася напярэдадні юбілею актрысы.А яшчэ мы з дзяцінства ведаем голас Ірыны Мураўёвай, які гучыць у шматлікіх любімых мультфільмах: "Сабака ў ботах" (1981), "Няўлоўны Фунцік" (1986), "Церамок" (1995) і шматлікіх іншых.Глядзіце таксама:
Адна з найпапулярнейшых акторак савецкага кіно Ірына Мураўёва адзначае 8 лютага 70-годдзе.
Выдатныя фільмы з удзелам актрысы гледачы любяць і з задавальненнем глядзяць ужо шмат гадоў.
Ірына Мураўёва нарадзілася ў Маскве ў 1949 годзе. Яе бацькі пазнаёміліся на вайне, бацька Вадзім Сяргеевіч вызваліў з фашысцкага палону беларускай дзяўчыну Ліду.
Першую прыкметную ролю ў кіно маладая актрыса выканала ў дэтэктыве "Чыста ангглійскае забойства" 1974 года. На пробах яна не спадабалася нікому, акрамя самога рэжысёра Самсона Самсонава, які здолеў пераканаць мастсавет, што акрамя яе гэтую ролю ніхто не згуляе.
Калісьці Мураўёву не прынялі ні ў адзін з тэатральных ВНУ - у яе была нестандартная знешнасць, якая не трапляла пад сцэнічныя тыпажы. Яна скончыла студыю пры Цэнтральным Дзіцячым тэатры, гуляла на ранішніках. А яе акцёрскі ўзлёт пачаўся з пераходам у тэатр Массавета ў 1977 годзе.
Ирина Муравьева 40 лет была замужем за режиссером Леонидом Эйдлиным, у нее двое сыновей: Даниил и Евгений
Ірына Мураўёва 40 гадоў была замужам за рэжысёрам Леанідам Эйдліным, у яе двое сыноў: Данііл і Яўген
Адна з самых любімых у гледача роляў Ірыны Мураўёвай - вядома ж, Людміла з легендарнага фільма "Масква слязам не верыць" Уладзіміра Меньшова, які атрымаў "Оскар" і прызнанне амерыканскага гледача. Самай акторцы на праглядзе яе гераіня падалася агіднай, нахабнай. Але яна выдатна разумела, што такой і павінна была там быць.
А яе гераіня ў фільме "Карнавал" па сцэнары толькі скончыла школу, акторцы ж на момант пачатку здымак было ўжо 32 гады. З-за гэтага яна лічыла, што выглядала недарэчна. Аднак гледачам фільм спадабаўся вар'яцка. Яе песенны маналог каля тэлефона-аўтамата "Патэлефануй мне, патэлефануй!" стаў хітом на многія-многія гады.
Поспех чакаў і іншую ролю актрысы - Надзю Клюеву ў меладраме "Самая абаяльная і прывабная". Пры гэтым сама Мураўёва вельмі саромелася здымацца ў гэтай карціне. Яна наогул заўсёды дзівілася, чаму яе запрашаюць на такія ролі, бо ў жыцці акторка - сур'ёзная, ціхая, спакойная.
Актриса Ирина Муравьева в роли Филумены Мартурано в сцене из спектакля по пьесе Эдуардо де Филиппо "Филумена Мартурано" в постановке Стефано де Лука в Малом театре
Актрыса Ірына Мураўёва ў ролі Філумены Мартурано ў сцэне са спектакля па п"есе Эдуарда дэ Філіпо "Філумена Мартурано" у пастаноўцы Стэфана дэ Лука ў Малым тэатры
У 1982 годзе Мураўёва скончыла ГIТЫС. Пасля многіх паспяховых роляў у тэатры Массавета, з 1993 года яна з'яўляецца актрысай Малога тэатра. Сярод яе апошніх роляў - свацця у музычнай камедыі "Заўсёды клічце Долі!" па матывах п'есы Торнтана Уайлдара, прэм'ера якой адбылася напярэдадні юбілею актрысы.
