Славяне застаюцца ледзь не апошнім суперэтнасам Еўропы, паходжанне якога застаецца шмат у чым невядомым. Беларускія археолагі знаходзяць усё больш пераканаўчыя доказы, што калыскай славянскіх народаў стала Палессе.

Як адзначаюць Каляды ў вёсках Пінкавічы і Ахова Брэсцкай вобласці, глядзіце ў фотастужцы Sputnik.

Беларускае Палессе ў пачатку першага тысячагоддзя нашай эры было месцам сутыкнення розных плямёнаў і культур. Адкуль там узяліся плямёны германцаў, разбіраўся Sputnik.

Пажар на Палессі тушылі ўсю ноч з суботы на нядзелю. Спалі па паўгадзіны прама ў лесе, жонкі ў такія камандзіроўкі кладуць у ранцы мужыкам сала і запасную батарэю ад тэлефона.

Такім чынам плануецца зберагчы ўнікальную прыроду рэгіёна ад разбуральных наступстваў дзейнасці чалавека.

Музыкі чатыры гады збіралі аўтэнтычныя мелодыі, вандруючы па беларускім Палессі.

Беларускае Палессе славіцца багаццем старадаўніх легенд і паданняў, якія звязаны з мясцовымі славутасцямі. Жыхары вёскі Данілевічы, што ў Лельчыцкім раёне, могуць расказаць такую ​​гісторыю.

Мінскай публіцы прэм’еру нашумелай пастаноўкі купалаўцы прадставяць у маі гэтага года.

Этнограф Ларыса Мятлеўская распавядае, як можна даведацца пра свой будучы лёс па гнёздах гракоў, і вучыць гатаваць "бобэныкі".

Акрамя супрацоўнікаў Інстытута гісторыі Акадэміі навук у раскопках удзельнічалі валанцёры-краязнаўцы і знакаміты беларускі фермер Міхаіл Шруб. Аб сенсацыйным адкрыцці карэспандэнт Sputnik Шаршнёва Алеся паразмаўляла з непасрэднымі сведкамі.

Абураныя мясцовыя жыхары ўжо назвалі ёлку ў цэнтры Давыд-Гарадка "ганьбай".

Падчас рабочай паездкі ў Палесскі запаведнік прэзідэнту даложаць аб выніках эксперыментальна-гаспадарчай дзейнасці ў рэгіёне. У праграме – наведванне пчальніка і конефермы.

Акцыя "Прыпяць, дай пяць!" мусіла звярнуць увагу на пагрозу для прыроды Палесся і праблемы, з якімі мясцовыя жыхары могуць сутыкнуцца ў сувязі з рэалізацыяй праекта воднага шляху Е40.

Менавіта на Палессі даследчык з Іспаніі ўпершыню пачуў, што сэндвіч некаторыя палешукі называюць "пасыпанцам", буякі – "лухачамі", штаны – "нагавіцамі", настаўніцу – "чытэлькай".

Крысціян Рансэра вывучае гаворку беларускага Палесся і піша дысертацыю, а каб сабраць матэрыял, яму даводзіцца не толькі з вяскоўцамі знаёміцца, але і "сіно грібты", і нават хадзіць у вясковую лазню.