"Мы не жывёлы, мы людзі": гісторыі і просьбы мігрантаў на мяжы Польшчы
13:16 12.11.2021 (абноўлена: 13:23 12.11.2021)
© REUTERS / BelTA
Падпісацца
Жыхары палатачнага лагера каля польскай мяжы кожны дзень жывуць у стане нявызначанасці, баяцца змерзнуць, застацца без ежы і дапамогі ўрачоў.
ГРОДНА, 12 ліс – Sputnik, Іна Грышук. У лагеры мігрантаў, які ўжо пяты дзень знаходзіцца на нейтральнай паласе каля калючага польскага плота, што перагарадзіў шлях мігрантаў у Еўропу, паціху пачынае наладжвацца побыт.
Бежанцы на мяжы пачынаюць разумець, што могуць затрымацца надоўга. Пра што гаварылі насельнікі палатачнага лагера і з якімі праблемамі сутыкнуліся, чытайце ў рэпартажы журналісткі Sputnik Беларусь Іны Грышук.
Дастаўка ў Беларусь – гэта цэлы бізнес
Група з некалькіх мужчын, якая будавала шалаш з яловых лап у паўночнай частцы палатачнага лагера, прыбыла ў Беларусь з Сірыі. У лагер мужчыны прыйшлі ў сераду ўвечары.
"Да гэтага мы 22 дні жылі ў лесе непадалёк, з другога боку пагранічнага пункта (Брузгі - Sputnik), у лагер прыйшлі ў сераду. Цяпер будуем шалаш, будзем тут чакаць", - казалі мужчыны.
Яны расказалі, як апынуліся на польскай мяжы. Абсалютна ўсе прыязджалі не самастойна, а ў арганізаваных групах. У Сірыі пуцёўкі ў Еўропу па лепшае жыццё і статус бежанца прадаюць прыкладна гэтак жа, як у нас туры на курорты Турцыі і Егіпта.
Адзін мігрант заплаціў за пакет паслуг 2700 долараў, яго сусед па будане - 4200, нехта з іх знаёмых - усе шэсць тысяч долараў.
Розніца ў пакетах паслуг можа адрознівацца практычна ў 2 разы - а ў выніку ўсе аказваюцца ў адным і тым жа лесе
© Sputnik / Инна Гришук
На пытанне, чаму такая розніца ў цэнах, бо вы ўсе ў выніку апынуліся ў адным лагеры каля калючага дроту ў аднолькавых умовах, ён адказаў: "У нас гэта цэлы бізнес, ты прыходзіш у фірму і заказваеш у іх гэтую паездку, там жа плаціш грошы. У мае 2700 уваходзіла беларуская віза, пераезд на аўтобусе да Лівана, адтуль самалётам у Стамбул, потым у Мінск. Тыдзень жылі ў атэлі "Планета" ў Мінску. Мой сябар, які плаціў 4200, браў яшчэ страхоўку, білет на самалёт быў даражэйшы. І ў фірмы былі расцэнкі вышэйшыя".
Што будзе, калі стукне мароз?
На пытанне аб тым, ці ведалі перад паездкай, што мяжа Польшчы адгароджана ад Беларусі калючым плотам і праходу няма, мігранты адказвалі адмоўна.
"Я пытаўся, ці лёгка будзе прайсці праз мяжу. Мне сказалі, што праблем не будзе. Паказалі відэа, што можна праходзіць спакойна. Мы паверылі", - казаў мужчына.
У размову ўклініўся мігрант, які праходзіў міма, і задаў пытанне, якое хвалюе абсалютна ўсіх у лагеры: "Скажыце, ёсць нейкае рашэнне, што будзе з намі? Што вырашылі палякі, еўрапейскія палітыкі, што вырашылі ў Беларусі? Мы чакаем. Нам цяжка тут".
Яшчэ адзін мужчына з хваляваннем казаў: "Што з намі будзе? Зараз вельмі холадна, а хутка будзе мароз. У лагеры шмат жанчын і дзяцей. Мы – мужчыны – зможам вытрымаць, а яны – не. Хтосьці абавязкова захварэе. Напішыце пра гэта".
Дзеці ў лагеры бежанцаў
© Sputnik / Виктор Толочко
"Падкажыце, куды і да каго мне звярнуцца. Я перадумаў. Я б хацеў атрымаць гадавую беларускую візу, вярнуцца ў Мінск і пажыць там. Я размаўляю па-руску, але не ведаю, дзе атрымаць інфармацыю. Мая віза скончыцца праз тры дні. Я б хацеў яе падоўжыць", – пытаўся мігрант з Ірака, які жыве ў лагеры з панядзелка.
Навошта кідаеце ежу, як жывёлам
Мужчына з Сірыі спытаў: "Вы бачылі, як раніцай тут ледзь не біліся за ежу? Хтосьці кінуў пакет з бляшаначкамі, а людзі поўзалі па зямлі, кідаліся адзін на аднаго. Гэта было вельмі непрыгожа. Мы ж таксама людзі. Навошта так рабіць?".
Мужчына казаў пра карціну, якую назіралі многія раніцай чацвярга, калі ў лагер мігрантаў прыбыла дэлегацыя з прадстаўніком ААН, які вывучаў сітуацыю ў лагеры, размаўляў з яго жыхарамі, каб у далейшым вызначыць, як вырашыць крызісную сітуацыю. Дэлегацыя прывезла некалькі сумак з ежай, іх аддалі ў натоўп з некалькіх дзясяткаў чалавек. Адзін пакет разарваўся, змесціва ўпала на зямлю і пачалася бойка.
