Гісторыя атэля "Оверлук", расказаная Стэнлі Кубрыкам, сёння трывала замацавалася ў спісах лепшых амерыканскіх фільмаў, ды і наогул сусветнага кіно. Аднак інтэрпрэтацыю рэжысёра зненавідзеў сам аўтар "Ззяння" Стывен Кінг. Пісьменніку увогуле не асобліва шанцуе з экранізацыямі. Але такіх негатыўных водгукаў, як да гэтага фільма, ён не пакідаў ніколі.
Галоўным чынам яго абурыла скажэнне характару галоўнага героя - пісьменніка і наглядчыка атэля. Персанаж павінен быў быць добрым чалавекам, які змагаецца з алкагольнай залежнасцю (вельмі асабістае для Кінга), але не можа з ёй справіцца і аказваецца апантаны злой сілай. А Джэк Нікалсан, у якім гледачу бачыўся нядаўна сыграны ім пацыент псіхіятрычнай клінікі ў "Палёце над гняздом зязюлі", з першых кадраў палохаў маніякальнай усмешкай і дэпрэсіўным паводзінамі.
Але, нягледзячы на гэта і некаторыя іншыя адыходжанні ад кнігі, "Ззянне" Кубрыка стала класічным харорам і найважнейшай часткай кінакультуры. З гэтага фільма ў амерыканскім кіно з'явіліся рэалістычныя прывіды, якіх не адрозніць ад жывых людзей, і дзеці з паранармальнымі здольнасцямі.
Рэжысёру ўдалося ператварыць атэль у гарах, пабудаваны на месцы індзейскіх могілак, у таямнічую і жудасную кінапрастору. Кадры карціны адрозніваюцца асаблівай геаметрыяй: малюнак дывановага пакрыцця, зялёны лабірынт, дзяўчынкі-двайняткі - вы не забудзецеся іх ніколі, хоць раз паглядзеўшы гэтую стужку.
Чытайце таксама: