Падчас камандзіроўкі ў Чачню ў чэрвені 1996 года Мікалай Іваноў быў захоплены ў палон баявікамі, дзе яго трымалі ў падземных турмах, неаднаразова выводзілі на расстрэл, скідалі жыўцом у магілу. Іваноў быў вызвалены з чачэнскага палону праз чатыры месяцы ў выніку спецаперацыі.
"Ведаеце, гэтая азбука палону, ёй вучышся на ўласнай шкуры і вучышся кожны дзень. Для мяне важным аказалася вывесці для сябе тры формулы: першае, калі цябе адразу не забілі, значыць, ты ім патрэбны. Ты павінен бегчы, калі цябе гоняць, і трываць, калі цябе б'юць, ты павінен не прыніжацца, таму што такіх пагарджаюць. У палоне было вельмі важным не згубіцца ў часе. Трэцяе, псіхалагічна цяжка загінуць у невядомасці. Па ўсіх зінданах, ямах, па якіх мяне цягалі, у кожнай яме я, не спадзяючыся ні на што, драпаў свае ініцыялы. Гэта мяне падтрымлівала. Баявікі называлі мяне "Чэхаў", і я думаў, калі я выйду з палону, я абавязкова пра гэта напішу", - распавядае Іваноў.
Пісьменнік лічыць асноватворным для сябе быць адказным за тое, хто мы, якія мы ў гэтым свеце, як мы паводзім сябе, дапамагаем ці не дапамагаем іншым, як мы ўзаемадзейнічаем з навакольнымі. Гэты прынцып Іваноў выконвае і ў творчасці, пісьменнік лічыць недапушчальным выпусціць у свет фальшывы твор.
Мікалай Іваноў - аўтар 20 кніг прозы і драматургіі, акрамя таго, ён выкладае студэнтам асновы журналістыкі ў экстрэмальных умовах.
"Калі мяне вызвалілі, я прыкінуў, маім вызваленнем займалася больш за 200 чалавек. Ні адзін з іх мне не здрадзіў, не кінуў сям'ю. Калі я чую размовы, што ўсе навокал сволачы, я кажу: а вакол мяне такія надзейныя людзі, сябры, якія пойдуць за мной. Калі побач з табой сволачы - сыдзі адтуль і сам не будзь сволаччу. Ёсць такая ходкая фраза "пайсці ў разведку", важней самому сабе сказаць "ці возьмуць у разведку мяне?", - кажа Іваноў.
Сустрэча з расійскім пісьменнікам і публіцыстам, старшынёй Саюза пісьменнікаў Расіі Мікалаем Івановым на радыё Sputnik Беларусь была арганізавана пры падтрымцы Міжнароднага медыя-клуба "Фармат А3".
Гутарку з расійскім пісьменнікам і публіцыстам Мікалаем Івановым глядзіце ў відэатрансляцыі.
Чытайце таксама:
- Яўген Вадалазкін: памятаць пра смерць - гэта аптымістычнае выказванне
- Пісьменнік Іваноў: Афган - вельмі экзыстэнцыйная вайна, як з марсіянамі
- Грыгор'еў: ніводная краіна не можа дазволіць пісьменніку жыць з літаратуры