Бежанцы стаяць за прадуктамі ў лагеры на мяжы
© Sputnik / Инна Гришук
"Вы не ведаеце, калі прывязуць ежу? У нас наогул нічога няма. А можа, цыгарэты ёсць? Курыць хочацца", - казалі маладыя хлопцы з Сірыі, якія прыбылі ў лагер напярэдадні і не бралі з сабой ніякіх запасаў.
Раздача гуманітарнай дапамогі бежанцам у лагеры на беларуска-польскай мяжы
© Sputnik / Виктор Толочко
Малады мужчына паказвае на шалаш, у якім знаходзяцца жонка і дзіця. Ён кажа, што ў іх застаўся толькі хлеб і вада, хлеба няшмат, і ён таксама да канца дня павінен быў скончыцца. За ваду, якую кожны дзень рэгулярна прывозіць гродзенскі водаканал, мігранты дзякавалі асобна. Без яе было вельмі цяжка.
У чацвер у лагер мігрантаў прывозілі прадукты, збор якіх арганізаваў гродзенскі БРСМ. Арганізатары расказалі, што ў машыне былі хлеб, печыва, пернікі, сушкі.
Паводзяць сябе мірна, але голад азлабляе
Па назіраннях, якія журналіст Sputnik магла рабіць на працягу чатырох дзён, можна казаць, што ў большасці жыхары палатачнага лагера - міралюбівыя людзі. Але жыццё ў палявых умовах, холад, змушаная неабходнасць шукаць ежу, дровы, робіць іх больш узлаванымі. І калі ў лагер прывозяць ежу, дровы ці памперсы ў недастатковай колькасці, то людзі вымушаны паводзіць сябе больш агрэсіўна, каб хоць нешта атрымаць і выжыць.
У лагеры мігрантаў на беларуска-польскай мяжы
© Sputnik / Виктор Толочко
Праходзіць па лагеры нават дзяўчыне-журналістцы не страшна. Мігранты вітаюцца, прапануюць дапамагчы, напрыклад, прабрацца праз натоўп, калі трэба зрабіць відэа ці фота, просяць іх сфатаграфаваць, але ўжо не так часта, як у першыя дні.
Сярод іх ёсць шмат людзей з вышэйшай адукацыяй, такія, як правіла, гавораць па-англійску, у асабістых гутарках паводзяць сябе інтэлігентна. Напрыклад, журналіст сустрэла праграміста, інжынера, будаўніка. Англійскую мову ведаў мужчына, які на радзіме ў Іраку быў работнікам атэля, замежная мова там патрэбна была для працы.
Пачаліся праблемы са здароўем
"Паглядзіце на вочы майго сябра, чырвоныя, баляць, я ў гэтым нічога не разумею. Дапамажыце купіць нейкія лекі, прывязіце, я вярну вам грошы", – з такой просьбай падышоў да журналісткі Sputnik малады мужчына.
Медыкі аглядаюць хворых у лагеры мігрантаў
© Sputnik / Виктор Толочко
Высветлілася, што праблемы пачаліся ў яго некалькі дзён таму - у вочы трапіў слёзатачывы газ, які палякі распылялі на мігрантаў. Яшчэ адзін мужчына прасіў купіць прэпарат з жалезам для жонкі. Тлумачылі, што самі не могуць пакінуць лагер, каб з'ездзіць у краму ці аптэку, бо назад можна ўжо не вярнуцца.
Многія мігранты гавораць, што дзеці пачынаюць захворваць, у іх пачынаецца кашаль, насмарк, ад недахопу ежы можа пачацца і знясіленне.
Жанчыне-бежанцы стала дрэнна - яе маленькую дачку супакойвалі як маглі
© Sputnik / Инна Гришук
Цяжка і ў псіхалагічным плане. У чацвер днём у адной жанчыны-мігранткі пачалася панічная атака, яна плакала, крычала, білася ў істэрыцы і вельмі спалохала жыхароў лагера. Мужчыны паклалі яе на некалькі куртак і бегам панеслі да палаткі пагранічнікаў за межамі лагера да ўрача. Пакуль яе не было, мігранты супакойвалі яе маленькую дачку, якая засталася адна побач з шалашом.
"Мы не ведаем, што рабіць, што з яе мамай, яе павезлі ў бальніцу? Бацька таксама туды сышоў. Яны вернуцца? Калі? Мы ж нічога не ведаем. Дзяўчынка баіцца, увесь час пытаецца, дзе мама", – казаў адзін з мігрантаў, які насіў дзіця на руках.
Жанчына неўзабаве вярнулася назад.
Таксама на Sputnik:
Гэта прарыў? Каля сотні бежанцаў ідуць уздоўж дзяржмяжы
Сітуацыя пагаршаецца: чарговы дзень з жыцця лагера мігрантаў на мяжы ў фатаграфіях
Малако, рэчы і памперсы: як беларусы дапамагаюць мігрантам
Дзяцей мігрантаў размесцяць у адным з дзіцячых лагераў у Беларусі
Беларускі Чырвоны крыж аб'явіў збор рэчаў для мігрантаў на мяжы
Макей распавёў пра гібрыдную вайну, мігрантаў і дыялог з ЕС
"Памром, але не сыдзем": пра што гавораць мігранты каля польскай мяжы
Гуманітарная катастрофа: мігрантаў на мяжы становіцца больш – відэа
