Дзеці, якія не ведаюць мірнага жыцця: гісторыя школы-інтэрната ў Данбасе
17:59 19.01.2023 (абноўлена: 13:18 01.03.2023)
© Sputnik / Илья Питалев
/ Падпісацца
Эксклюзіў
Беларускія валанцёры працягваюць свой шлях па Данбасе. Іх маршрут на гэты раз у невялікае мястэчка, дзе ёсць школа-інтэрнат, у якой навучаюць дзяцей з асаблівасцямі развіцця.
Многія дзеці ў ДНР і ЛНР пазбавіліся бацькоў за дзевяць гадоў украінскіх абстрэлаў, зараз іх выхоўваюць у дзіцячых дамах. Такія дзеці, як ніхто іншы, маюць патрэбу ва ўвазе і клопаце. Беларуская ініцыятыўная група на гэты раз прывезла гуманітарную дапамогу ў Ірміна, дзе ёсць школа для асаблівых дзяцей.
Нічым непрыметнае мястэчка Луганскай народнай рэспублікі знаходзіцца прыкладна за 30 кіламетраў ад лініі баявых дзеянняў. Цяпер тут адносна ціха, але яшчэ нядаўна яго абстрэльвалі ўкраінскія нацыяналісты: як расказваюць мясцовыя, "грукатала ўсюды".
Ірміна знаходзіцца прыкладна ў 30 кіламетрах ад лініі баявых дзеянняў
© Sputnik / Александр Жибуль
Дастаецца Ірміна і зараз, але радзей. Перыядычна "залятаюць" ракеты з РСЗА HIMARS амерыканскай вытворчасці або ўкраінскай "Альхі", што прыводзіць да новых разбурэнняў і чалавечых ахвяр.
Выбухі і дзеці
Здавалася б, дзеці і баявыя дзеянні – рэчы несумяшчальныя, але ў ДНР і ЛНР пад разрывамі снарадаў вырасла ўжо цэлае пакаленне, якое не бачыла іншага жыцця. Баявыя дзеянні не шкадуюць нікога: выбухі і стрэс прыводзяць не толькі да фізічных траўм, але і псіхалагічных.
Плакат на ўваходзе ў школу-інтэрнат сведчыць: у Ірміна "прылятае" рэгулярна
© Sputnik / Александр Жибуль
Ірмінская карэкцыйная школа-інтэрнат спецыялізуецца на рабоце з дзецьмі з асаблівасцямі развіцця. Пакуль было адносна ціха і баявыя дзеянні не мелі высокай інтэнсіўнасці, сюды бацькі ў панядзелак прыводзілі дзяцей, а ў пятніцу забіралі на выхадныя.
У школе з імі займаліся па спецпраграме, рабілі ўсё, каб адаптаваць у грамадстве. Жылі ў Ірміна і сіроты. Цяпер інтэрнат эвакуіравалі ў тыл, а дзяцей, у якіх ёсць бацькі, забралі дадому. Як расказала дырэктар установы Надзея Цярохіна, сітуацыя няпростая.
"Скажу шчыра, асцерагаемся абстрэлаў, лятае рэгулярна. Таму, сірот эвакуіравалі ў тыл. Астатніх перавялі на дыстанцыйнае навучанне: дзеці прыходзяць, заданні атрымліваюць, прыносяць сшыткі з гатовай работай. Мы ацэньваем, дыстанцыйна звязваемся з бацькамі, дзеткамі і даем зваротную сувязь", - распавядае яна.
Навучальны клас у ірмінскай школе-інтэрнаце
© Sputnik / Александр Жибуль
Пра тое, у якіх умовах даводзіцца жыць і працаваць, гаворыць і плакат на ўваходзе ў школу: "Увага, небяспечна, боепрыпасы, якія не разарваліся", і інструкцыя пад назвай "Парадак дзеянняў пры абстрэлах".
Школа-інтэрнат немаленькая – усяго налічваецца 140 дзяцей, у тым ліку з бліжэйшых гарадоў Стаханава, Алчевск, Кіраўск, Першамайск.
Чаму вучаць дзяцей?
Цярохіна захапляецца сваімі выхаванцамі і з задавальненнем паказвае іх працы, некаторыя беражліва захоўвае ў сябе ў кабінеце.
