Шмат экшэна, дроны і скачкі: дэсантнікі магутна адзначылі сваё свята

У Мар’інай Горцы, якая па праве лічыцца сталіцай беларускага вайсковага спецназа і дзе ўжо больш за 60 гадоў дыслацыруецца 5-я асобная брыгада спецыяльнага прызначэння, сёння таксама было шмат дэсантнікаў.

Сотні дэмбеляў розных гадоў у кампаніі жонак, дзяцей, сяброў і саслужыўцаў прыйшлі ў часць паглядзець, як сёння вучаць дэсантнікаў-разведчыкаў гэтага элітнага злучэння. Карэспандэнты Sputnik таксама далучыліся да галоўнага свята "блакітных берэтаў".

Вітаючы адзін аднаго, суровыя мужчыны ў цяльняшках і берэтах, з зялёна-блакітнымі сцягамі ў руках магутна выкрыквалі "Слава ПДВ", а ў адказ атрымлівалі традыцыйнае "Ніхто, акрамя нас".

Дэмбелі са стажам удараліся ва ўспаміны: гаварылі пра Афган, пра хлопцаў, якія не вярнуліся, і заводзілі дыскусіі наконт сучаснага стану Узброеных сіл Беларусі. Маладзейшыя здзіўляліся новай экіпіроўцы спецназаўцаў, аглядалі выставу ўзбраення і будавалі актыўныя планы на вечар.

Намеснік камандуючага сіл спецыяльных аперацый Дзмітрый Собаль, звяртаючыся з трыбуны да вайскоўцаў і ветэранаў гэтага роду войск, пажадаў чыстага і мірнага неба, а таксама заставацца дэсантнікамі не толькі на святы.

Дэпутат Палаты прадстаўнікоў, былы начальнік Генштаба Узброеных сіл краіны Алег Белаконеў адзначыў, што ў кожнага вайскоўца свой шлях прыходу ў сілы спецыяльных аперацый: кагосьці адабралі ў ваенкамаце па стане здароўя, хтосьці скончыў факультэт ваеннай разведкі, хтосьці прыйшоў адразу служыць па кантракце.

Пасля ўсіх урачыстых прамоў на пляцы брыгады раздаліся выбухі. Разведчыкі зладзілі паказальныя выступленні, спрытна і метадычна абыходзячыся са зброяй і нажамі.

Асаблівую радасць гэта давала дзеткам, якія, куляючыся па траве, нязграбна спрабавалі паўтарыць рухі спецназаўцаў.

Потым былі скачкі з парашутам з верталёта Мі-8, пасля чаго перад гасцямі выступіў ваенны аркестр.

Вялікай папулярнасцю карысталася выстава ўзбраенняў, якую разгарнулі каля вайсковага пляца.

Можна было ўзяць у рукі рознакаліберную стралковую зброю, ацаніць поспехі айчыннага ваенпрама ў галіне стварэння беспілотнікаў і пасядзець за рулём кітайскіх браневікоў.

Цэнтральнымі экспанатамі стала прадукцыя віцебскага "Дысплея" – ударныя дроны і беспілотныя авіяцыйныя комплексы, якія з нядаўняга часу стаяць на ўзбраенні ў брыгадзе.

Многія з тых, хто прыйшоў сёння ў частку, як ужо гаварылася вышэй, былыя афганцы.

Юрый Петруковіч родам з беларускага Белазерска, у 1985-1987 гадах праходзіў службу ў Афгане. Пасля вучэння ў Ташкенце трапіў кулямётчыкам у 668-ы атрад спецыяльнага прызначэння, які стаяў на мяжы з Пакістанам.

Некаторыя бацькі і дзяды, якія служылі ў ПДВ у савецкі час, прывялі на свята дзяцей, каб яны з малых гадоў прасякаліся атмасферай дэсантнага адзінства.

Аляксандр Сяргеевіч прызываўся ў 1972 годзе яшчэ пры Маргелаве. Усё жыццё ён праслужыў у 5-й брыгадзе – і тэрмінова, і на кантракце. Свае пагоны старэйшага прапаршчыка і форму "кавунка" з медалямі ён апранае толькі 2 жніўня.

"У мяне прозвішча знакамітае на ўвесь свет – Мароз. Унучкі мае так мяне і называюць – Дзед Мароз. Свята адзначаем усёй сям’ёй – жонка, дачка, унучкі побач. Самы душэўны дзень", - прызнаўся дэсантнік.

Каб далучыцца да дэсантнага братэрства, камусьці прыйшлося нават узяць адгул на працы. Аляксандр і Віктар кожны год на працягу вось ужо 19 гадоў прыязджаюць у "пяцёрку".