"Чараўніца" для Лукашэнкі і мінімалізм: незвычайныя заказы Добрушскага фарфору
12:58 01.01.2023 (абноўлена: 10:09 01.03.2023)
© Sputnik / Татьяна ФедоренкоДобрушскі фарфоравы завод
© Sputnik / Татьяна Федоренко
Падпісацца
Пабывалі на адзіным у Беларусі заводзе па вытворчасці фарфору і даведаліся, чаму славяне не могуць адмовіцца ад стракатых макаў і пышных півонь.
Першае і адзінае ў рэспубліцы прадпрыемства па вытворчасці цвёрдага фарфору пачалі ўзводзіць у 1975 годзе на рацэ Іпуць у невялікім мястэчку Добруш, што пад Гомелем. Хаця першапачаткова спецыялісты разглядалі і іншыя варыянты. Завод мог бы з’явіцца ў Ваўкавыску пад Гродна ці Оршай. На карысць Добруша згуляла размяшчэнне ў квітнеючай эканамічнай зоне – на мяжы трох саюзных рэспублік: Украіны, Расіі і Беларусі.
Нягледзячы на залежы кааліну ў Гомельскай вобласці, завод арыентаваны на імпартную сыравіну з Расіі, менавіта адтуль прывозяць якасную белую гліну – важны кампанент у вытворчасці фарфоравай масы. З мясцовага – пясок і вада.
У свой час у Беларусі спрабавалі адшукаць уласную сыравіну, нават заказвалі навуковыя даследаванні, але наша гліна мае чырвоны падтон з-за вялікага ўтрымання жалеза і не падыходзіць для вытворчасці беласнежнага фарфору.
© Sputnik / Татьяна ФедоренкоДобрушскі фарфоравы завод
Добрушскі фарфоравы завод
© Sputnik / Татьяна Федоренко
Як працуе прадпрыемства сёння, даведалася карэспандэнт Sputnik Таццяна Федарэнка.
Мода на мінімалізм
Вопытны жывапісец са шматгадовым стажам Алена Калеснікава ўпэўнена выводзіць завіткі золатам: каштоўнага металу ў цёмна-карычневым растворы прыкладна дзевяць працэнтаў. Толькі пасля абпалу керамічных вырабаў выяўляецца звыклага колеру пазалота. Дзве-тры хвіліны – і белая талерачка набывае ўрачысты выгляд.
© Sputnik / Татьяна ФедоренкоЖывапісец Добрушскага фарфоравага завода Алена Калеснікава
Жывапісец Добрушскага фарфоравага завода Алена Калеснікава
© Sputnik / Татьяна Федоренко
На распісванне паўмятровай вазы, прыкладна такой, як дарылі прэзідэнту Аляксандру Лукашэнке падчас візіту на фарфоравы завод, патрэбен цэлы працоўны дзень, а на вытворчасць у цэлым – не менш за тыдзень.
"Распісванне кобальтам зараз рэдка заказваюць, у асноўным гэта спецзаказы, таму што вырабы ў гэтай тэхніцы дарагія", - не адрываючыся ад працоўнага працэсу, тлумачыць Алена.
© Sputnik / Татьяна ФедоренкоВышэйшы пілатаж жывапісца – падабраць адценні такім чынам, каб па танальнасці вырабы не адрозніваліся адзін ад аднаго
Вышэйшы пілатаж жывапісца – падабраць адценні такім чынам, каб па танальнасці вырабы не адрозніваліся адзін ад аднаго
© Sputnik / Татьяна Федоренко
Мазковы жывапіс – яе любімая тэхніка. Легендарны малюнак "Таццяна", падобны чымсьці на гжэль, з-пад пэндзля жывапісца выходзіць радзей ранейшага, сучасныя тэндэнцыі дыктуюць моду на мінімалізм. Таму, калі паступае заказ на роспіс сіне-блакітных кветак у пазалоце, супрацоўнік завода з асаблівым трапятаннем і цяплом выводзіць кожны элемент.
© Sputnik / Татьяна ФедоренкоДобрушскі фарфоравы завод
© Sputnik / Татьяна Федоренко
Працэс працаёмкі і працяглы. Кобальтавыя вырабы абпальваюцца чатыры разы, паколькі золата нельга адпраўляць у печ у кампаніі з сінімі фарбамі. Вышэйшы пілатаж жывапісца – падабраць адценні такім чынам, каб па танальнасці вырабы не адрозніваліся адзін ад аднаго. На фінальным этапе прадукцыю трэба яшчэ і ўручную "застракаціць" высакародным металам.
"Посуд у Добрушы вырабляюць па традыцыйных тэхналогіях – фармаваннем і ліццём, і пры дапамозе сучаснага ізастатычнага прэса: захоўваючы высокую якасць прадукцыі, ён дазваляе істотна эканоміць", - распавядае па шляху да лініі, дзе на вырабы наносяць дэколь, вядучы маркетолаг ЗАТ "Добрушскі фарфоравы завод" Марына Зайцава.