"Дзеці шыкоўныя, такія вырабы майструюць. У сілу разумовых асаблівасцей яны не ўсё могуць асвоіць з пункту гледжання логікі або мышлення, але рукі ў іх залатыя. Праца з бісерам, паперай, стужкамі дапамагае ім развівацца, а галоўнае, ім падабаецца", - кажа дырэктар.
З-за абстрэлаў дзеці пераведзены на дыстанцыйнае навучанне, але дамашнія заданні выконваюць старанна
© Sputnik / Александр Жибуль
Акрамя таго, у інтэрнаце рыхтуюць спецыялістаў па некаторых напрамках. Дзяўчынак вучаць шыццю, хлопчыкаў – тынкавальна-малярнай справе.
"Яны ўжо практычна падрыхтаваны да тынкавальна-малярных прац: ведаюць, як рабіць замесы, іншыя тонкасці", - з гонарам адзначае Цярохіна.
Смуткуем па дзецях
Дырэктар прызнаецца: хочацца, каб хутчэй наступіў мір, а дзеці, якія былі эвакуіраваны, вярнуліся ў Ірміна, тут без іх пуста.
"Адзіная прычына, чаму дзеці ў іншым месцы – у нас няма ўпэўненасці, што нас не абстраляюць заўтра ці паслязаўтра. Тут нельга рызыкаваць. Тым не менш, хочацца, каб дзеці хутчэй вярнуліся дадому. Яны моцна сумуюць па нас, як і мы. Без іх пуста", - дадае яна.
Дырэктар школы-інтэрната ў Ірміна Надзея Цярохіна захапляецца сваімі выхаванцамі і вельмі сумуе без іх
© Sputnik / Александр Жибуль
Да эвакуацыі ўсёй школе прыходзілася часам сядзець у падвале з-за абстрэлаў. Паказваць страх настаўнікам нельга – паніка заразлівая, тлумачыць дырэктар. Хаця прызнаецца, што, натуральна, было страшна.
Святло знікае, ваду прывозяць
Няпроста інтэрнату прыходзіцца да гэтага часу: вады няма – яе прывозіць спецыяльная машына, часам знікае святло.
"Мы разумеем, абстаноўка патрабуе гэтага. Раней наогул моцныя абстрэлы былі, у адзін час зніклі святло і газ. Вось электрычнасць адключылі, а прадукты ў маразілках ляжаць, псуюцца. Добра, што прывезлі генератар, дзякуючы яму ежу ўдалося выратаваць", - распавядае Цярохіна.
Прысутнічаюць і іншыя бытавыя складанасці – страшныя душавыя, туалеты без вады, пліта на кухні з адной фаеркай, што працуе. Але супрацоўнікі не ў роспачы і імкнуцца палепшыць умовы, каб дзецям, калі яны прыедуць, было камфортна.
1/3
© Sputnik / Александр Жибуль
2/3
© Sputnik / Александр Жибуль
3/3
© Sputnik / Александр Жибуль
1/3
© Sputnik / Александр Жибуль
2/3
© Sputnik / Александр Жибуль
3/3
© Sputnik / Александр Жибуль
Дарэчы прыйшоўся і падарунак ад беларусаў – тры пральныя машыны і бытавая хімія.
"Наша арганізацыя атрымала шыкоўны падарунак ад беларусаў, Свята-Елісавецінскага манастыра – дзякуй вам вялікі. Дзякуючы такім учынкам мы разумеем: усё абавязкова будзе добра", - падкрэсліла дырэктар.
Падарунак ад беларусаў прыйшоўся дарэчы ірмінскай школе-інтэрнату – тры пральныя машыны і бытавая хімія
© Sputnik / Александр Жибуль
Яна ўпэўнена: як толькі наступіць мір, усе цяжкасці ўдасца пераадолець.
А беларуская ініцыятыўная група едзе далей дапамагаць людзям, якія знаходзяцца ў цяжкім стане.
>>> Хочаце яшчэ больш актуальных і цікавых навін – падпісвайцеся на Telegram-канал Sputnik Беларусь
Таксама на Sputnik:
На пярэднім краі: беларусы даставілі дапамогу ў франтавы горад
Пуцін: Расія працягне абагульняць злачынствы кіеўскага рэжыму
Сын перастаў хадзіць з-за абстрэлаў УСУ: гісторыя трагедыі
Будзем ездзіць, пакуль там патрэбны: беларусы вязуць гуманітарку ў Данбас
