Праваслаўны свет 19 жніўня адзначае двунадзесятае непераходнае свята Праабражэнне Гасподняе — у народзе яно таксама атрымала назву Яблычны Спас.
Пра падзеі гэтага дня напісана ў трох Евангеллях, усіх, акрамя Іаана. На гары Фавор падчас малітвы трое з вучняў Хрыста: Пётр, Ян і Якаў на свае вочы ўбачылі, як Сын Божы змяніўся — на твар Ісуса сышло чароўнае святло, а адзежа стала белай.
Гісторыя святкавання Праабражэння
Традыцыя святкавання хрысціянскага свята бярэ свой пачатак яшчэ ў IV стагоддзі, тады імператрыца Алена ўзвяла на той самай гары Фавор, дзе адбылося Праабражэнне, храм у гонар гэтай падзеі.
Праабражэнне Гасподняе ў храмах
Напярэдадні, па традыцыі, праходзяць усяночныя чуванні. Непасрэдна ў сам свята ў храмах святары апранаюцца ў белую вопратку і асвячаюць яблыкі, якія прыносяць парафіяне.
Чаму Яблычны Спас
Сваю назву "Яблычны Спас" гэтае свята атрымала яшчэ на Русі. А гісторыя паходжання назвы звязана з тым, што ў Грэцыі і Ізраілі Праабражэнне выпадае на пару паспявання вінаграда.
Па традыцыі, хрысціяне неслі асвячаць у храмы гронкі вінаграду. На Русі ў гэтую пару спелі яблыкі, таму замест вінаграда вернікі неслі ў царкву яблыкі. У сувязі з гэтым сярод народа свята атрымала назву "Яблычны Спас".
Народныя традыцыі на Яблычны Спас
У гэты дзень гаспадыні абавязкова пяклі розныя пірагі з яблыкамі і рабілі сочыва. Прыгатаванымі стравамі частавалі сваякоў, якіх запрашалі ў госці, а таксама давалі жабракам.
Акрамя падобных традыцый у народзе існавала шмат прыкмет, звязаных з Яблычным Спасам. Напрыклад, калі па дарозе з храма дадому пачаставаць знаёмага чалавека асвячоным яблыкам — гэта прынясе шчасце абодвум людзям. А вось есці яблычкі ў гэты дзень, ні з кім не дзелячыся — прымета дрэнная. Такія паводзіны гарантавалі нешчаслівы год.
Акрамя таго, людзі верылі, што загаданае ў гэты дзень запаветнае жаданне абавязкова збудзецца.