© Sputnik / Татьяна ФедоренкоВядучы маркетолаг ЗАТ "Добрушскі фарфоравы завод" Марына Зайцава
Вядучы маркетолаг ЗАТ "Добрушскі фарфоравы завод" Марына Зайцава
© Sputnik / Татьяна Федоренко
Друкаваныя выявы вопытныя супрацоўнікі наносяць на талеркі. Непадалёк пры тэмпературы 800-900 градусаў надзейна ўпякаецца ў фарфор партыя манахромнай рысі.
© Sputnik / Татьяна ФедоренкоДобрушскі фарфоравы завод
© Sputnik / Татьяна Федоренко
Па такім жа прынцыпе ствараюць папулярных "Гусей", якія па якасці не саступаюць знакамітым чэшскім, і ўсіх жывёл калекцыі "Звяры", якая папоўнілася сімвалам гэтага года – трусам.
© Sputnik / Татьяна ФедоренкоДобрушскі фарфоравы завод
© Sputnik / Татьяна Федоренко
"Дэколь і лічбавы друк практычныя ў доглядзе, з вырабам нічога не здарыцца, паколькі яго пакрываюць спецыяльным ахоўным пластом і абпальваюць пры высокай тэмпературы. Можна смела ставіць посуд у мікрахвалёўку, пасудамыйку. Дэкор не злезе і не сатрэцца з часам", - запэўнівае вядучы маркетолаг завода.
Просяць бэз і чырвоныя макі
У жывапісным цэху пасля маштабнай мадэрнізацыі з’явілася яшчэ адна высокатэхналагічная памочніца – машына лічбавага друку, здольная запамінаць і рэалізоўваць мноства дызайнаў. Знакамітыя "Лімоны", "Вавілон" і "Верона", якія пакарылі еўрапейцаў, задэкарыраваны дзякуючы лічбавым тэхналогіям.
© Sputnik / Татьяна ФедоренкоУзор "поле" лічбавага друку
Узор "поле" лічбавага друку
© Sputnik / Татьяна Федоренко
Па словах Марыны Зайцавай, замежныя пакупнікі аддаюць перавагу класічным вялікім белым талеркам дыяметрам 24-27 сантыметраў з залатой акантоўкай – "завадны край з золатам". Для атэляў і рэстаранаў купляюць партыі белага фарфору без дэкору, аддаючы перавагі мінімалізму.
Казахстан, Узбекістан, Дагестан аддаюць перавагу браць вялікія камплекты посуду. У Расіі ў кожным рэгіёне свае перавагі: у Маскве падзяляюць густы еўрапейцаў, а на Поўдні краіны любяць яркія чырвоныя макі і квітнеючы бэз.
© Sputnik / Татьяна ФедоренкоНа адзіным у Беларусі заводзе па вытворчасці фарфору ў год выпускаюць больш за 20 мільёнаў адзінак прадукцыі
На адзіным у Беларусі заводзе па вытворчасці фарфору ў год выпускаюць больш за 20 мільёнаў адзінак прадукцыі
© Sputnik / Татьяна Федоренко
"Мы неяк спрабавалі адысці ад кветкавай тэмы ў фарфоры, але нельга адмовіцца ад традыцыйных напрамкаў з класічнай ружай і півонямі, гэта трэба захоўваць. Пашыралі калекцыі пад еўрапейскія запыты, але ўсё роўна спажыўцы просяць бэз і чырвоныя макі. Мы славяне – гэта ў нас на падкорцы", – падсумавала супрацоўнік завода.
© Sputnik / Татьяна ФедоренкоДобрушскі фарфоравы завод
© Sputnik / Татьяна Федоренко
Каб развіваць прэміяльны сегмент экспарту і пашыраць асартымент сувенірнай прадукцыі, па даручэнні першага віцэ-прэм’ера Мікалая Снапкова на прадпрыемстве распрацавалі дызайн з нацыянальнай сімволікай, які сёння дэманструюць аўтэнтычныя сервізы ручной работы "Чараўніца" і "Рушнік", набор талерак і чайны сервіз "Беларускі матыў".
© Sputnik / Татьяна ФедоренкоПрадукцыя Добрушскага фарфоравага завода
Прадукцыя Добрушскага фарфоравага завода
© Sputnik / Татьяна Федоренко
Сервіз "Чараўніца" з серыі "Надзея" беларускі прэзідэнт атрымаў у падарунак падчас візіту на Добрушскі фарфоравы завод. Далікатны набор паабяцаў размясціць у Палацы Незалежнасці. "Будзе народ дзівіцца зараз. Там усе падарункі", - сказаў тады прэзідэнт. І прапанаваў падтрымліваць і развіваць адзінае ў краіне прадпрыемства па вытворчасці фарфору.
© Sputnik / Татьяна ФедоренкоДобрушскі фарфоравы завод
© Sputnik / Татьяна Федоренко
>>> Хочаце яшчэ больш актуальных і цікавых навін – падпісвайцеся на Telegram-канал Sputnik Беларусь
Таксама на Sputnik:
Трапілі ў трэнд: сімвал 2023 года з’явіўся на беларускім фарфоры – відэа
Мастацтва, якое знікае: Аляксандра Баўтрук расказала пра роспіс па фарфоры
Папялушка, калгасніца і Бульбачка: што можна ўбачыць на выставе фарфору