Праздничный салют в Москве в честь Дня Победы - Sputnik Беларусь, 1920
Дзень Перамогі
У 2023 годзе спаўняецца 78 гадоў Вялікай Перамозе. Як адзначаць 9 Мая сёлета? Што ўзгадваюць ветэраны і сведкі Вялікай Айчыннай вайны? Больш падрабязна чытайце ў матэрыялах Sputnik.

Не дазволім украсці нашу Перамогу

© Sputnik / Виктор ТолочкоПасол Расіі ў Беларусі Барыс Грызлоў
Пасол Расіі ў Беларусі Барыс Грызлоў - Sputnik Беларусь, 1920, 05.05.2023
Падпісацца
Ганаровы член Расійскага ваенна-гістарычнага таварыства Барыс Грызлоў у артыкуле выдання "Известия" – аб прадаўжэнні барацьбы з нацысцкай ідэалогіяй, якая адрадзілася.
9 Мая мы адзначаем 78-ю гадавіну Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне. Дзень Перамогі для кожнага з нас – сімвал мужнасці, сілы і стойкасці савецкіх людзей, якія заплацілі каласальную цану за свабоду, незалежнасць і мірную будучыню для жыхароў не толькі Савецкага Саюза, але і значнай часткі сучаснай Еўропы. Рускія, беларусы і больш за 100 іншых народаў нашай агульнай Радзімы сілай свайго адзінства спынілі ворага, перад ваеннай моцай якога адна за адной капітулявалі еўрапейскія сталіцы, а перад агрэсіўнай прапагандай – розумы людзей, падманутых нацысцкай ідэалогіяй.
Такіх людзей у цывілізаванай Еўропе аказалася недазваляльна шмат. Гэта дазволіла Гітлеру развязаць самую крывавую бойню ў гісторыі, якая закранула больш за 60 краін і амаль 80% насельніцтва Зямлі. Ахвярамі злачыннай палітычнай дактрыны сталі дзесяткі мільёнаў чалавек. У гады вайны на тэрыторыі Еўропы дзейнічалі 14 тыс канцэнтрацыйных лагераў, турмаў і гета, у якіх утрымлівалася 18 млн чалавек. У нацысцкіх лагерах смерці і турмах трагічна абарваліся жыцці больш за 11 млн чалавек. Гэта жахлівы, але аб’ектыўны гістарычны факт.
Агрэсары актыўна шукалі падручных на акупіраваных тэрыторыях. У прыватнасці, на вернасць ворагу прысягнулі каля 250 тыс жыхароў Украіны. З іх былі сфарміраваны пяць асобных падраздзяленняў, у тым ліку сумна вядомыя 14-я дывізія СС "Галічына", Украінская вызваленчая армія і іншыя.
Калабаранты, якія знаходзіліся на службе ў рэйха, былі вядомы асаблівай жорсткасцю да сваіх жа суайчыннікаў. 22 сакавіка 1943 года нацыяналісты са 118-га ўкраінскага батальёна ахоўнай паліцыі спалілі беларускую вёску Хатынь. Яе трагічны лёс падзялілі многія сотні населеных пунктаў на захадзе Савецкага Саюза.
Менавіта байцы ўкраінскіх фарміраванняў арганізавалі "Валынскую разню", у якой, па розных ацэнках, загінулі да 100 тыс палякаў. Калабаранты прынялі самы актыўны ўдзел у жахлівых па сваіх маштабах забойствах ва ўрочышчы Бабін Яр пад Кіевам. 29-30 верасня 1941 года тут былі расстраляны больш за 33 тыс чалавек – амаль усё яўрэйскае насельніцтва. Да сыходу немцаў з Кіева ў 1943 годзе ў Бабіным Яры былі забіты да 150 тыс чалавек. Такіх прыкладаў шмат.
На жаль, некаторым злачынцам пасля ўдалося ўцячы ад адказнасці і знайсці прытулак на Захадзе. Іншыя пасля заканчэння вайны сышлі ў падполле і працягнулі зверствы супраць уласных землякоў. З 1944 па 1953 год ад рук нацыяналістаў з Украінскай паўстанцкай арміі, прызнанай тэрарыстычнай і забароненай у РФ, загінулі больш за 30 тыс чалавек.
