Ён дзіўны чалавек. Атрымаў дыплом вінароба і выкладчыка музыкі адначасова, хаця цягнула яго да выяўленчага мастацтва. Паступіў у Акадэмію. Стаў скульптарам. У складаны час Генадзь Васільевіч Буралкін узначаліў Саюз мастакоў Беларусі, садзейнічаўшы яго развіццю.
Хто з мінчан і гасцей сталіцы не любаваўся Апалонам і музамі на фасадзе Вялікага тэатра оперы і балета? Многія высока ацанілі скульптурную кампазіцыю героям-пагранічнікам у Гродне, якія засланілі сабой краіну. А ў Навагрудку ўстаноўлены шэсць работ Генадзя Буралкіна і адкрыта ўязная брама амаль дзесяціметровай вышыні, упрыгожаная барэльефамі з багатай гісторыі горада. Яе сімвалічна ахоўвае статуя сярэднявечнага рыцара. Уражваюць уяўленне "Чайкі", якія вянчаюць фасад аквапарку "Лебяжий" ў Мінску, помнік Георгію Перамаганосцу ў Бабруйску, скульптура Шахцёра ў Салігорску.
Ён быў сапраўдным грамадзянінам сваёй Беларусі, заўсёды верыў, што моладзь усё роўна з часам пойдзе ў філармонію, музей і будзе чытаць класічную літаратуру...
"Твор сапраўднага мастака – казаў ён, – гэта яго канцэнтраваная энергія". Быў я неяк у Парыжы, у Луўры. Дык вось, каля "Джаконды" некалькі гадзін прастаяў, немагчыма было адарвацца. Тут я "пачысціўся" і "падзарадзіўся". Мастак укладвае ў карціну душу, і яна жыве. Легенда аб Пігмаліёне – не выдумка. Дакраніцеся да "Нікі Самафракійскай". Бо з мармуру зроблена, а ўсё ж цёплая!..
Укладанні ў мастацтва – гэта доўгачасовыя інвестыцыі, якія не даюць імгненнай выгады, але потым выдаткі акупляюцца ў сто разоў. Аддача абавязкова будзе. Ва ўсякім разе, уласная культура не дасць чужым духоўным каштоўнасцям выцесніць нашы ўласныя. Здарыцца такое, і ўжо нічога не выратуе нацыю ад самаліквідацыі. Так што пытанні культуры, як ні дзіўна, гэта пытанні нацыянальнай бяспекі. Прыгажосць, усё ж такі, ратуе свет, а "рукапісы і карціны не гараць!".
Творчасць скульптара Генадзя Васільевіча Буралкіна – гэта наша спадчына. Бронзавыя кветкі, як сімвал трагедыі на Нямізе, гэта памяць пра аўтара помніка, яго душу мастака, ад энергіі якой можна "падзарадзіцца". Гэтым і адрозніваецца жывое ад нежывога.
Пайшоў з жыцця выдатны чалавек, якога мы называлі "сябар-анёл" за бескарыслівасць і чысціню. Літаральна ў канцы года, пра што пісаў Sputnik, ён змог завяршыць надмагільны трыпціх сям’і акцёраў Яроменкі-Арловай, які стаў яго апошняй работай.
Мы сябравалі. Гена быў бясконца добрым чалавекам, моцным і ранімым. Чаму быў, ён і ёсць зараз такі ж, і назаўжды застанецца для мяне "каменячосам с душой паэта”.
Меркаванне аўтара можа не супадаць з пунктам гледжання рэдакцыі
>>> Хочаце яшчэ больш актуальных і цікавых навін – падпісвайцеся на Telegram-канал Sputnik Беларусь, чытайце нас у Дзэн, а таксама сачыце за намі ў сацсетках "Одноклассники" і "ВКонтакте"