Так атрымалася, што, па сутнасці, завяршальны дзень рэтраспектывы фільмаў Вячаслава Нікіфарава да 80-годдзя з дня нараджэння кінарэжысёра (27 жніўня) прыпаў на Дзень савецкага кіно. Ды і фільм будзе паказаны знакавы: "Душа мая, Марыя" (1993).
Ці не першая карціна па матывах чарнобыльскай катастрофы, папярэдніка распаду СССР. Дарэчы сказаць, незаслужана мала яе паказвалі ў кінатэатрах. Гэта значыць, што пракатны лёс гэтага прыгожага фільма, нажаль, апынулася зусім незайздросным. Можа быць зараз, падчас рэтраспектывы, справядлівасць будзе адноўлена і карціну ацэняць?
Да таго ж зрабіць гэта ёсць каму. Калі казаць сцісла, то ў музей прыйдзе ледзь не ўвесь, праўда злёгку завялы, колер беларускага кінематографа. Чаму я сказаў пра завяданне? Ды таму, што найлепшыя кадры "Беларусфільма" гадамі сядзяць без працы. Ва ўсякім разе, так сцвярджае юбіляр, а яму можна верыць.
Скажы мне, хто твой сябар, і я скажу, хто ты!
Беларускія кінакрытыкі, якія цяпер аб'яднаны ў гільдыю з кіназнаўцамі, моцна адзначыліся перадавым атрадам на чале са старшынёй Ігарам Аўдзеевым, які "выпадкова" аказаўся дырэктарам музея гісторыі беларускага кіно.
Абарона юбіляра адбудзецца пры падтрымцы Антаніны Карпілавай, Вольгі Мядзведзевай і Нэлі Крывашэевай, якія прыйдуць сказаць дзякуй рэжысёру Нікіфараву за яго "сто гадзін" сапраўднага кіно. Гэта значыць чацвёра сутак бесперапыннага прагляду прад'явіў Майстар сваёй Маргарыце і дзясяткам мільёнаў гледачоў. А ў фільме "Душа мая, Марыя" ён патлумачыўся ў каханні ўжо не іншасказальна, а прама ў кадры.
Дзіўным чынам у ліку запрошаных аказаўся Алег Аляксандравіч Талокін, псіхолаг, спецыяліст сінтэзу старажытных і сучасных навук, які кансультаваў здымачную групу фільма 27 гадоў таму.
І вось, у жніўні бягучага года на радыё Sputnik Беларусь, Алег Аляксандравіч пачаў актыўна ўдзельнічаць у сацыяльна-публіцыстычных праграмах. Тут рэжысёр і вучоны-эзатэрык праз чвэрць стагоддзя зноў сустрэліся. Навошта? Можа быць для таго, каб дапамагчы рэжысёру Нікіфараву глыбей зразумець містыку пісьменніка Караткевіча?
А яшчэ, на закрыцці марафону фільмаў Нікіфарава будзе рэжысёр Ігар Волчак, той самы прафесійны кампазітар з кансерваторскай адукацыяй, які пайшоў у мульцяшнікі, вучыўся ў самога Нарштэйна, ставіў мультыплікацыйныя і ігравыя фільмы з уласнай музыкай.
Пад стаць яму і рэжысёр Аляксандр Карпаў, сын рэжысёра-франтавіка Аляксандра Карпава, які шмат чаго зрабіў і для кіно, і для тэатра. А яшчэ прыйдуць асвятляльнікі, памрэжкі, акцёры…
І, як вішанька на торце сам Юры Іваноў, знакаміты фатограф, які неаднаразова ўваходзіў у сто лепшых майстроў сваёй справы ў свеце. А яго здымкі публікаваліся ў самых рэйтынгавых выданнях планеты. Ён будзе здымаць, а правільней сказаць – спыняць імгненні гэтай сустрэчы людзей, якія ствараюць.
І будзе свята! Без афіцыёзу, сціпла, але з густам хатніх піражкоў, шарлоткі з яблыкамі. А галоўнае – з размовамі аб мастацтве, аб тым самым створаным або, калі хочаце, адлюстраваным імі свеце, дзе дабро перамагае зло, а галоўны герой, у канчатковым рахунку, адолее ворагаў або пераадолее сябе.
Вось што чвэрць стагоддзя таму напісаў адзін з першых гледачоў фільма "Душа мая, Марыя": "Сказаць, што фільм цудоўны – усё роўна, што нічога не сказаць. Фільм – Узрушаючы. Ён западае ў душу, прымушае задумацца. Да таго ж Ала Хаменка проста прыгажуня! Такой сапраўды можа быць душа. Дзякуй Вячаславу Нікіфараву за гэты цудоўны фільм".
>>> Хочаце яшчэ больш актуальных і цікавых навін – падпісвайцеся на Telegram-канал Sputnik Беларусь
Таксама на Sputnik:
Вайна і мір рэжысёра Нікіфарава
Другі шанс: у Беларусі хочуць зняць новы фільм паводле рамана Караткевіча
Нікіфараў: мы можам быць цікавымі свету, калі пакажам сваё жыццё