Вялікая ахвяра, якую шматнацыянальны народ Савецкага Саюза прынёс у змаганні з агрэсарам, бо на абсталяванне і ўтрыманне ваеннай машыны рэйха працавалі акупіраваныя Германіяй краіны Еўропы і іншыя саюзнікі Гітлера. У радах вермахта ваявалі палкі з Бельгіі, Даніі, Італіі, Іспаніі, Нідэрландаў, Румыніі і іншых дзяржаў. На заводах і фабрыках захопленых краін Еўропы масава вырабляліся самалёты, гарматы і боепрыпасы для нямецкай арміі. У пачатку 1941 года ваенныя заказы Германіі выконвалі 5 тыс прадпрыемстваў Еўропы. Каля 8 тыс танкаў і самаходных гармат, выкарыстаных нацыстамі, былі пабудаваны на чэшскіх і французскіх заводах. Амаль кожны трэці снарад і танк быў выраблены са сталі, выплаўленай са шведскай руды. З Францыі ў Германію вывезена прамысловага абсталявання на вялізную суму. Румынія забяспечвала да 60% патрэбнасці рэйха ў нафтапрадуктах. Бясконцымі эшалонамі ішлі на фронт пастаўкі правізіі з Даніі, Польшчы, Балгарыі, Францыі, Нідэрландаў. На патрэбы гітлераўскай арміі працавала амаль уся эканоміка Еўропы.
Нядзіўна, што Перамога дасталася СССР такой высокай цаной. За пяць гадоў вайны загінулі амаль 27 млн жыхароў краіны. Разбурана больш за 1 700 гарадоў і пасёлкаў, 70 тыс сёл і вёсак, 32 тыс прамысловых прадпрыемстваў. Савецкі Саюз пазбавіўся трэці сваіх нацыянальных багаццяў.
Тым не менш Чырвоная армія выканала сваю вызваленчую місію. І хоць гэты тэрмін сёння падвяргаецца лютым нападкам з боку антырасійскіх сіл, факты і лічбы – рэч упартая. Каля 7 млн ​​савецкіх воінаў ваявалі за вызваленне 11 еўрапейскіх краін з насельніцтвам 113 млн чалавек.
У пасляваенныя гады ў памяці народаў і кіраўнікоў Еўропы былі яшчэ на вачах жахі нямецкай акупацыі, халакосту і канцлагераў. Савецкі воін-вызваліцель заставаўся сімвалам краіны, якая не дазволіла Гітлеру ператварыць цэлы кантынент у "жыццёвую прастору арыйскай расы". Здавалася, такі ўрок еўрапейцы павінны былі засвоіць надоўга.
Дык чаму ж праз 78 гадоў Захад паўтарае ўсё тыя ж памылкі? Можна сфармуліраваць пытанне больш канкрэтна: няўжо гібелі дзесяткаў мільёнаў людзей аказалася недастаткова, каб назаўжды засвоіць урокі Другой сусветнай? Відавочна, не. Нічым іншым нельга растлумачыць, чаму ў лістападзе мінулага года на пасяджэнні Генасамблеі ААН краіны Еўрасаюза масава прагаласавалі супраць расійскай рэзалюцыі па барацьбе з гераізацыяй нацызму. Сярод іх упершыню ў гісторыі былі Італія, Аўстрыя і Германія. Супраць выступілі і былыя краіны антыгітлераўскай кааліцыі – ЗША, Вялікабрытанія, Францыя. Гэта вельмі красамоўная ілюстрацыя недальнабачнасці, безадказнасці і маральнай нікчэмнасці сучасных заходніх палітычных эліт.
