У Альшанах амаль у кожным двары ёсць агарод з агуркамі, а рады цяпліц можна вымяраць не метрамі, а кіламетрамі. Як кажуць самі мясцовыя, на агароднінным бізнесе тут трымаецца ўсё. За кошт продажу агуркоў шмат хто ў нулявыя гады пабудаваў дамы, купіў добрыя аўтамабілі. Але як прызнаюцца самі агароднікі, мінуўшчыны дабрабыту ўжо і няма. Вырошчваць агародніну на продаж стала справай нявыгаднай.
Нядаўна інтэрнэт абляцелі відэакадры, як аўтамабіль цісне агуркі на мясцовым рынку. За кадрам мужчынскі голас распавядае, што пад коламі нікому не патрэбны ўраджай. Некаторыя паспяшаліся абвергнуць. Маўляў, гэта фэйк. Таму што ціснуць, хутчэй за ўсё, неліквідную прадукцыю.
Так ці інакш, у гэтым годзе цана на калючы агурок упала да рэкордна нізкай адзнакі. За кіло агурка на альшанскім рынку закупнікі давалі па 10 капеек. Кожны дзень кошт мяняецца, але застаецца невысокім. То 15 капеек за кіло, то 25. Зарабіць на такіх сумах наўрад ці атрымаецца.
Мясцовыя кажуць, шмат у чым вінаваты перакупшчыкі і ўладальнікі вялікіх цяплічных гаспадарак. Уласна, яны і збіваюць цану. Вось і застаецца прыватнікам два варыянты - альбо аддаваць агуркі за бясцэнак, альбо спрабаваць прадаваць іх на мясцовым рынку, дзе прапанова значна перавышае попыт. Везці свой тавар у іншыя гарады і самому прадаваць парой нявыгадна. Ды і трэба працягваць збіраць ураджай, бо парнікі не кінеш.
Каб хоць неяк кампенсаваць страты, жыхары Альшан цяпер вырошчваюць не толькі агуркі, але і таматы, лук, моркву, перцы, баклажаны. У гэтым годзе, на здзіўленне многіх, перакупшчыкі актыўна сталі купляць капусту - па 70 капеек за кіло. У асноўным, усе вязуць у Расію. Таму і не губляюць прыватнікі надзею, што хоць трохі заробяць у сезон.
А вось з паслёнавымі гісторыя іншая. Рассельгаснагляд знайшоў у партыі Альшанскіх памідораў вірус. І паставіў пад забарону паслёнавыя ад усіх беларускіх прыватнікаў. Экспартаваць у РФ таматы, перцы і баклажаны могуць цяпер толькі дзяржаўныя кампаніі, ды і то не ўсе.
Наогул альшанцы, мяркуючы па настроі, і самі стаміліся займацца справай з агароднінай. Кажуць, праца катаржная, а аддачы амаль няма. Гэта як у казіно, ніколі не ведаеш, прагарыш на гародніне або выйграеш. Таму і крыўдзяцца, калі заезджыя журналісты пішуць пра мясцовых, што яны жывуць раскошна у добрых катэджах і ездзяць на дарагіх машынах.
А яшчэ мясцовыя чакаюць, калі ў іх велізарным васьмітысячным сяле пабудуюць лагістычны цэнтр і сховішча для агародніны. Ва ўсякім выпадку, у 2012 годзе прэзідэнт Лукашэнка, будучы ў Альшанах, абяцаў гэтыя праекты ажыццявіць. Але пакуль справа, акрамя выдзялення пад будоўлю зямлі, не зрушылася з месца.
Альшанцы ўпэўнены, калі стварыць інфраструктуру пад захоўванне і рэалізацыю гародніны, то яны забяспечаць усю краіну якаснай прадукцыяй па даступных цэнах. І пры гэтым самі прыватнікі не застануцца "з носам". Змогуць забяспечваць свае сем'і, якія тут па беларускіх мерках проста велізарныя: па пяць, шэсць і больш дзяцей.
Пра тое, як няпроста альшанцам даецца заробак на вырошчванні агародніны, глядзіце відэа.
Чытайце таксама:
Рассельгаснагляд знайшоў вірус у беларускіх таматах - што цяпер будзе?
Дзесяці прадпрыемствам Брэстчыны дазволілі пастаўляць яблыкі ў Расію
Нішто санкцыёнке: чаму яблыкі і грушы з Беларусі забараняюць у Расіі?
Буйную партыю расійскай кабачковай ікры забаранілі да продажу ў Беларусі