А яшчэ мы з дзяцінства ведаем голас Ірыны Мураўёвай, які гучыць у шматлікіх любімых мультфільмах: "Сабака ў ботах" (1981), "Няўлоўны Фунцік" (1986), "Церамок" (1995) і шматлікіх іншых.
У дэтэктыве Самсона Самсонава "Чыста англійскае забойства" (1974) Ірына Мураўёва згуляла першую прыкметную ролю ў кіно. На пробах яна не спадабалася нікому, акрамя самога рэжысёра. Самсонаў здолеў пераканаць мастсавет, што, акрамя Мураўёвай, гэтую ролю ніхто не згуляе.
Адна з самых любімых у гледача роляў Ірыны Мураўёвай - вядома ж, Людміла з легендарнага фільма "Масква слязам не верыць" Уладзіміра Меньшова, які атрымаў "Оскар" і прызнанне амерыканскага гледача.
Калісьці Ірыну Мураўёву не прынялі ні ў адзін з тэатральных ВНУ - у яе была нестандартная знешнасць, якая не трапляла пад сцэнічныя тыпажы. Яна скончыла студыю пры Цэнтральным Дзіцячым тэатры, гуляла на ранішніках. А яе акцёрскі ўзлёт пачаўся з пераходам у тэатр Массавета ў 1977 годзе.
Несумненна, менавіта роля Людмілы зрабіла Ірыну Мураўёву суперпапулярнай сярод мільёнаў гледачоў. Фільм "Масква слязам не верыць" паглядзела каля 90 мільёнаў гледачоў, па выніках гадавога пракату ён заняў другое месца сярод усіх савецкіх фільмаў пасля карціны "Піраты XX стагоддзя".
На здымках фільма "Мы, ніжэйпадпісаныя" Ірына Мураўёва, Арыстарх Ліванаў, Таццяна Ліёзнава (рэжысёр) і Леанід Кураўлёў. Сатырычная камедыя пра чыноўнікаў і хабарнікаў адразу палюбілася гледачу.
Гераіні Ірыны Мураўёвай у фільме "Карнавал" па сцэнары было каля 18 гадоў, акторцы ж на момант пачатку здымак споўнілася 32 гады. Рэжысёр Таццяна Ліёзнава ўжо працавала з актрысай на здымках фільма "Мы, ніжэйпадпісаныя" і бачыла ў ролі Ніны толькі яе. Сама Мураўёва потым з-за гэтай ролі перажывала і лічыла, што выглядала недарэчна. Аднак гледачам фільм спадабаўся вар'яцка.
Для здымак у фільме "Карнавал" Мураўёвай прыйшлося пачаць вучыцца катацца на ролікавых каньках. Сцэна ў цырку з нязграбным катаннем на ролікавых каньках была запазычаная з фільма "Смешная дзяўчынка" 1968 годы з Барбрай Стрэйзанд у галоўнай ролі.
Фільм стаў адным з лідараў савецкага кінапракату - за год стужку паглядзелі больш за 30 мільёнаў чалавек. Ірына Мураўёва была прызнана лепшай актрысай года, а яе песенны маналог каля тэлефона-аўтамата "Патэлефануй мне, патэлефануй!" стаў хітом на многія-многія гады.
Поспех чакаў і іншую ролю актрысы - Надзю Клюеву ў меладраме "Самая абаяльная і прывабная". Пры гэтым сама Мураўёва вельмі саромелася здымацца ў гэтай карціне. Яна наогул заўсёды дзівілася, чаму яе запрашаюць на такія ролі, бо ў жыцці акторка - сур'ёзная, ціхая, спакойная.
Рэжысёр фільма "Самая абаяльная і прывабная" Геральд Бежанаў вартаваў Мураўёву каля тэатра, прасіў яе мужа паўплываць на рашэнне актрысы і ў рэшце рэшт яна пагадзілася гуляць. Праз гады Мураўёва прызналася, што ад выніку здымак прыйшла ў захапленне.