Гістарычныя паралелі падзей сярэдзіны мінулага стагоддзя з цяперашняй сітуацыяй вакол Украіны жахліва відавочныя. Гаворачы аб адраджэнні нацызму ў гэтай краіне, я маю на ўвазе зусім канкрэтныя факты і з’явы. Восем гадоў УСУ, у складзе якіх адкрыта ваююць падраздзяленні пад нацысцкімі сцягамі, ажыццяўлялі мэтанакіраваны генацыд жыхароў Данбаса. У такіх нечалавечых умовах мірнае насельніцтва рэгіёна пражыло даўжэй, чым працягвалася ўся гітлераўская акупацыя. Кіеўскія ўлады адкрыта ўшаноўваюць украінскіх памагатых Гітлера, якія масава забівалі яўрэяў, палякаў, украінцаў, беларусаў і рускіх. Здраднікі і злачынцы накшталт Бандэры і Шухевіча ўзведзены ў ранг нацыянальных герояў, у іх гонар праходзяць факельныя шэсці. Прывітанне ўкраінскіх калабарантаў часоў Другой сусветнай вайны сёння бяздумна паўтараюць палітыкі ў розных краінах свету, зусім не разумеючы, каму яны абвяшчаюць "славу" і што на самай справе рабілі гэтыя "героі".
Да першых стрэлаў Другой сусветнай вайны Захад спадзяваўся, што Гітлер абмяжуецца захопам тэрыторый Усходняй Еўропы, а ў канчатковым рахунку вайной з Савецкім Саюзам. Лондан і Вашынгтон разлічвалі рукамі фюрара аслабіць або знішчыць свайго галоўнага геапалітычнага канкурэнта. Сёння ЗША, Еўрасаюз і НАТА дзейнічаюць у рамках той жа заведама правальнай парадыгмы, ператварыўшы ўкраінскі нацызм у зброю супраць Расіі.
Ізноў, як і ў сярэдзіне мінулага стагоддзя, у дапамогу агрэсіўнаму рэжыму з заходніх краін бясконцым патокам ідуць наступальныя ўзбраенні, тэхніка і, зразумела, грошы. У канфлікце, які Захад развязаў у 2014 годзе, на баку Украіны ў розным фармаце ўдзельнічаюць дзесяткі краін. У лютым 2022-га на ваенных аб’ектах Украіны знаходзіліся каля 10 тыс вайскоўцаў краін НАТА. Агульны аб’ём дапамогі, аказанай Кіеву з пачатку спецыяльнай ваеннай аперацыі, перавысіў $150 млрд. Здарылася тое, што многім здавалася немагчымым: нямецкія танкі зноў страляюць у бок Расіі. Эканоміка Захаду зноў працуе на агрэсара.
Метады ваеннага тэрарызму, якія шырока выкарыстоўваюцца Кіевам, прывялі да залімітавага росту ахвяр сярод мірнага насельніцтва Данбаса. Эскалацыя жорсткасці проста ўражвае. Калі прыхільнікі Гітлера пачыналі з паказальнага спалення непажаданых кніг і скончылі знішчэннем мільёнаў людзей у газавых камерах, то ўкраінскія неанацысты адразу прыступілі да масавых пакаранняў смерцю, калі 2 мая 2014 года спалілі дзесяткі людзей у адэскім Доме прафсаюзаў.
Аб гэтым, зразумела, не пішуць у заходніх газетах. ЗША і іх саюзнікі па НАТА не першы год вядуць беспрэцэдэнтную па маштабах і фінансавых уліваннях інфармацыйную вайну супраць Расіі. Яе мэта – не проста выставіць нашу краіну "імперыяй зла", але начыста перапісаць гісторыю Другой сусветнай вайны, памяняць месцамі ахвяр і агрэсараў, сцерці з летапісу праўду аб вырашальным укладзе савецкага народа ў Перамогу над нацызмам, прасцей кажучы – пазбавіць нас нашай агульнай Вялікай Перамогі.
Як інакш змаглі б палітыкі ў Берліне, Вашынгтоне, Парыжы, Лондане, Бруселі растлумачыць выбаршчыкам, чаму іх краіны ў XXI стагоддзі пастаўляюць узбраенні неанацысцкаму рэжыму, які запляміў сябе крывёй? Бо ў заходніх сталіцах цудоўна ведалі, з кім маюць справу. Яшчэ ў 2013 годзе неанацысцкі полк УСУ "Азоў", які маршыраваў з сімволікай эсэсаўскіх дывізій, быў унесены кангрэсам ЗША ў спісак структур, якія не могуць атрымліваць амерыканскае фінансаванне. Але, калі Украіну вырашылі ператварыць у інструмент "стрымлівання" Расіі, гэтыя факты паспяхова забыліся.
Сёння ЗША, ЕС і НАТА настойваюць на працягу Кіевам баявых дзеянняў – вядзенні вайны "да апошняга ўкраінца". Яны адкрыта кажуць аб надыходзячым контрнаступленні УСУ, нават называюць тэрміны яго пачатку, пацвярджаючы сваю непасрэдную ўцягнутасць у канфлікт. Стаўкі для дзяржаў калектыўнага Захаду высокія: на кон пастаўлены іх прэтэнзіі на глабальнае дамінаванне і навязванне ўсяму свету сваёй волі.
Вось толькі расклад сіл далёка не на карысць нашых праціўнікаў. У супрацьстаянне з Расіяй сёння ўцягнуты толькі два геапалітычныя цэнтры шматпалярнага свету, які фарміруецца – англасаксонскі блок на чале з ЗША і кантынентальная Еўропа. Астатнія полюсы сілы, уключаючы Кітай, Індыю, ісламскі свет, АСЕАН, Афрыку і Лацінскую Амерыку, настроены на супрацоўніцтва з Расіяй, а гэта пераважная большасць насельніцтва планеты, якая імкнецца самастойна вызначаць сваю будучыню.
У гэтым кантэксце важна разумець, што спецыяльная ваенная аперацыя, якая праводзіцца Расіяй, – не проста рэалізацыя дакладна акрэсленых задач па абароне нашых жыццёвых інтарэсаў і ўстараненні пагроз, што зыходзяць з тэрыторыі Украіны і Захаду. У "вялікай карціне свету" СВА – прамы працяг той барацьбы з нацызмам, якую вялі нашы продкі ў гады Вялікай Айчыннай. Мы ніколі не змірымся – не маем права! – з уваскрашэннем крывавай ідэалогіі, з усхваленнем здраднікаў, здзекам з памяці іх ахвяр і перакрэсліваннем мужнасці тых, хто выпакутаваў Перамогу.
Іх памяць жыве ў нас, удзячных нашчадках пакалення пераможцаў. Подзвіг народа працягваецца. Цяпер нашы салдаты ваююць на сваёй зямлі, дзе насмерць стаялі нашы героі Вялікай Айчыннай вайны.
Гістарычная памяць і сіла шматнацыянальнага народа Расіі не былі растрачаны або страчаны. За першы год спецыяльнай ваеннай аперацыі дзяржаўнымі ўзнагародамі былі адзначаны больш за 100 тыс салдат і афіцэраў нашай арміі, а 120 з іх прысвоена званне Героя Расіі, у тым ліку пасмяротна.
Лёсы нашых ветэранаў, воінаў-вызваліцеляў, іх подзвіг і адданасць Радзіме – вечны прыклад для нас і ўсіх будучых пакаленняў. Мы нікому не дазволім украсці нашу Перамогу. У гэтым наш свяшчэнны абавязак, і ён будзе выкананы.
>>> Хочаце яшчэ больш актуальных і цікавых навін – падпісвайцеся на Telegram-канал Sputnik Беларусь, чытайце нас у Дзэн, а таксама сачыце за намі ў сацсетках "Одноклассники" і "ВКонтакте"
Таксама на Sputnik:
ЗША, ЕС і НАТА ператварылі ўкраінскі нацызм у зброю супраць РФ – Грызлоў
Чатыры вайны і канцлагер: мурал генералу Карбышаву адкрылі ў Гродне – відэа
"Сад памяці" для герояў: Гродна далучылася да міжнароднай акцыі
Стужка навiн
0